به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ سازمان هنری رسانه‌ای اوج در سال 1400 یک مستند بلند هشت قسمتی با نام «آقامرتضی» را تولید کرد. این مستند از ارائه تصویر قبل از انقلاب آوینی و رابطه‌اش با غزاله علیزاده گرفته تا آشنایی با فرهاد مهراد و تأثیری که شخصیت امام‌خمینی(ره) روی آوینی گذاشت را بررسی می‌کند.

قسمت دوم این مستند به شخصیت فردی شهید آوینی و روحیه کمک رسانی او و اینکه همیشه حواسش به افراد گروهش بود می‌پردازد. از همه زودتر می‌آمد و از همه دیرتر می‌رفت. عاشق شهادت بود و اگر می‌خواست برای کسی دعایی بکند از خدا برای او شهادت طلب می‌کرد. علاقه بسیار زیادی به امام خمینی داشت و همیشه بر سفارشات امام تأکید می‌کرد.

بررسی توانایی‌های شهید آوینی در تولید مستند روایت فتح محور دیگر این مستند است. خلاقیت او در نوشتن متن و تدوین و تولید او را به فیلم‌سازی شهودی و حضوری تبدیل کرده بود. آوینی ابدا تقلید نکرد و به نوعی مستندسازی را معنا کرد. او مثل حکیمی بود که فیلم‌ساز شده بود. 
این مستند همچنین دوران استادی مرتضی آوینی در دانشگاه را روایت ‌می‌کند؛ منصبی که پس از یک ترم به دلیل تفاوت مبانی دانشگاه با مبانی تفکرش رها کرد.