در این کتاب جعفرزادگان اشعار سپید با مضامین اجتماعی، فلسفی، عاشقانه و عارفانه به مخاطبان ارائه شدهاست.
«تنها من بود میان هیچ میدوید»، چهارمین کتاب شعر فرناز جعفرزادگان است که در زمستان ۱۴۰۰ به چاپ رسیده است.
در یکی از اشعار کتاب آمده است:
فرو افتادم
با فصلی که از خزان
برخاسته بود
آن گاه که شاخهای آن نفیر
در من می دمید
و دست هام در نیایش خاک
گره میخورد
رنج را زدودم از خار
چراکه
اندوهان رنج رستنی بود
من از رنجهایم بزرگتر شدم
یادآور میشود: پیش از این از جعفرزادگان کتابهای «ثانیههای گیج» نشر لیان، «آدم از کدام فصل به زمین افتاد» نشر شانی و «زنی میان دو تاریکی» نشر مروارید به چاپ رسیده بود.
نظر شما