به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، نادر کریمیان سردشتی در کرسی ترویجی اصول و مبانی شناخت نسخه‌های خطی(اصطلاحات: کاتب، ناسخ، مؤلف، مصنّف) گفت: بدون گمان اصطلاحات نسخه‌شناسی، ازجمله واژگانی هستند که شایسته و بایسته است تعریف جامع و مانعی از آنها به دست داد چراکه در انتساب، صحت مفهوم و کاربری و کاربرد آن در نسخه‌های خطی نقش کلیدی را بر عهده دارند.

او افزود: ما در این کرسی ترویجی می‌کوشیم برخی اصطلاحات نسخه‌شناسی را که در شناخت نسخه خطی مؤثر هستند معرفی کنیم و در حدّ توان به نقد درآوریم، البته در معرفی اصطلاحات گاهی با مشکلات کاربردی و مفهومی روبه‌رو هستیم که در پاره‌ای از موارد مصادیق آنها با مصادیق امروزین متفاوت است و لذا برای روشن شدن مقصود اصلی به نمونه و شواهد استناد کرده‌ایم.

کریمیان سردشتی تصریح‌کرد: در شناخت اصول و مبانی نسخه‌های خطی نخست باید اصطلاحات را به درستی به‌کار گرفت و مبنا و معیار کارشناسی آن را معین کرد، بنابراین ایجاد فهرستی از اصطلاحات دقیق در ساختار نسخه‌شناسی از ضروریات پژوهش هر نسخه خطی به‌شمارمی‌آید، بر پایه همین پیش‌فرض‌ها نگارنده سال‌ها پیش طرح پیش‌نویس آن را طی رساله‌ای تدوین و منتشر ساخت و با عنوان «نسخه‌های خطی» در مجموعه نفیس سیمای فرهنگی ایران (تهران، انتشارات عیلام، 1378ش: 193- 216) عرضه کرد.

او با بیان اینکه در طرح کلی مباحث رساله شامل کتاب‌سازی نسخه، کتاب‌آرایی نسخه، کتاب‌شناسی نسخه و نسخ خطی در دوره معاصردر گفتارهای گوناگون به‌ویژه در چهار محور ازجمله «کتاب‌سازی» و «کتاب‌آرایی» تدوین و تألیف شد به تشریح هر یک پرداخت.



عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری در ادامه با بیان اینکه اصطلاح «عصر نسخه‌های خطی» به دوره پیش از صنعت چاپ گفته می‌شود (چاپ سنگی یا انواع دیگر آن) که به‌طورگسترده جایگزین انتقال دستی متون شد گفت: در فرهنگ و تمدن اسلامی، عصر نسخه‌های خطی به دوره میان سده‌های یکم هجری (هفتم میلادی) تا سده‌های چهاردهم هجری (بیستم میلادی) اطلاق می‌شود و حتی با وجود این، در دوره‌های بعد، صنعت چاپ و تولید دستی کتاب هر دو رواج دارد.

او افزود: عصر نسخه‌های خطی در جهان اسلام خیلی بیشتر از عصر نسخه‌های خطی در مغرب زمین دوام آورد و دلیل آن هم ورود دیرهنگام صنعت چاپ به کشورهای اسلامی بود و از آنجا که صنعت چاپ در اوایل سده 15 میلادی در اروپا اختراع اما فقط از میانه سده 13/19 در خاورمیانه به‌طور خیلی گسترده به کار گرفته شد، بنابراین شمارگان نسخه‌های خطی تمدن اسلامی خیلی بیشتر است.

کریمیان سردشتی افزود: عصر نسخه‌های خطی را به جهت اهداف کاربردی می‌توان به چندین دوره عمده شامل دوره نخست از اوایل دوره اسلامی (امویان، دوره عباسیان، دوره فاطمیان، سامانیان، غزنویان)، دوره دوم (سلجوقیان، عثمانی، ایوبیان، ممالیک، امویان اندلس و اروپا)، دوره سوم (مغول و ایلخانیان- تیموریان، سلاطین هند)، دوره چهارم از اواخر دوره اسلامی (عثمانی‌ها، صفویان، مغولان کبیر (گورکانیان)، قاجار)تقسیم کرد.