کتاب «روایت ناتمام، قدرت منطقهای ایران در نیم قرن اخیر» نوشته امیرحسین وزیریان منتشر شد.
افزایش کنشگری جمهوری اسلامی ایران در خاورمیانه از سال 2005 در قالب ایجاد ائتلاف موسوم به محور مقاومت همراه با نمایش قدرت در عراق، سوریه، لبنان و یمن موجب مطرح شدن ایران به عنوان یک قدرت منطقه ای شده است. این نمایش قدرت مرهون موقعیت و ویژگیهای منحصربه فرد داخلی در کنار تاثیر پذیری از رخدادهای منطقهای و بینالمللی بوده است.
این نوشتار با بهرهگیری از روش تحلیلی-توصیفی مبتنی بر منابع کتابخانهای و اینترنتی در پی پاسخ به این پرسش است که نقش مولفههای قدرت ملی در افزایش قدرت و نفوذ منطقهای جمهوری اسلامی ایران چه بوده است؟
یافتههای پژوهش نشان میدهد چهار متغیر موقعیت جغرافیایی (ژئوپلیتیکی-ژئواکونومیکی)، مولفههای اقتصادی (نرخ رشد اقتصادی، درآمدهای نفتی، تولید ناخالص داخلی، سرانه تولید ناخالص داخلی، صادرات و واردات)، مولفه قدرت نظامی (استراتژی، هزینهها، تجهیزات نظامی و نقش سپاه پاسداران در سیاستهای منطقهای) و اتخاذ هویت اسلام شیعی تاثیر مهمی در افزایش ضریب نفوذ و قدرت منطقهای ایران داشته است.
نظر شما