پروانه معصومی بازیگر تئاتر و سینما بر این باور است که هنر شعر نيازمند ويژگي و استعداد خاص شاعر است. شايد در برخي رشتههای هنری امكان آن باشد که فرد با كمي ذوق، علاقه و استعداد بتواند در آن شاخه مهارت لازم را كسب كند؛ اما در شعر، شاعر بايد از غريزه و استعداد خاص سرودن بهرهمند باشد.
وي ادامه داد: به طورمثال اين آگاهي بايد در شاخه بازيگري شامل اطلاع از كارگرداني، تصويربرداري، نورپردازي و ساير امور مرتبط با تهيه يك فيلم باشد. اين امر از يك سو به بهترشدن كار بازيگر كمك مي كند و از سوي ديگر مانع تك بعدي بودن هنرمندان ما میشود و آنها هميشه در حال ارتقای دانش و يادگيري هستند.
معصومي تاكيد كرد: اين مسئله «نياز» هنرمند است كه هميشه علاوه بر رشته و تخصص خودش،از مطالب كامل كننده آن نيز مطلع باشد. اما حضور هنرمندان در رشتههايي غير از رشته تخصصصي خودشان و آسيبشناسي اين امر بايد با دقت بيشتري سنجيده شود.
وي اشاره كرد: در بررسي ورود هنرمندان ساير رشته هاي هنري از جمله بازيگري به حوزه شعر اين مسئله از دو منظر بايد ارزيابي شود.
اين بازيگر سينما و تلويزيون اظهار داشت: يك دسته افرادي هستند كه هميشه غريزه سرودن شعر را داشته، با شعر آشنا بوده و در اين حوزه فعاليت مي كرده اند، اما دسته ديگر افرادي هستند كه صرف شهرت خود پا به اين عرصه گذاشتهاند.
وي يادآور شد: آثار دسته دوم اغلب تعداد محدودي خواننده دارند و مخاطب نيز بايد آگاهانه به انتخاب اين آثار بپردازد و بررسي كند كه آيا اثر يك شخصيت معروف واقعا داراي ارزش هنري و شعري براي خوانده شدن هست یا نه.
معصومي گفت: فعاليت اين افراد در حوزهاي كه تخصص حقيقي در آن ندارند، به همكاران آنها و افرادي كه جايگاه خاصي دارند نيز ضربه میزند و چهره آنها را مخدوش میكند.
وي خاطرنشان كرد: هنر و حرفه هنرمند امر پيش پا افتادهاي نيست كه هر شخصي بخواهد در هر رشتهاي بدون داشتن تخصص لازم فعاليت كند و به كسب شهرت بپردازد و آن هنر را حال به هر نحوي كه شيوه ارائه آن است اعم از چاپ يك مجموعه شعر، چاپ كتاب داستان، يك تابلوي نقاشي و حتي بازي در يك فيلم به مخاطب عرضه كند.
اين بازيگر افزود: اگر مجموعه شعري صرف شهرت هنرمند در شاخه هنري ديگري چاپ شود، حتي اگر با استقبال عمومي هم مواجه شود، اين استقبال عمر طولاني نخواهد داشت و مي توان گفت آن كتاب در حقيقت يك بار و در يك مقطع زماني خاص بيشتر خوانده نمیشود.
به باور معصومی، هنر شعر نيازمند ويژگي و استعداد خاص شاعر است. شعر، هنري نيست كه با آموزش كسب شود، شايد در برخي از رشتههای هنري چنين امري امكان داشته باشد و فرد با داشتن كمي ذوق، علاقه و استعداد بتواند اين استعداد را پرورش دهد و در آن شاخه مهارت لازم را كسب كند؛ اما در شعر شاعر بايد از غريزه و استعداد خاص سرودن شعر بهرمند باشد تا بتواند در اين عرصه فعاليت كند.
نظر شما