خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)- نمایشگاه بین‌المللی کتاب همواره جایی برای بررسی و گسترش روابط فرهنگی میان دو کشور بوده است و از آنجا که پیوندهای فرهنگی عمیق و مشترکی میان ایران و تاجیکستان برقرار است، امسال کشور هم‌زبان و هم‌فرهنگ تاجیکستان مهمان ویژه سیوچهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران است. برپایه گفتار برخی تاریخ‌پژوهان روابط این دو کشور هم زبان و هم کیش، فراتاریخی است و ردپای آن را باید در پیشینه اساطیری ایران بزرگ جست‌وجو کرد. در حاشیه یکی از نشست‌های فرهنگی غرفه تاجیکستان در نمایشگاه کتاب با رحمانعلی میرعلیزاده، رییس طبع و نشر و مطبوعات وزارت فرهنگ این کشور به گفتوگو پرداخته‌ایم.
نخست از تبادلات فرهنگی به‌ویژه در حوزه کتاب میان دو کشور ایران و تاجیکستان بگویید.
تبادلات فرهنگی ایران و تاجیکستان در حوزه کتاب از پیشگام‌ترین حوزه‌ها میان مناسبات فرهنگی دو کشور است. مشترکات فرهنگی ما ایجاب می‌کند که همواره در جریان تازههای فرهنگی دو کشور باشیم. پس از به استقلال رسیدن تاجیکستان به‌ویژه در 10 سال اخیر در راستای ارتباط فرهنگی، درها باز شده، شناخت‌ها بیشتر شده و مناسبت‌ها صمیمانه و گرم‌تر شده است و این بستر بسیار مناسبی را فراهم آورد که تبادل فرهنگی میان تاجیکستان و ایران سال به سال رشد کند و توسعه پیدا کند.
نمونه روشن این گسترش فرهنگی، حضور تاجیکستان در سیوچهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران به عنوان میهمان ویژه به دعوت مستقیم آقای اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران است. این رخداد باعث شده امسال در مناسبات فرهنگی دو کشور یک پله بالاتر برویم. رسالت فرهنگ پیوند دادن است و ما این پیوندها را داشتیم، اگرچه در سده گذشته فاصله‌هایی به‌وجود آمد اما خوشبختانه اکنون شرایط خوب و فضا مساعد است و از آنجا که خواسته‌های مشترک داریم در جهت همگرایی بیشتر هر روز گام تازه برمی‌داریم. محافلی که امروز در نمایشگاه کتاب دایر می‌کنیم به من اطمینان بیشتر بخشید که جاذبه‌ای وجود دارد و ما باید همواره کنار هم باشیم.
غرفه تاجیکستان با چه تازههای کتابی به نمایشگاه کتاب امسال آمده است؟
در سه ماهه نخست امسال، سه جلد اول کتاب هفت اختر مشهور ادب پارسی (انوری، سعدی و فردوسی) به چاپ رسید و به نمایشگاه سی‌وچهارم کتاب تهران آورده شده است. دانشنامه زبان تاجیکی، دانشنامه تاجیکستان و شماری کتاب از آثار ادبای تاجیک در این نمایشگاه حضور دارد.
اگر بخواهید از نمایشگاه امسال کتابی را برگزینید و یا با خود به تاجیکستان ببرید، چه کتابی و چه حوزه‌ای را انتخاب می‌کنید؟
راستش اگر می‌توانستم همه کتاب‌های نمایشگاه را با خود می‌بردم. باید بگویم از آنجا که به عنوان مسئول هیئت حاضر در نمایشگاه و غرفه‌دار مشغله و مسئولیت کاری زیادی در نمایشگاه دارم در چند روز آغاز نمایشگاه نتوانسته‌ام از غرفه‌ها سیر مفصلی داشته باشم و در روزهای بعد به بازدید غرفه‌ها خواهم رفت. ولی کتاب‌هایی در زمینه شعر و ادبیات، حکمت و فلسفه و نثر معاصر ایران از علاقه‌مندی‌های من هستند.
از کتابی که سال گذشته از شما به چاپ رسید بگویید.
من کتاب کورش کبیر (ذوالقرنین)، اثر «مولانا ابولکلام آزاد» با ترجمه استاد محمدابراهیم باستانی پاریزی که بخش‌هایی را هم به آن افزوده است را به تاجیکی به دبیره سیریلیک، ترجمه کرده‌ام و سخن پایانی مفصلی روی آن نوشته‌ام و مواردی که شاید از چشم آن دو بزرگوار افتاده است و در تاجیکستان جا دارد، را به آن افزوده‌ام. این کتاب سال گذشته در نمایشگاه کتاب ارایه شد.
شما از فعالان حوزه رسانه‌ای تاجیکستان هستید، خبرهای فرهنگی ایران در مطبوعات تاجیکستان چگونه بازتابی دارد؟
خبرهای فرهنگی ایران در مطبوعات تاجیکستان بازتاب گسترده‌ای دارد. به واسطه گسترش شبکه‌های اجتماعی و انتشار گسترده اخبار هیچ پدیده مثبتی از چشم مطبوعات تاجیک دور نمی‌ماند و پیگیری می‌شود. مثلا اگر کتابی در ایران جایزه‌ای می‌گیرد در کشور ما هم بازتاب پیدا می‌کند. این هم به واسطه اهمیت پیوندهای فرهنگی دو کشور است.
با توجه به شعار سیوچهارمین نمایشگاه کتاب (آینده خواندنی است) آینده تبادلات فرهنگی ایران و تاجیکستان به‌ویژه در حوزه کتاب را چگونه می‌بینید؟
تبادلات فرهنگی دو کشور مخصوصا در حوزه کتاب همواره مثبت بوده و بهتر خواهد شد. سال گذشته شماری از ناشران تاجیک در نمایشگاه حضور داشتند و ارتباط خوبی با ناشران ایرانی برقرار کردند و از فرصت‌هایی که نمایشگاه در اختیار ناشران قرار داد استفاده کردند و تأثیرات خوبی گرفتند. امسال هم این فرصت‌های طلایی وجود دارد و ناشران با شرکت در نشست‌های رسمی، علمی و فرهنگی نمایشگاه فرصت را برای پیدا کردن شرکای خوب در تألیف و ترجمه به وجود می‌آورد. ما از فردای نمایشگاه به کارهای عملی در این حوزه مشغول می‌شویم، پس آینده را بهتر می‌بینیم چرا که «آینده خواندنی است».
سه‌شنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ - ۱۱:۰۰
نظر شما