مهدی حمزه نژاد در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در مورد آمار دو برابری تألیف نسبت به ترجمه در کتاب‌های رشته هنر، عنوان کرد: کتاب تألیفی وقتی به‌عنوان برگزیده کتاب سال تلقی می‌شود که بلوغ و پختگی قابل‌توجهی داشته باشند و این اتفاق کمتر در کتاب‌های هنری دیده می‌شود. بعضی از سال‌ها، کتاب‌های زیادی در رشته هنر برگزیده شده‌اند و در سال‌های دیگر برگزیده‌ای نداشته‌ایم. ما نباید سطح توقع جامعه را ترازبندی کنیم و دچار طبقه‌بندی‌های خود برتری شویم. بدون شک کتاب‌هایی که از انتشارات مختلف منتشر می‌شوند، ترازبندی‌هایی را پشت سر گذاشته‌اند و از میان این کتاب‌ها با غربالگری جشنواره کتاب سال جمهوری اسلامی، در نهایت برخی به مرحلهٔ نهایی خواهند رسید.
وی در ادامه گفت: اگر یک کتاب هنر از میان هزاران کتاب در جشنواره کتاب سال منتخب نمی‌شود، دلیل بر ضعیف‌بودن کتاب‌های هنری نیست. بلکه پیامی مهم برای سال‌های آینده خواهد داشت که سطح انتظارات داوران بالا است.
حمزه‌نژاد تأکید کرد: نکتهٔ قابل‌تأمل اینجاست که منتخب نشدن یک کتاب باعث می‌شود، مؤلف در سال‌های آینده زمینه رشد کتاب خود را فراهم سازد و در نوبت‌های بعدی انتشار، رشد و ترقی خود را نشان دهد. رشد کتاب‌هایی که در جشنواره کتاب سال، برگزیده نهایی نمی‌شوند، بسیار بیشتر از صدمات وارد به آنها است. اگر داوران سطح انتظار خود را در این حوزه پایین بیاورند، در واقع مانع رشد کتاب شده‌اند و این اتفاق آسیب‌های بی‌شماری خواهد داشت.
وی افزود: پیشرفت برای کتاب برگزیده شده در کتاب سال تمام می‌شود؛ درحالیکه مؤلف کتاب منتخب نشده، می‌تواند در چاپ بعدی گام‌های پیشرفت را طی کند. طبیعتاً میان تألیف و ترجمه باید سخت‌گیری بیشتر برای تألیف صورت بگیرد؛ چرا که فضای تألیف بسیار بازتر و آزادتر است و تخصص ترجمه با تألیف متفاوت است. تألیف، تخصص و دانش مختص به خود را می‌طلبد و تخصص ترجمه سهل‌الوصول‌تر است.
وی در پایان اظهار داشت: اینکه تعداد تألیف کتاب در هنر بیشتر از آثار ترجمه‌ای شده، شانه خوبی است و حکایت از نسل محققین هنری پای‌کار دارد؛ که برای انتشار اندیشه و هنر ارزش قائل هستند. گرچه تعداد بالای مؤلف دلیل بر کیفیت بالا نیست و باید با مطالعه کیفی کتاب‌ها را ترازبندی کنیم تا به کتاب‌های فاخر و حائز رتبه دست پیدا کنیم. مثلث کتاب سال، کتاب‌های ارزشمند و پژوهشگر نشان می‌دهد که پایه و اساس این هرم عظیم است و گویای این موضوع است که ما از ظرفیت‌های پژوهشی اولیه قوی برخوردار هستیم. این ظرفیت نیازمند جهت‌دهی، رشد و قدکشیدن است تا کتاب‌ها بتوانند خود را به رأس برسانند. راه‌های رسیدن به قله نهایی تمجیدهایی است که داوران در طول این جشنواره پیاده‌سازی می‌کنند و مؤلف برای رسیدن به قله‌نهایی باتوجه به سخت‌گیری‌ها، ناچار به تلاش برای قدکشیدن است تا خود را به مرحلهٔ نهایی برساند.
نظر شما