فاطیما یزدانی، گردآورنده این کتاب در گقت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در شیراز، گفت: این کتاب، در دو بخش «هایکو» و «پریسکه» تقسیم می‌شود. بخش اول آن، شامل تعریف هایکو و تاریخچه آن در ژاپن و ایران است. بخش دوم آن هم شامل تعریف و تاریخچه شعر پریسکه در ایران است. در این اثر به طور کلی، ۲۱ هایکو و ۳۲ پریسکه از کرامت یزدانی(اشک) آمده است.
یزدانی، در خصوص ویژگی‌های قالب شعری پریسکه و هایکو گفت: پریسکه، یک سبک یا قالب جدید از شعر فارسی است که در حال حاضر یکی از قالب‌های شعری پرمخاطب است. موجز بودن و موجزگویی، مؤلفه اصلی این قالب است؛ و در آن، از کلیه آرایه‌های ادبی همچون ایهام، جناس و تشبیه استفاده می‌شود.
به گفته او، تصویر‌سازی، کاری مهم در سرودن پریسکه است که مخاطب را وادار به تفکر می‌کند و مفهوم چندلایه‌ای تولید می‌کند. پریسکه می‌تواند موزون «مثل شعر نیمایی» یا ناموزون شبیه «شعر سپید» و یا هجایی باشد. پریسکه، در اصل، یک واژه اصیل ایرانی است و از واژه‌های زبان فارسی میانه به حساب می‌آید که به معنای «جرقه کوچک آتش» است. این لغت را ساکنان حاشیه زاگرس، از قبیل مردم لرستان، کرمانشاه، کردستان، ایلام، بخش‌هایی از خوزستان و مازندران و چند نقطه مرکزی کشور به وفور به کار می‌برند. علت انتخاب این واژه، برای نام این قالب شعری، به دلیل این که شعر کوتاه، مانند جرقه‌ای در تاریکی، ذهن انسان را لحظه‌ای روشن و او را برای مدتی درگیر و مجبور به فکر‌کردن می‌کند. شعر پریسکه، در هشتم آبان ماه سال ۱۳۹۱ خورشیدی به طور رسمی ثبت شده است.
یزدانی ادامه داد: «هایکو»، یکی از کوتاه‌ترین انواع گونه‌های شعری است. این نوع ادبی، مهم‌ترین قالب شعری ادبیات ژاپن به شمار می‌رود و قدمتی چندصدساله دارد. هایکو، نیروی نهفته در خود را از عرفان، تأمل در احوال درونی افراد و با تکیه بر عناصر طبیعت دریافت می‌کند. ادبیات مختلفی در جهان از این گونه ادبی تأثیر پذیرفته و به تبع آن، بسیاری از نمونه‌های این شعر به دیگر زبان‌ها ترجمه شده است.
وی ادامه داد: چند سالی است که عده‌ای از شعرای ایرانی اشعاری را منتشر کرده و سعی دارند احساس و اندیشه خود را نه در قالب غزل، رباعی، قصیده، شعر نو و… که در قالبی جدید با عنوان «هایکوی ایرانی» بیان کنند؛ و معتقدند که شعر هایکو شعر بیان هیچ است. چون احساس وقتی کامل بیان شود، جایی برای «ناشناخته‌ها» باقی نمی‌ماند. به نظر می‌رسد دنیای شعر ایران نیز مانند دیگر کشورهای جهان تحت تاثیر این موج قرار گرفته است و هر روز شاهد انتشار اشعار مختلفی با عنوان «هایکوی ایرانی» هستیم. شاعران فراوانی در نقاط مختلف دنیا نیز، به تجربه‌اندوزی در سرودن آن مبادرت ورزیده‌اند.
وی درباره کرامت یزدانی(اشک)، نویسنده و شاعر معاصر ایرانی گفت: کرامت یزدانی(اشک)، ناشر، ویراستار، پژوهشگر، فعال فرهنگی و گردشگری، مترجم، نویسنده و شاعر معاصر ایرانی است. او مدام چشم‌هایش را می‌شوید تا از نو ببیند، ساده زندگی می‌کند؛ و سبک گام بر می‌دارد. آرام است و اهل هیاهو نیست. کتاب و کنجی دنج را بسیار دوست دارد. این شاعر معاصر ایرانی، در شعر سپید و نو فعالیت دارد و یکی از هایکوسرایان و پریسکه‌سرایان ایران به شمار می‌رود.
نمونه‌ای از پریسکه و هایکوهای این شاعر که در این کتاب آمده است چنین است:
هایکوها:
در مقدمت
سر خم می‌کند
سروناز شیراز...!
بنفشه می‌کارد
دست بهار
در باغچه سیاه شهر...!
با اشک
می‌نشانم بهار
بر قبر شهیدی بی‌نام...!
سَر کرده‌ام
با روسری گلدارت
زمستان بی‌بهار...!
فُرات هم
به دجله می‌آید
روز بیست و سوم...!
پریسکه‌ها:
باران که بیاید
در تلواسه‌های نبودنت
خیس می‌شود
خیال کوچه‌ها...!
از سَر ِشب
کُپ کرده آسمان
که فردا
سَرِ خورشید بریده می‌شود...!
کاش! سهم ما
از این خاک
یک بغل خورشید
برای صبح فردا باشد...!
به گزارش ایبنا؛ کتاب «خط به خط» گزیده‌ای از هایکو و پریسکه‌های کرامت یزدانی(اشک)» به کوشش فاطیما یزدانی، در ۱۵۰ صفحه در قطع رقعی با جلد شومیز و کاغذ بالک در مهرماه جاری توسط انتشارات نویسندگان پارس منتشر شد.
یزدانی، در خصوص ویژگی‌های قالب شعری پریسکه و هایکو گفت: پریسکه، یک سبک یا قالب جدید از شعر فارسی است که در حال حاضر یکی از قالب‌های شعری پرمخاطب است. موجز بودن و موجزگویی، مؤلفه اصلی این قالب است؛ و در آن، از کلیه آرایه‌های ادبی همچون ایهام، جناس و تشبیه استفاده می‌شود.
به گفته او، تصویر‌سازی، کاری مهم در سرودن پریسکه است که مخاطب را وادار به تفکر می‌کند و مفهوم چندلایه‌ای تولید می‌کند. پریسکه می‌تواند موزون «مثل شعر نیمایی» یا ناموزون شبیه «شعر سپید» و یا هجایی باشد. پریسکه، در اصل، یک واژه اصیل ایرانی است و از واژه‌های زبان فارسی میانه به حساب می‌آید که به معنای «جرقه کوچک آتش» است. این لغت را ساکنان حاشیه زاگرس، از قبیل مردم لرستان، کرمانشاه، کردستان، ایلام، بخش‌هایی از خوزستان و مازندران و چند نقطه مرکزی کشور به وفور به کار می‌برند. علت انتخاب این واژه، برای نام این قالب شعری، به دلیل این که شعر کوتاه، مانند جرقه‌ای در تاریکی، ذهن انسان را لحظه‌ای روشن و او را برای مدتی درگیر و مجبور به فکر‌کردن می‌کند. شعر پریسکه، در هشتم آبان ماه سال ۱۳۹۱ خورشیدی به طور رسمی ثبت شده است.
یزدانی ادامه داد: «هایکو»، یکی از کوتاه‌ترین انواع گونه‌های شعری است. این نوع ادبی، مهم‌ترین قالب شعری ادبیات ژاپن به شمار می‌رود و قدمتی چندصدساله دارد. هایکو، نیروی نهفته در خود را از عرفان، تأمل در احوال درونی افراد و با تکیه بر عناصر طبیعت دریافت می‌کند. ادبیات مختلفی در جهان از این گونه ادبی تأثیر پذیرفته و به تبع آن، بسیاری از نمونه‌های این شعر به دیگر زبان‌ها ترجمه شده است.
وی ادامه داد: چند سالی است که عده‌ای از شعرای ایرانی اشعاری را منتشر کرده و سعی دارند احساس و اندیشه خود را نه در قالب غزل، رباعی، قصیده، شعر نو و… که در قالبی جدید با عنوان «هایکوی ایرانی» بیان کنند؛ و معتقدند که شعر هایکو شعر بیان هیچ است. چون احساس وقتی کامل بیان شود، جایی برای «ناشناخته‌ها» باقی نمی‌ماند. به نظر می‌رسد دنیای شعر ایران نیز مانند دیگر کشورهای جهان تحت تاثیر این موج قرار گرفته است و هر روز شاهد انتشار اشعار مختلفی با عنوان «هایکوی ایرانی» هستیم. شاعران فراوانی در نقاط مختلف دنیا نیز، به تجربه‌اندوزی در سرودن آن مبادرت ورزیده‌اند.
وی درباره کرامت یزدانی(اشک)، نویسنده و شاعر معاصر ایرانی گفت: کرامت یزدانی(اشک)، ناشر، ویراستار، پژوهشگر، فعال فرهنگی و گردشگری، مترجم، نویسنده و شاعر معاصر ایرانی است. او مدام چشم‌هایش را می‌شوید تا از نو ببیند، ساده زندگی می‌کند؛ و سبک گام بر می‌دارد. آرام است و اهل هیاهو نیست. کتاب و کنجی دنج را بسیار دوست دارد. این شاعر معاصر ایرانی، در شعر سپید و نو فعالیت دارد و یکی از هایکوسرایان و پریسکه‌سرایان ایران به شمار می‌رود.
نمونه‌ای از پریسکه و هایکوهای این شاعر که در این کتاب آمده است چنین است:
هایکوها:
در مقدمت
سر خم می‌کند
سروناز شیراز...!
بنفشه می‌کارد
دست بهار
در باغچه سیاه شهر...!
با اشک
می‌نشانم بهار
بر قبر شهیدی بی‌نام...!
سَر کرده‌ام
با روسری گلدارت
زمستان بی‌بهار...!
فُرات هم
به دجله می‌آید
روز بیست و سوم...!
پریسکه‌ها:
باران که بیاید
در تلواسه‌های نبودنت
خیس می‌شود
خیال کوچه‌ها...!
از سَر ِشب
کُپ کرده آسمان
که فردا
سَرِ خورشید بریده می‌شود...!
کاش! سهم ما
از این خاک
یک بغل خورشید
برای صبح فردا باشد...!
به گزارش ایبنا؛ کتاب «خط به خط» گزیده‌ای از هایکو و پریسکه‌های کرامت یزدانی(اشک)» به کوشش فاطیما یزدانی، در ۱۵۰ صفحه در قطع رقعی با جلد شومیز و کاغذ بالک در مهرماه جاری توسط انتشارات نویسندگان پارس منتشر شد.
نظر شما