به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) درگرگان، نخستین بزرگداشت «میرسیدشریف جرجانی» فیلسوف و دانشمند بزرگ قرن هشتم و استادِ حافظ شیرازی با حضور چهره‌هایی چون محمود شالویی، رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی کشور، عبدالمهدی مستکین، مدیر بخش فرهنگ کمیسیون ملی یونسکو- ایران و مسئول ثبت جهانی مشاهیر ایران در سازمان یونسکو، مهدی محبتی نویسنده و پژوهشگر و استاد تمام دانشگاه  و جمعی از مسئولان و اهالی فرهنگ و ادب در عصر پنجشنبه برگزار شد.

در‌‌ ابتدای مراسم پس از عرض خیرمقدم از سوی علیرضاگرایلی، رییس دانشگاه آزاد اسلامی واحد گنبدکاووس، مینودشت و گالیکش و اشاره به نقش و جایگاه علامه جرجانی و ضرورت توجه به این شخصیت برجسته استان گلستان و ایران اسلامی، در ادامه محمود شالویی، رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی کشور،گفت: در آیین ما بعضا هر فرزندی دو پدر را برای خود متصور است، یکی پدر واقعی و دیگری پدرمعنوی که همان معلم، استاد و راهنمای او است که برای شخصی چون حافظ شیرازی، فردی چون میرشریف جرجانی بسان پدر و ارزشش کمتر از واقعی خویش نبوده است.

وی افزود: سیدمیرشریف جرجانی نه تنها افتخار این دیار بلکه افتخار ایران زمین که در کنار خدمات و افتخاراتش، توانسته شاگردی چون حافظ را تربیت کند. میرشریف نقشی مهم در حافظ شدن حافظ شیرازی دارد؛چرا که او به نقل برخی از صاحب نظران شاگردانش را از شعر منع می‌کرد (در مقطعی از زمان در تاریخ کشورمان به دلایل مختلف کم توجهی به شعر وجود داشت) اما به شنیدن شعر حافظ رغبت نشان می‌داد و در پاسخ به دیگر شاگردانش که به او خرده می‌گرفتند که استاد تو ما را از خواندن شعر منع می‌کنی اما همواره به حافظ می‌گویی شعر جدیدت را بخوان؛ پاسخ می‌داد که شعر حافظ مملو از عرفا است و در دل خود معانی عمیق و دقیق همراه با ظرافت وجود دارد.



شالویی ادامه داد: کهن دیار گلستان و استرآباد‌ در کنار مواهب طبیعی، مفاخر متعددی همچون میرشریف ها و میرفندرسکی‌ها دارد که به هر جایی پای گذاشتند تاثیری از خود برجا گذاشته و به نوعی آبادانی بخشیدند.

سپس عبدالمهدی مستکین، مدیر بخش فرهنگ کمیسیون ملی یونسکو- ایران و مسئول ثبت جهانی مشاهیر ایران در سازمان یونسکو، گفت: سالها پیش سخنی را در یکی از تذکره‌ها می‌خواندم و به دنبال منشا آن بودم که بالاخره یافتمش. سخن این بود که لحظه‌های عمرت را به سه دسته تقسیم کن؛ یکی تحصیل دانش کن و لحظه‌ای از آموختن غافل مشو، با دانشوران دم خور باش و تمام لحظه‌های خودت را با بکار بردن همان دانش سپری کن. نتیجه جستجوام به میرسیدشریف جرجانی رسید.

وی افزود: سخنی که بر روی زندگی خودم تاثیرگذار بود و اگر حاضران در مراسم ما همین سخن می‌رسید را سرلوحه زندگی خود قراردهند، تردید ندارم  به جایگاهی بس بلند خواهند رسید.

مستکین سپس ضمن قرائت ابیاتی از اشعار حافظ شیرازی، ادامه داد: نکته اینجاست که همین سخن و اندیشه میرشریف را در کلام حافظ شاهد هستیم و شگفتا که در دانشگاه‌های هاروارد و کمبریج به این سخن و اندیشه توجه و عمل می‌کنندو  لحظه‌ای را به بطالت نمی‌گذرانند.

وی گفت: این کلام به ما می‌آموزد که با هرکسی دم خور نشویم و عمر را به بطالت سپری نکنیم. همچنین میرشریف بر این مدار بود بسان سخنی از رسول اکرم(ص) که انسان سخاوتمند می‌خورد و می‌خوراند و انسان جوانمرد، نمی‌خورد و می‌خوراند.


در ادامه مهدی محبتی، نویسنده و پژوهشگر و استاد تمام زبان و ادبیات فارسی، ضمن اشاره به زمانه ای که میرسیدشریف جرجانی به دنیا آمد و زیست،گفت: دیار جرجان یا گرگان در تاریخ فرهنگ ما تقریبا نقش پهلوان را دارد. یعنی این خطه به خاطر شخصیت های عجیب و خاصی که دارد به نوعی پهلوان فرهنگی کشورمان است.

وی با تاکید بر اینکه شایسته است همشهریان و وارثان این چهره های شاخص به آن ها توجه ویژه ای نشان دهند،گفت: این کهن دیار با داشتن چهره هایی چون میرسیدشریف جرجانی و یا حکیم اسماعیل جرجانی پزشک، آزمایشگر، پژوهنده و سرآمد در فلسفه، ادبیات و عرفان و چهره‌ بی‌نظیر دیگری چون عبدالقاهر جرجانی ادیب، نحوی، مؤسس و نظریه‌پرداز بلاغت در سده پنجم که همچنان اندیشه اش زنده است، به راستی پهلوان فرهنگی است و باید ساکنان این دیار به این مفاخر توجه بیشتری نشان دهند.

محبتی در ادامه به برخی مناظره‌های شریف جرجانی و به برخی از کتاب‌های به جا مانده از وی اشاره کرد و گفت: امید است در همایش بزرگی که  بناست در آینده برای این شخصیت وارسته برپا شود، بتوانیم بیشتر و بهتر این ستاره‌های درخشان فرهنگمان را معرفی کنیم.



در پایان مراسم، به رسم تکریم و ادب هدایایی به مهمان‌های حاضر در نخستین بزرگداشت «میرسیدشریف جرجانی» از سوی میزبان اهدا شد.

به گزارش ایبنا، میرسید شریف جرجانی معروف به علامه میر سید شریف جرجانی، ادیب، عارف، حکیم، فقیه، زبان‌شناس، متکلم و پژوهشگر نامی و استاد حافظ شیرازی است.

از وی آثار متعددی به‌جای مانده که می‌توان به عوامل در نحو، اصول المنطقیه، تحریرالقواعد خواجه نصیر طوسی، التعریفات،‌مقالید العلوم فی الحدود و الرسوم، تحقیق الکلیات، مراتب الموجودات، حاشیه بر حکمة العین، شرح کافیه ابن حاجب، فی فن اصول الحدیث اشاره کرد.