محسن ذوالفقاری نویسنده کتاب «جهادگرد» که خود هم از جهادگران بوده و همیشه به سفرهای جهادی می‌رفته در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره ایده نوشتن این کتاب گفت: ایده این کتاب از سیل پل دختر آمد و در کنار فیلم و عکس و تصمیم گرفتم روزنوشت هم بنویسم هر روز روزنوشت را در کنار عکس‌ها و فیلم‌ها در فضای مجازی منتشر می‌کردیم، بازخورد خوبی داشت و استقبال خوبی از آن شد. بعضی روزنوشت‌ها، از فیلم و عکس‌ها بیشتر بازدید داشت. در آن زمان اصلاً به فکر کتاب نبودم و برای خودم می‌نوشتم. یکی‌دو سفر که رفتیم بحران کرونا پیش آمد. بعد از کرونا باز هم این روزنوشت‌ها را ادامه دادم و در فضای مجازی منتشر می کردم. بعد از این به پیشنهاد یکی از دوستان توجیح شدم که کتاب را چاپ کنیم و اینگونه کتاب «جهادگر» تولید شد.

ذوالفقاری با بیان اینکه هدف من این بود که غیرجهادی‌ها کتاب را بخوانند، گفت: من این کتاب را برای غیر جهادی‌ها نوشتم و دوست ندارم جهادی‌ها بخوانند. هدف اول من این بود که غیرجهادی‌ها بخوانند تا تشویق و ترغیب شوند و به اردوهای جهادی بروند و ذهنیتشان عوض شود. تا الان هم وظیفه‌اش را خوب انجام داده است. هدف دیگرم این بود که گروه‌های جهادی خوب را معرفی کنیم و اسم آنها را هم در کتاب آورده‌ایم چون خودمان در آن گروه‌ها بودیم و دیدیم که چقدر حرفه‌ای و تخصصی کار انجام می‌دهند.

این نویسنده ادامه داد: برخی افراد فکر می‌کنند که سفرهای جهادی کمتر شده اما به نظر من اینطور نیست، شاید رسانه‌ای نمی‌شود. به نظرم تنها تفاوتی که کرده این است که خیلی به سمت تخصصی شدن رفته است. به طور مثال سال‌های گذشته اینطور بود که مثلاً شخصی با دکترای اقتصاد در اردوهای جهادی بیل می‌زد و کارهای عمرانی می‌کرد.

وی افزود: قبل‌تر شناخت مردم نسبت به نیروهای جهادی کمتر بود و معمولاً به کارهای عمرانی ختم می‌شد. اما الان از هر کس و با توجه به تخصصی که دارد استفاده می‌کنند. یکی از دلایلی هم که رسانه‌ای نمی‌شود، بحث ریاست است؛ چون بچه‌های جهادگر اعتقاد دارند، ناشناس بمانند. خود من به این دلیل مجاب شدم تا کتاب را بنویسم که مردم متوجه شوند اردوی جهادی چیست. ما باید جهادی‌ها را نشان دهیم. مردم مت باید متوجه شوند که اردوی جهادی همه آن‌چیزی نیست که در صداوسیما می‌بینند.

ذوالفقاری درباره واکنش دوستان جهادی‌اش گفت: بعضی از دوستان جهادی ما از انتشارا این کتاب استقبال می‌کردند. بعضی‌ها می‌گفتند چرا اسم ما را در کتاب آوردی ریا می‌شود، ما این کار را به خاطر خدا کرده‌ایم. مثلاً یکی از بچه‌ها که همراه ما بود و اسمش در کتاب آمده است، به شدت مقاومت می‌کرد. من هر چه گشتم یک عکس از او پیدا نکردم و اصلاً دوست نداشت عکسی از او در کتاب چاپ شود. خیلی‌ها بودند که دوست نداشتند اسم و عکسی از آنها باشد.

محسن ذوالفقاری در خصوص بازخورد مردم عادی و مخاطبان گفت: یک نشست نقد و بررسی برای کتاب داشتیم. یکی از کسانی که خیلی هم ظاهر مذهبی نداشت اما از طرح جلد خوشش آمده بود، کتاب را خوانده بود و به شدت علاقه‌مند شده بود تا به اردوی جهادی برود. در فضای مجازی هم بسیاری با من در ارتباط بودند و از کتاب حس مثبتی که از کتاب گرفتند، صحبت کردند. خیلی‌ها هم قصد دارند به سفر جهادی بروند.

نویسنده کتاب «جهادگر» با بیان خاطره‌ای از شهید قاسم سلیمانی عنوان کرد: حاج قاسم در سیل خوزستان ایده‌ای دادند و آن هم حضور هیئتی‌ها در مناطق و ایجاد ایستگاه‌های صلواتی در آنجا بود. ما نشستیم فکر کردیم و نقاط مشترک اربعین و سیل را روی کاغذ آوردیم و فیلم‌برداری را شروع کردیم که نتیجه آن شد کلیپ «کربلای تو همین جاست». یک روز که حاج قاسم به روستای «سراخیه» آمده بود نزد او رفتیم و کلیپ «کربلای تو همین جاست» را به حاجی نشان دادیم و از او فیلمبرداری کردیم. حاج قاسم از من خواست تمام بچه‌هایی که در ساخت این کلیپ دست داشتند را با اسم نشانش دهم و به همه ما تک‌تک احسنت گفت.

وی در پایان بیان کرد: در کتاب کیوآرکدهایی ضمیمه شده تا مخاطب کتاب با دیدن عکس و فیلم‌هایی از سفرهای جهادی بیشتر همزاد پنداری کند.