به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) محمدمهدی عبدالهی در این شعر از زبان حضرت رقیه (س) سروده است:
تا ثریا مى‌رود این آه پرتاثیر من
مى‌زند آتش به دل‌ها گریه شبگیر من
در دل ویرانه باید شد مقیم روضه‌ها
جبرییل اینجا نشسته محو در اکسیر من
کربلاى شام بدجورى غرورم را شکست
صف به صف بستند قامت جمله بر تحقیر من
زخم‌هاى شب‌پرستان داغ من را تازه کرد
حرمله خسته نشد یک لحظه از تکفیر من
ابن ملعون سربه سر مى‌زد سرت را کعبِ نى
خیزرانى شد لبت اى واى بر تقصیر من
روضه مکشوف را دیدم زبان لکنت گرفت
نیزه‌ها بر منبر آمد در پى تفسیر من
گیسوانم شد سپید از بس مصیبت دیده‌ام
الحذر از انعکاس آه دامن‌گیر من
خوانده‌ام امشب زیارتنامه را بالاى سر
شب شبِ قدر وصال است و شب تقدیر من
دوشنبه ۱۰ مرداد ۱۴۰۱ - ۱۴:۲۵
نظر شما