خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در قم – هادی قبادی، کارشناس مذهبی:  «باز هم ایام فاطمیه رسید. ایام حزن و اندوه، غم و ناله و تداعی تاریخ، آنچه که بر یگانه بانوی معصومه عالم گذشت. ایام گریستن قطب عالم امکان و امید شیعیان جهان حضرت صاحب‌الزمان (ع) بر مصائب و رنج‌های مادر مظلومه‌اش، و چه نیکو شیعیان و محبان اهل‌بیت و منتظران آن حضرت در این ایام با او هم‌ناله و هم‌صدا می‌شوند و به سوگ زهرای مرضیه (س) می‌نشینند.
 
اما فاطمیه تنها گریه و آه و ناله نیست. فاطمیه ابراز ارادت و وفاداری به بهترین انسان‌های پاکی است که درس چگونه زیستن و چگونه مردن را به بشریت آموختند. فاطمیه تجلی عشق است و محبت به خاندانی که همه چیز خود را در راه دوست در طبق اخلاص گذاشته‌اند و به جامعه بشری درس عبودیت  و انسانیت دادند. فاطمیه تجدید عهد است با راه و هدف خوبان عالم، مادری جوان با تمامی فضائل و خصال نیکویش، پدر بزرگوار و همسر گرامیش و فرزندان والامقام و عزیزش که هرچه عالمیان دارند از یمن وجود آن‌هاست.
 
اما بدون شناخت و معرفت مگر می‌شود راه آنان را تداوم بخشید ؟ تا شخصیت زهرای اطهر را نشناسیم چگونه می‌توان به راه او تأسی جوییم. اما سوال اینجاست که آیا ما را توان شناخت او هست؟ به قول زنده‌یاد مرحوم دکتر شریعتی «از فاطمه حرف زدن خیلی مشکل است. خواستم بگویم که در برابر همه این ستایش‌هایی که 1400 سال است همه نژادها و قبیله‌ها و به‌خصوص همه ملت‌های محروم، همه طبقاتی که در زیر ستم پایمال شده‌اند و «فاطمه» را به عنوان منبع الهام عدالتخواهی و آزادی‌خواهی و جهاد در برابر ستم می‌ستایند و ستودند، در برابر همه این‌ها می‌خواستم بگویم که فاطمه دختر خدیجه است، خواستم بگویم فاطمه دختر محمد است، دیدم باز کم است، هنوز هم هست. فاطمه زن علی است، باز دیدم کم است، فاطمه مادر حسین است و فاطمه مادر زینب است، بعد دیدم که این‌ها همه هست اما باز هیچ‌کدام نیست. فاطمه فاطمه است».
 
آری باید کوثر قرآن و این اسوه و الگوی کمال ایمان را شناخت تا بتوان در مسیر اهداف او گام برداشت و چه سخت است سخن گفتن از اوصاف و فضائل و مکارم این مظهر خیر کثیر که قلم را یارای نگارش آن نیست. قلم را چاره‌ای نیست، جز آنکه به وادی ایمن سخنان و احادیث و خطبه‌های سرشار از حکمت و عرفان او پناه برد تا شاید بتواند قدری از او بنویسد.
 
او آنچه داشت در راه خدا به مستمندان می‌داد، تا آنجاکه پیامبر بارها در وصفش فرمود: « فداها ابوها؛ پدرش به قربانش باد». در همه حال و نمونه‌اش به هنگام استماع آیاتی از قرآن در وصف جهنم که وقتی شنید از خوف خدا منقلب شد و تعادلش به هم خورد و با صورت بر زمین افتاد و می‌گفت « الویل ثم الویل لمن دخل النار؛ وای وای بر کسی که داخل جهنم می‌شود.»
 
حیا فاطمه زهرا (س) از طرفی و حضورش در عرصه‌های اجتماعی و سیاسی درس‌های بزرگی به همگان آموخته است. در سخنان گهر بارش به اخلاق و روابط انسانی، اخلاق زناشوئی و آداب همسرداری و حتی اخلاق اقتصادی و بیان ضرورت تحمل مشکلات اقتصادی و کمبودهای رفاهی، پرداخته است.
 
آنگاه که از اخلاق سیاسی سخن می‌گوید، دفاع از حریم ولایت و مطالبه حقوق به ویژه فدک و شکایت کردن از ارتداد امت اسلامی و بیان سیر ارتجاعی ملت اسلام و محکوم کردن ظالمان و افشای عوامل مصیبت‌ها را مطرح می‌کند. وقتی به مقوله حقوق می‌رسد از تمامی حقوق می‌گوید. حقوق الهی و حقوق انسانی، حق پیامبر، حق ائمه، حق قرآن، حق شیعیان، حق مجاهدان، حق مؤمن، حق مهمان، حق پدر، حق همسر، حق مالکیت خصوص، حق ابن السبیل، حق ذی القربی و صدها حق دیگر؛ این‌ها تنها قطره‌ای از دریای بیکران معارف مکتب صدیقه طاهره(س) است.
 
سوگواران ایام فاطمیه در این ایام، باید بیش از هر چیز جرعه‌ای از این بحرِ خیرِ کثیر بنوشند تا به حول و قوه الهی زمینه ساز ظهور فرزندش حجت‌ابن‌الحسن المهدی (عج) باشند تا در جبهه منتقم پهلوی شکسته و صورت سیلی خورده و بازوی تازیانه خورده، قرار گیرند.»