به گفته این ناشر شیرازی، او چندین داستان بلند را به رشته تحریر در آورده است که به زودی چاپ و منتشر میشوند. این فرهیخته اهل قلم، در کنار داستاننویسی، در حوزه شعر نیز فعالیت دارد. اشعار این شاعر گرانمایه، عمدتاً، در دو قالب دوبیتی و غزل سروده شده است. عناصر زیباییشناختی و موسیقایی در اشعار ایشان موج میزند.
نادره سهرابیشکفتی، فرزند این شاعر ورجاوند، بهطور جدی شروع به جمعآوری و مرتب کردن اشعار وی کرده که اینک برخی از دوبیتیهای این شاعر نویساقلم در مجموعهای به نام «هوای خواندن آواز» گرد آمده است.
مولف در بخشی از مقدمه کتاب، خطاب به پدرش میگوید: «برای من هیچگاه هیچ انسانی به اندازه تو بزرگ نبود. حضورت به اندازه یک دنیا امنیت است؛ و برق چشمانت که از شادی میدرخشد، همیشه انگیزه به قلهرسیدنهایم بود. چه در قلب بزرگت نهفته است که امنترین پناهگاه دنیایم شدی که وقتی حتی لحظهای نیستی، دلشوره رهایم نمیکند؟! بودنت، گرمایی است که به آدم آرامش میدهد؛ مثل گرمشدن کنار آتش، وقتی دستانت از سرما یخ بسته است. برای تو، برای داشتن آرامشی که تا ابد مدیون تو است، برای برق چشمانت که ستاره شبهای آشفتگیام بود، برای خندههایت، ای ققنوس شعرهای خیالیام! هر آنچه کنم، کم است. شعرهایت را گِرد میآورم تا دلم آرام گیرد.به احترامت، تمامقد میایستم تا پایان دنی...!»
به گزارش ایبنا؛ «هوای خواندن آواز» با ویراستاری کرامت یزدانی (اشک)، در ۲۰۰ صفحه توسط انتشارات نویسندگان پارس منتشر شد.
نظر شما