رضا جمشیدی، شاعر کرمانشاهی در سوگ استاد محمد جوادمحبت گفت: اندیشه و دغدغههای اجتماعی این شاعر را میتوان در اکثر سرودههایش دید.
وی درباره زمینههای شاعری استاد جمشیدی ادامه داد: استاد محبت در روستای دورافتادهای واقع در منطقه قصرشیرین آموزگاری میکرد و متاثر از رنجهای یکی از شاگردانش به نام کبری شعر«کوی» را سرود که موجب شهرت او نیز شد. در میان مردم کرد این شعر، گویای دغدغه اجتماعی و بومی انی شاعر فقید است.
جمشیدی از استاد محبت، بهعنوان غزلسُرا و مثنویسُرای نامدار استان و کشور یاد کرد و افزود: همه دانشآموزان مقطع پنجم دبستان، ایران با شعر «دوکاج» با این شاعر آشنا شدند. این شعر بعد از تغییراتی با نام «کاجستان» تغییر نام پیدا کرد.
جمشیدی افزود: اشعار نیمایی استاد محبت در مجموعهای با نام «فصلی از یادها» به چاپ رسید که یکی از شاهکارهای ایشان است، وی با ۲۵ اثر، نقش بسیارتاثیرگذاری در حوزه شعر بومی و ملی گذاشت. اندیشه و دغدغههای اجتماعی این شاعر را میتوان در اکثر سرودههایش دید، بیشتر افرادی که در کرمانشاه قلمسُرایی میکنند، متاثر از سرودههای استاد هستند.
این شعار کرمانشاهی بیان کرد: بخشی از ادبیات و توان ادبی شاعران بومی و حتی ملی، مدیون تاثیرگذاری ادبی استاد محبت است. وی شخصیتی دوستداشتنی، توانا و استادی مهربان بود که قطعا نامش در ادبیات کشور ماندگار است.
به گزارش ایبنا؛ مرحوم استاد محمدجواد محبت، سال ۱۳۲۲ در کرمانشاه چشم به جهان گشود. ازجمله آثار این شاعر فقید میتوان به «از خیمههای عاشورا»، «آن سوی چهره زرد خورشید»، «موج عطرهای بهشتی»، «خانه هل اتی»، «آه... ای بانوی طوبی سایه آه...»، «گریه دل ناصبوران»، «گلوی سبز آواز»، «خاطرات سبز»، «از مرزهای فریاد»، «گزیده ادبیات معاصر»، «قلب را فرصت حضور دهید»، «رگبار کلمات»، «کوچه باغ آسمان»، «با بال این پرنده سفر کن» اشاره کرد.
وی سهشنبه ۲۳ اسفندماه به دلیل عارضه قلبی در بیمارستان تخصصی قلب امام علی(ع) شهر کرمانشاه درگذشت.
نظر شما