اصغر نوبخت که زندگی هنری‌اش را رضا عیوضی در کتاب «تریلی تئاتر» روایت کرده است، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در قم، گفت: خیلی‌ها فضای مجازی را رؤیت می‌کنند و حواسشان به فضای مجازی است چون در فضای مجازی تنوع وجود دارد. مزیتی که کتاب «تریلی تئاتر» نسبت به ادبیاتی که در کتاب‌های دیگر به کار گرفته شده است، دارد این است که داستان من به گونه‌ای است که هرچه مخاطب جلوتر می‌رود، دوست دارد داستان بعدی را بخواند و ادامه دهد و این باعث جذابیت کار شده است. درست است که نخ تسبیح داستان در این کتاب بنده هستم اما دانه‌های تسبیح با هم متفاوتند و همین باعث تنوع آن شده و لذت را برای مخاطب به همراه می‌آورد.
وی ادامه داد: کتاب «تریلی تئاتر» در واقع از کودکی من روایت شده و بخشی آن به داستان «تریلی تئاتر» می‌پردازد. اجرای تئاتر روی تریلی در حال حرکت، یک نماد بود که کل خاندان پهلوی به اندازه یک تریلی نبودند اما کل مملکت را در دست گرفته بودند و حالا دارند از کشور خارج می‌شوند.
نوبخت بیان کرد: ما در این تئاتر که اوایل انقلاب ان را کار کردیم از ماجرای فساد شاه شروع کردیم تا به قیام امام خمینی (ره) رسیدیم. در این تئاتر نقش ۱۲ نفر از خاندان پهلوی را بازی می‌کردیم که خودم نقش شاه را بازی می‌کردم.
این هنرمند عرصه نمایش اضافه کرد: یکی از داستان‌های این کتاب درباره مادرم است. او عاشق این بود که آیت‌الله خامنه‌ای را ملاقات کند. زمانی که آقا به قم آمد، نامه‌ای از طرف بنیاد شهید به ما دادند و برای ملاقات دعوت شدیم. مادر فکر کرده بود مقام معظم رهبری به خانه ما می‌آید لذا هر روز جلوی خانه را آب‌پاشی می‌کرد و من دلم نمی‌آمد بگویم مادر به خانه ما نمی‌آمد. این گونه روایت‌ها باید به آیندگان منتقل شوند و آنها در جریان گذشته خود قرار بگیرند.
نظر شما