محمدحسن ابوحمزه در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) با بیان اینکه داستان انقلاب اسلامی در اندیشه انقلابی ریشه دارد، توضیح داد: داستان انقلاب اسلامی داستانی است که علاوه بر انگیزه، دغدغه، درون‌مایه، فرم و محتوا، سبک و تکنیک‌های ادبیات داستانی یک مولفه مهم دارد، یعنی ریشه در اندیشه انقلاب اسلامی دارد. انقلاب اسلامی یک انقلاب مردمی بود پس در فرزند آن یعنی داستان انقلاب نیز الزاماً باید توجه به مردم وجود داشته باشد. هر انقلابی در دل خود ارزش‌هایی را معرفی کرده و به ارمغان می‌آورد پس توجه به ارزش‌های انقلاب باید در داستان انقلاب اسلامی برجسته شود. این ادبیات باید امیدبخش باشد و اگر قرار است نگاه جهان‌شمولی به داستان انقلاب داشته باشیم پس نگاه ملی و دینی آمیخته به نوگرایی با توجه به گونه‌های مختلف ادبی باید در شکل‌گیری داستان انقلاب نقش داشته باشند.

این نویسنده با تأکید بر اینکه پس از انقلاب بستر داستان‌نویسی گسترده‌تر شد، افزود: قبل از پیروزی انقلاب نیز داستان‌هایی با مضمون انقلابی خلق شد اما اغلب آنها همگام با اندیشه‌های انقلاب اسلامی نبودند. ضمن اینکه پس از انقلاب بستر داستان‌نویسی گسترده‌تر شد و با تنوع موضوع روبه‌رو شدیم. گذر زمان، حوادث و اتفاقات و ظهور و افول شخصیت‌های جدید و قدیمی می‌تواند بر قالب‌ها، ژانرها و رویکردهای مختلف داستان موثر باشد که این نکته بر موضوع داستان انقلاب نیز تاثیر می‌گذارد. یک نکته مهم هم در این بحث وجود دارد که گذر زمان موضوعات قدیم را حذف نمی‌کند بلکه تعدد سوژه، ایده و موضوع ناشی از این روند است. شاید روزی توجه به غائله کردستان یا اشغال خرمشهرازایده‌های مربوط به انقلاب اسلامی بالاتر قرار گرفته شود که این علت تاریخی دارد و به نوعی می‌توان گفت موضوع روز در هر دوره‌ای موضوع اصلی محسوب می‌شود. البته در خصوص انقلاب اسلامی تفاوتی وجود دارد و گاهی گذر زمان و نیاز نسل جدید ضرورت دارد از پیش از انقلاب دوران انقلاب و اوائل انقلاب اسلامی نوشته شود؛ به‌روز شدن نباید داستان‌نویس را از گذشته غافل کند.

وی همچنین جای برخی موضوعات از جمله نقش روستاییان در انقلاب اسلامی را در داستان‌نویسی معاصر خالی دانست و گفت: انقلاب اسلامی حاصل مجاهدت همه اقشار کشور از جمله روستاییان است و توجه به موضوع روستا قبل از انقلاب اسلامی و پس از آن در دوران مبارزه، انقلاب و دفاع مقدس مفید است.