به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)  در اهواز، علی هاجری سه شنبه شب در دومین جلسه از سلسله نشست‌های ادبیات پایداری خوزستان با موضوع شهدا نگاری در خوزستان در حوزه هنری خوزستان با بیان اینکه وضعیت شهدانگاری درخوزستان مطلوب نیست، بیان کرد: اگر به تاریخ شهدا بنگریم درمی‌یابیم که نسبت آثار مکتوب به تعداد شهدا در استان خوزستان محدود و خارج از دسترس همه مخاطبان است.

هاجری با مرور بر شهدای صد ساله در خوزستان اظهار کرد: از ۳۰تیر سال ۱۳۳۱ همزمان با ملی شدن صنعت نفت بعد از شهدای تهران ، اهواز شهید داد. هرچند نام شهدای تیر مشخص نیست. 15خرداد دهه ۴۰، دهه ۵۰ و تظاهرات و چهارشنبه سیاه استان خوزستان شهید تقدیم انقلاب اسلامی کرد. 

وی ادامه داد: در دوران جنگ بیشترین شهید از آن خوزستان بود. در دهه ۸۰ بمب‌گذاری، شهدای رژه، مدافع حرم، شهدا ترور، شهدای امنیت را دارد. اما ما  با یکسری شهدای ناشناخته سروکار داریم. 

این پژوهشگر خوزستانی با تشریح اینکه شهدای جنگ در همه استان‌ها کتاب می‌شوند، اما آمار این کتاب‌ها در کتابفروشی‌ها نیست، تصریح کرد: وقتی به کتابفروشی‌ها می‌رویم و در مورد شهید چمران ، همت،باکری ‌وشهید باقری درخواست کتاب می‌کنیم؛ چند تا کتاب برای ما  می‌آورند در حالیکه درباره‌ شهید علی هاشمی تنها به یک یا دو کتاب بسنده می‌کنند. 

هاجری افزود: از ۱۰ سال پیش یک کتاب برای شهید علی هاشمی بود که در حال حاضر نیاز به تجدید چاپ دارد و برای شهید اسماعیل فرجوانی بعد از ۳۰سال یک کتاب بیرون آمده  است.

وی با اشاره به شهدای مدافع حرم در خوزستان عنوان کرد: ۷۰ نفر شهید مدافع حرم در خوزستان داریم که ۲۰ نفر از این شهدا مختص اهواز است و با این تعداد شهید تنها یک کتاب است که نویسنده اصفهانی منتشر کرده است . هرچند آمار خوزستان از کل کشور بیشتر است.

کارشناس ادبیات پایداری حوزه هنری خوزستان یکی از مشکلات شهدا نگاری در خوزستان را در دسترس نبودن کتاب‌های شهدا برای مخاطبان عام دانست و گفت: با توجه به اینکه در خوزستان خیلی کتاب نوشته شده اما یک تعداد محدود در کتابفروشی‌ها موجود است و علت آن چاپ کتاب توسط سازمان‌هایی چون بنیاد شهید و امور ایثارگران و بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس است که این کتاب‌ها در اداره خودشان رونمایی می‌شود  و همان ده تا ۲۰کناب بین نویسنده و دوستانش پخش می‌شود و یک عدد  کتاب در قفسه سازمان جا گرفته و به کتابفروشی نمی‌رود.

در این نشست پژوهشگر خوزستانی بیان کرد: با اینکه  در خوزستان جنگ بوده اما  آن طوری که باید از شهدا گفته شود، کمتر پرداخته شده هرچند انسان‌های دغدغه‌مند‌ زیاد است. زنده نگه داشتن یاد شهدا فقط سخن گفتن در مورد آنان نیست بلکه باید کاری کنیم که آثارشان ثبت شود.

مریم مرادی روایت پشتیبانان جنگ و فضای المان شهری را از جمله مولفه‌های مهم شهدا نگاری دانست و افزود: اگر نتوانیم‌ یاد و نام شهدا را  زنده نگه داریم نسل بعد از ما  کسی نمی‌ماند که خاطرات و زندگی‌شأن را بیان کند.و اگر کسی کاری نکند فراموش می‌شوند .باید برای روایت سراغ مادران شهدایی که نقش پشتیبانی را داشتند ،برویم.

وی نصب المان شهدا در فضای شهری را از دیگر موارد شهدا نگاری بیان کرد و گفت: همان طور که همه  قهرمان کشتی را می‌شناسند باید نسبت به شهدا  قهرمان سازی کنیم. وقتی غرب به نادرستی از روایت‌های ما قهرمان می‌سازد باید خانه شهدا  که حسینیه‌ شده و دیگر اماکن را برای معرفی شهدا به مردم شناسایی کنیم.