به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نشست نقد و بررسی کتاب ویروس عاشق با حضور مجید رحمانی نویسنده کتاب، محمداسماعیل حاجی‌علیان منتقد، سمیه عظیمی مجری برنامه و سایر فعالان حوزه ادبیات در کافه گالری کتاب نوش فرهنگسرای پایداری برگزار شد.
در ابتدا مجید رحمانی به معرفی خود و آثارش پرداخت و پس از او، سمیه عظیمی به تصویرسازی خوب این کتاب اشاره کرد. در ادامه حاجی‌علیان پس از خوانش بخشی از کتاب گفت: این کتاب متشکل از ۱۸ داستان است که حدود ۷ داستان آن با جنگ درگیر است. همچنین در آن به ادبیات پایداری مردم مثل دوره مغول پرداخته شده است. این دغدغه‌مندی مجید رحمانی را نشان می‌دهد.
وی افزود: ۷ داستان دیگر به چالش سنت و مدرنیته، تفاوت نسل‌ها و چالش بین والدین و فرزندان پرداخته است. مابقی داستان‌ها هم به این سوژه‌ها نزدیک است. به خاطر خوانش سخت کتاب، افراد ویژه‌تری به سراغ این کتاب می‌روند. مخاطبی که با فضای نویسنده و کتاب آشنا نیست، نمی‌تواند با این دسته از کتاب‌ها ارتباط بگیرد.
مجید رحمانی نویسنده کتاب در پاسخ به این سوال که آیا برای خلق جهان‌های فانتزی این کتاب برنامه‌ای داشته است یا خیر، بیان کرد: بله برنامه داشتم، اما ویژگی نویسنده یا ویژگی خواننده است که مخاطب را جذب این نوع اثر می‌کند. من داستان‌های سرراست دوست ندارم.
در ادامه حاجی‌علیان گفت: روایت‌ها را باید خوانندگان خودشان انتخاب کنند و بهتر است کسی که می‌خواهد بنویسد به دنبال داستان‌های خوب برود تا الگوی داستان‌نویسی خوبی از روی آنها بسازد. هر نویسنده مخاطب فرضی خود را در نظر می‌گیرد و برای آنها می‌نویسد و در این اینجا ما مجید رحمانی را داریم که به ادبیات کهن علاقه دارد و دوست دارد مخاطبش کتاب تاریخ بخواند.
در پایان رحمانی در پاسخ به این سوال که چرا استقبال از داستان کوتاه کم است، گفت: در حال حاضر نیمی از ناشران رمان را راحت‌تر برای چاپ قبول می‌کنند اما باز این موضوع به خود نویسنده برمی‌گردد. اینکه سلیقه مخاطب مشخص باشد فرض درستی نیست و ملاک خواندن است حالا می‌خواهد داستان باشد یا رمان.
«ویروس عاشق» که توسط نشر صاد منتشر شده، در سال ۱۴۰۱ در جایزه ملی جلال آل احمد از آن تقدیر به عمل آمده است.
نظر شما