به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، در این کتاب فیض شریفی آثار بختیارعلی را از چند پلان و زاویه یعنی شکل، زبان و نگاه مورد نقد و بررسی قرارداده است.
در شکل معمولاً از زاویه دید کریستوا که یک فرم دایره‌ای / دواری دارد سراغ رمان‌های بختیارعلی رفته است. در شکل دایره‌وار یا براعت استهلالی، نوینسده باید در صحنه آغازین، مجاز، استعاره، سمبول و تمثیل، داستان را بیاورد؛ سپس نماد و استعاره را در متن، تشریح و توضیح دهد و درنهایت مقدمه را با نتیجه یکی کند.
شکل دوم در رمان بر چهار بخش تقسیم می‌شود که شامل جا، گاه، علیت و زبان است. جای رمان در رمان‌های بختیارعلی اغلب کردستان است.
نویسنده گاهی رمان‌های بختیارعلی را از نظر زبان بررسی کرده و گاهی از نگاه اسطوره‌ای سراغ داستان‌ها رفته است.
در بخشی از متن کتاب می‌خوانیم: «شعر بختیارعلی گاهی از فخامت زبان و بیان تن می‌زند و با تپش حسی قوی همراه با طنطنه‌ی کلام خواننده را به خواندن چندباره شعرهایش تشویق می‌کند. بختیارعلی مثل نصرت رحمانی، فروغ فرخزاد، منوچهر آتشی و سهراب سپهری شاعری فیگوردار و دارای شگردهایی همراه با تلمیحات است.»
انتشارات حس هشتم اخیراً این کتاب را در ۲۰۸ صفحه و بهای ۱۵۰ هزار تومان عرضه کرده است.
نظر شما