وحید عیدگاه طرقبه، در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ در بیان وضعیت آثار ارسالی به جشنواره در حوزه «درباره شعر» عنوان کرد: امسال نیز آثاری داشتیم که سطح کیفی بالایی نداشتند و در کنارشان کتاب‌هایی هم بودند که قابل توجه بودند و سطح کیفی بالایی داشتند و به طور کلی وضعیت قابل قبول بوده است. بعضی از آثار در حدی بودند که هر کتاب‌خوان جدی و هر انسان فرهیخته‌ای دوست دارد آن را در کتابخانه خود داشته باشد.
این داور با بیان اینکه نمی‌توان دقیق مشخص کرد که نسبت به سال گذشته اوضاع چگونه بوده است، گفت: آثار علمی و ادبی الزاماً محصول همان سال نیستند و به طور مثال کاری که امسال داوری می‌شود حدود پنج سال زمان برده است. باید به صورت دهه‌ای بررسی کرد. من در این سال‌ها افت چشمگیری نمی‌بینم، همزمان پیشرفت چشمگیری هم نمی‌بینم اما آنچه مشهود است بیشتر شدن تخصص گرایی است که به طور ویژه و تخصصی روی موضوعی کار می‌شود. پدیدآورندگان این آثار یک موضوع، یک قالب، یک شاعر و ادیب را انتخاب می‌کنند و فقط به آن می‌پردازند. این تخصص‌گرایی نشان‌دهنده تحقیق و پژوهش درست است.
این نویسنده و منتقد عنوان کرد: اگر جشنواره‌ها بتوانند بی‌طرف باشند، سطح ادبی خود را حفظ کنند و اهل فرهنگ بدانند که در این جشنواره بهترین آثار ادبی عرضه می‌شود و داوری‌ها از روی پژوهش و علم و بی‌طرفی است احساس اعتماد بیشتری پیدا و با جدیت بیشتری جشنواره‌ها را دنبال می‌کنند و این خود در ارتقای ادبیات تأثیرگذار است.
عیدگاه طرقبه با اشاره به آفت توجه به فرم بیشتر از محتوا گفت: مهمترین چالش در حوزه نقد ادبی تهی بودن از معناست. گاه کتاب از جهت صفحه‌بندی، جلد و نمایه‌ها شرایط ظاهری کتاب را دارد و همه چیز درست است اما محتوا ندارد. ما نباید از معنا تهی شویم، نباید کتابی بنویسیم که پر از ارجاع به منابع فرهنگی باشد بدون اینکه معنا و محتوایی درست و قابل درک داشته باشد. با آثاری مواجهیم که مطالب اصالت ندارد، یافته خود پژوهشگر نیست و همه یک جور سرهم کردن و شکل دادن به مطالب فرهنگی و علمی است. دلیل این اتفاق بخشنامه‌هایی است که در دانشگاه‌ها وجود دارد و ملاک‌های آنها فرمی و شکلی است. مقاله‌های علمی پژوهشی بلای پژوهش و تحقیق در حوزه فرهنگ شده است چراکه یک ساختار ظاهراً علمی به مقالات می‌دهند و منتشر می‌کنند.
این داور تأکید کرد: داوران باید فراتر از چارچوب‌های ظاهری عمل کنند و به اینکه کتابی شبه علمی باشد بسنده نکنند. باید روح تحقیق و اصالت را در کتاب بیابند.
نظر شما