سرویس استان‌های خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): «ز خاک سعدی شیرازی بوی عشق آید.» به مناسبت اول اردیبهشت ماه، روز آغاز نگارش کتاب گلستان، توسط مرکز سعدی‌شناسی ایران، روز سعدی نامیده شده است.

وحدت و اتحاد ملی بین اقوام مختلف ایرانی در درجه نخست مرهون زبان پارسی است

دبیر انجمن ادبی اندیشه بندرعباس با تبریک روز بزرگداشت استاد بی بدیل سخن پارسی، شیخ اجل سعدی شیرازی و روز پاسداشت نثر پارسی گفت: زبان شیرین پارسی، یادگاری از نیاکان و نماد مردم ایران زمین است و در تمام دوران‌های تاریخی، نقش شایسته‌ای در اثبات هویت ایرانیان و ایجاد وحدت و اتحاد ملی بین اقوام مختلف ایرانی و پارسی زبانان سراسر دنیا داشته است.

محمدرضا تولایی ادامه داد: به همین دلیل، پاسداشت آن، یکی از وظایف مهم ماست. اما متاسفانه با وجود اهمیت و جایگاه ویژه زبان پارسی، پاسداری و صیانت از آن چندان مورد توجه قرار نگرفته است. بنابراین اگر نیک بنگریم، این واقعیت تلخ را می‌بینیم که در سال‌های اخیر، زبان پارسی، بسیار آسیب دیده است. یکی از این آسیب ها، استفاده نسنجیده و بی رویه از واژه‌های بیگانه است.

این شاعر هرمزگانی افزود: ورود واژه‌های بیگانه، عوامل متعددی دارد که می‌توان روابط تجاری، فرهنگی، ورزشی، سیاسی و … با دیگر کشورها، همچنین ورود علم و فناوری‌های نوین، گسترش رسانه‌های اجتماعی را از عوامل مهم و تاثیرگذار در این زمینه برشمرد.

مدرس بندرعباسی اضافه کرد: اما یکی از عوامل مخرب، اظهار فضل و فخرفروشی و خودنمایی اهل علم و حتی طبقه عام جامعه است که باعث شده، سیل ورود واژه‌های بیگانه، بیشتر از نیاز زبانی باشد.

این کنشگر فرهنگی سرانجام گفت: حال ضروری است که با فرهنگ سازی، آموزش به مسئولان و اصحاب رسانه، معادل یابی برای واژه‌های بیگانه و به ویژه حمایت از گویش‌های محلی، در تقویت زبان پارسی و پاسداشت آن، بیش از پیش بکوشیم.

دور ماندن از زبان فارسی، ما را دچار سردرگمی هویتی خواهد کرد

سامیه خرمی روان‌شناس و مولف هرمزگانی با اشاره به اینکه یکی از اساسی‌ترین و مهم‌ترین ابزار ارتباط انسانی زبان است، گفت: آن‌چه باعث یک ارتباط قوی می‌شود داشتن زبان مشترک است.

سامیه خرمی ادامه داد: زبان پارسی نمادفرهنگ و اصالت و هویت ماست و دور افتادن از زبان اصلی و مادری ما را دچار سردرگمی هویتی خواهد کرد و باعث دور شدن از فرهنگ اصیل ایرانی خواهد بود.

وی اضافه کرد: با توجه به برخی رویدادهای اجتماعی و فرهنگی و نفوذ سایر زبان‌ها در مکالمات روزمره باعث شده است افراد از زبان اصلی خود دور شده و استفاده از کلمات انگلیسی در مکالمه محاوره خود را نوعی کلاس و رفتار سطح بالا تلقی کنند.

این روان‌شناس هرمزگانی افزود: برخی با استفاده از واژگان غیرپارسی از خود شخصیت پوشالی می‌سازند. واقعیت تلخ ماجرا عدم استفاه از زبان مادری است و این موضوع یکی از نشانه‌های عزت نفس پایین است. بنابراین زمانی که ما بخواهیم زبان اصلی و مادری خود را انکار کنیم یعنی خود و موجودیت خود را انکار کرده‌ایم.

پژوهشگر و نویسنده حوزه کودک با اشاره به همزادی زبان فارسی با نوزاد گفت: از زمانی که پا به جهان هستی گذاشتیم نخستین صدایی که می‌شنویم آهنگ کلام مادر است که با واژگان ناب و مهرآمیز پارسی در گوش ما نجوا شده و به آرامش رسیده‌ایم و این واژه ها در نا خودآگاه ما ذخیره شده و در جای جای زندگی، در تلخی‌ها و شیرینی‌ها دوباره نجوا شده‌اند.

خُرمی در ادامه افزود: پس اگر ما می‌خواهیم کودکان مان از عزت نفس بالایی برخوردار باشند و از آن‌ها انسان ارزشمندی ساخته شود باید زبان اصلی‌مان را برای آن‌ها ارج نهیم و اجازه دهیم با زبان اصیل مادری سخن بگویند. چرا که افرادی که با زبان مادری خود سخن می‌گویند از اعتمادبنفس بیشتری برخوردارند.

این چهره فرهنگی در پایان گفت: از آن‌جایی که زبان مهمترین رکن ارتباط انسانی است، پاس داشتن زبان فارسی، زنده نگه داشتن فرهنگ و ارزش‌های ایرانی است و اگر ما زبان اصلی خود را از دست بدهیم به دنبال آن فرهنگ و ارزش‌های ایرانی خود را نیز از دست خواهیم داد.

بزرگداشت زبان و ادبیات فارسی، احترام نهادن به تاریخ و فرهنگ است

مسئول انجمن شعر درخت هرمزگان با اذعان به اینکه زبان و ادبیات فارسی شناسنامه و هویت ما است، گفت: زبان فارسی گنجی است که از بزرگان این سرزمین برای ما مانده است.

عبدالحمید انصاری نسب با اشاره به تنوع فرهنگی و خرده فرهنگ‌ها در کشور افزود: تنوع فرهنگی در این سرزمین زرخیز آن قدر زیاد است که به هر کجای این جغرافیا که نگاه می‌کنیم آیین‌ها و سنت‌های دینی و ملی و بومی را می‌بینیم که بیانگر اصالت و ریشه‌دار بودن فرهنگ ماست.

این معلم بندرعباسی ادامه داد: بزرگداشت زبان و ادبیات فارسی، احترام نهادن به تاریخ و فرهنگ است. وقتی ما اشعار حافظ و سعدی می‌خوانیم و یا شاهنامه و مثنوی معنوی را روایت می‌کنیم نسل نوجوان ما بیشتر خودش را
باور می‌کند. ریشه‌های خودش را در می‌یابد و درمقابل موج‌های مجازی و وارداتی....اصالت و هویت خویش را حفظ می‌کند.

این مولف هرمزگانی اضافه کرد: از طرفی وجود گویش‌ها و لهجه‌های مختلف زبان فارسی علاوه بر اینکه فردیت ها و خود بودن های مردم هر گوشه از کشورمان را نشان می‌دهد یادآور این نکته است که این گوناگونی های زبان و فرهنگ مانند شاخه‌های درخت تنومند زبان فارسی هستند. و این درخت همان فرهنگ ناب ایرانی و اسلامی است که در طی این سال‌ها باعث همدلی و اتحاد ما بوده است.

این شاعر بندری در پایان گفت: زبان فارسی با هر گویش و لهجه‌ای شور و شعر است عشق است… و در آخر این بیت حافظ که می‌فرماید: از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر / یادگاری که در این گنبد دوار بماند.