این کتاب را به پیشنهاد انتشارات نوشتید یا ایده ذهنی خودتان بود؟
این طرح در ذهن خودم بود که برای پرستو قلمچی تعریف کردم و از آن استقبال شد. بعد ماجرا را به بهروز واثقی هم گفتم و درنهایت کتاب نگارش شد.
ایده چطور به ذهنتان رسید؟
این کتاب چهاردهمین یا پانزدهمین کتاب من است؛ اما همیشه آرزو داشتم در بخش کودک و نوجوان فعالیت ویژهای داشته باشم. به این فکر کردم چقدر خوب است که یک داستان هیجانانگیز در آشپزی داشته باشیم. مهمتر از این، دوست داشتم فرهنگ آشپزی غنی ایران را خیلی خوب به بچههای ایران و بچههایی که عاشق ایران هستند، آموزش دهم؛ چرا که آشپزی ایران یکی از جذابترین، هیجانانگیزترین، عاشقانهترین و مادرانهترین آشپزی دنیاست. نه اینکه آشپزیهای دیگر کشورها مادرانه نیست؛ نه! ولی یک رابطه عاشقانهای بین مادر و فرزند وجود دارد به این معنی که غذایی مانند قرمهسبزی در خانه همه ایرانیها، امضای یک مادر پای آن است و هر کدامش با آن یکی فرق دارد. نکته جالب این است که از نظر بچه، قرمهسبزی مادرش با همه قرمهسبزیها فرق دارد.
این مجموعه، اولین مجموعه کمیک آشپزی در ایران و دومین مجموعه در جهان است. این کمیک (داستان مصور)، کتاب آشپزی مادران و کودکان است که با هدف تقویت مهارتهای زندگی کودکان در مجموعه «مامک»، زیر نظر پرستو قلمچی طراحی و تولید شده است.
آیا قصد دارید بعد از اتمام ۱۲ جلد باز هم مجموعه را گسترش و ادامه دهید؟
بله. دوست دارم علاوهبر اینکه کودکان را با فرهنگ اصیل ایرانی آشنا میکنم، آنها را با فرهنگ کشورهای دیگر هم آشنا کنم. بعد از اتمام این ۱۲ جلد، به سراغ آشپزی ملل میرویم: به عنوان مثال سامان در ژاپن، ترکیه و... .
چگونه از غذا به طراحی کتاب کمیک رسیدید؟
یکی از کارهایی که در این مجموعه صورت گرفت این بود که از دو برادر به نامهای موسی و علی موسویخلخالی کمک گرفتیم. این دو برادر دید بینظیری در گرافیک و انیمیشن داشتند. به عقیده من این دو برادر نابغه هستند.
شما قبل از اینکه آشپز باشید، دستی در هنر عکاسی داشتید؛ آیا این دید هنری به شما در آشپزی کمک کرد و تأثیرگذار بود؟
بله؛ چون اولین چیزی که به شما در عکاسی آموزش میدهند، کادربندی است. دومین مطلب، ترکیب رنگ و قرار گرفتن آنها کنار هم است. به نوعی میتوان گفت آشپزی به عکاسی مرتبط است. به عقیده من هر هنری با آشپزی مرتبط است.
این مجموعه چه نقشی در حفظ آثار و میراث کشور دارد؟
در درجه اول احترام به فرهنگ گوهربار آشپزی ایران است. دومین نکته رابطه خوبی است که بین پدر و مادر و کودک در آشپزی ایجاد میکند و این رابطه سبب میشود اعتمادبهنفس کودک برای کار کردن در جامعه بالا رود.
جایگاه کتاب آشپزی ایران را چگونه میبینید؟
به عقیده من، ما در تولید کتابهای آشپزی خیلی ضعیف هستیم. اگر کتابهای آشپزی ایرانی را با کتابهای آشپزی خارجی مقایسه کنیم، میبینیم که در تولید کتابهای آشپزی خیلی قوی عمل نکردهایم؛ در صورتی که غنیترین کشور دنیا در آشپزی هستیم. امیدوارم روزی تولید صنعت کتاب آشپزی در ایران را بالا ببریم و این کتابها را به تمام زبانها ترجمه و به دنیا عرضه کنیم. آرزو میکنم که مجموعه «فینگیل» هم که معرف تمدن و فرهنگ آشپزی ایران است از ۱۲ جلد فراتر برود و بتوانیم آن را در کشورهای دیگر عرضه کنیم.
با توجه به اینکه «آینده خواندنی است» شعار نمایشگاه کتاب ۱۴۰۲ است، شما آینده کتابهای آشپزی در ایران را به چه شکل میبینید؟
ما کمی دیر شروع کردیم؛ ولی هیچوقت دیر نیست. ما باید تا آنجایی که ممکن است، خیلی باقدرت وارد آشپزی ایرانی شویم؛ ولی قبل از اینکه آن را فارسی تولید کنیم، باید آن را انگلیسی تولید کنیم.
توصیه شما به پدرها و مادرها چیست؟
به تمام مادرها و پدرها بهخصوص به پدرها توصیه میکنم با وجود مشغلههای کاری زیادی که دارید، هر زمانی که در روزهای تعطیل فرصت پیدا میکنید، با بچهها آشپزی و باهم مشارکت کنید. این موضوع باعث میشود بیشتر روی هم حساب کنید و بیشتر به هم اعتماد کنید؛ در نتیجه رابطه بین فرزندان با پدر و مادر شکل اساسیتری به خودش میگیرد.
سیوچهارمین دوره نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران ۲۰ تا ۳۰ اردیبهشتماه ۱۴۰۲ با شعار «آینده خواندنی است» در مصلای امام خمینی(ره) برگزار میشود.
نظر شما