دوشنبه ۲۸ خرداد ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۲
شهر تاب‌آور؛ کمترین خسارت، سریع‌ترین بازگشت

کتابِ «شهر تاب‌آور، معماری اضطرار» نوشتهٔ وحید شالی امینی در نوبت اول ۱۴۰۲ با ۵۰۰ تیراژ در ۳۲۴ صفحه از انتشارات اول و آخر منتشر شده است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کتابِ «شهر تاب‌آور، معماری اضطرار» نوشتهٔ وحید شالی امینی در نوبت اول با ۵۰۰ نسخه در ۳۲۴ صفحه از انتشارات اول و آخر منتشر شده است.

این کتاب با موضوع برنامه‌ریزی شهری، طرح، برنامه‌ریزی و مدیریت بحران در ایران نوشته شده است.

کتابِ «شهر تاب‌آور، معماری اضطرار» با سه گفتار با در حوزهٔ معماری و بحران‌های موجود، برای علاقه‌مندان به این حوزه و چالش‌های معماری‌های مختلف در سطح شهر گردآوری شده است.

وحید شالی امینی به‌عنوان مؤلف این کتاب در مقدمه‌ای نوشته است: «امروز بیش از نیمی از جمعیت جهان در شهرها زندگی می‌کنند و بدیهی است که شهرها نقش پررنگ‌تری در سیاست‌گذاری‌های یک کشور بازی کنند. ساکنان این شهرها برای یک زندگی مطمئن‌تر و با آینده‌ای روشن‌تر آن‌ها را انتخاب نموده‌اند؛ بنابراین انتظار آنها از مدیران این است که در برنامه‌ریزی طرح جامع و جانمایی پروژه‌ها به رعایت استانداردهای ساخت‌وساز و تاب‌آوری دقت ویژه داشته باشند».

همچنین در ادامه این موضوع نوشته است: «ضعف‌های برنامه‌ریزی و مدیریتی باعث می‌شوند تا تغییرات اقلیمی، زلزله، سیل و طوفان و… فشار مضاعفی بر ساکنان شهر وارد نموده و رشد و شکوفایی آن را به تأخیر اندازد. به این خاطر از چندین دههٔ پیش کشورهای توسعه‌یافته که آن‌ها نیز با سوانح طبیعی دست‌به‌گریبان هستند، بر موضوع تاب‌آوری شهرها متمرکز شده‌اند. نخستین پرسش‌هایی که مطرح شد این بود که اساساً ارتقا، تاب‌آوری در شهر چه فوایدی می‌تواند داشته باشد؟ چه استراتژی‌هایی برای پیشبرد آن می‌توان طراحی نمود؟ و با چه روش‌هایی می‌شود آن را به اجرا رساند؟»

کتابِ «شهر تاب‌آور، معماری اضطرار» به اقدامات ساده در پی حوادث ایجاد شده در شهرها و همچنین نکته‌هایی منجر به کاهش خطرات می‌شود به طور کامل و جامع می‌پردازد.

آنچه در این کتاب به‌عنوان دغدغهٔ مؤلف و دیگر افراد فعال در این حوزه مطرح می‌شود، مسئله فقدان فرهنگ در پیشگیری قبل از وقوع سانحه در سطح کشور و شهرها است. به همین منظور مؤلف در بخشی از کتاب، اشاره کرده است که این مسئله مهم‌تر از هر عامل دیگر است چرا که نه‌تنها در مردم؛ بلکه در مسئولین هم نهادینه نشده است. مسئلهٔ دیگر نبود هماهنگیِ مدیریتی در لحظات پس از وقوع حادثه یا سوانح طبیعی است.

دیگر مسئلهٔ مهم، بحران روزمرگی و عدم برنامه‌ریزی در زمان آرامش و خارج از زمان اضطرار است که این نیز در نهادهای مدیریتی و حتی در میان مردم بسیار نهادینه شده است.

در بخش اول، گفتار اول کتاب به چیستی و چالش‌های شهر تاب‌آور اشاره کرده است و تعریفی از این عنوان داشته است. این بخش شهر تاب‌آور را شهری می‌داند که در مقابل اتفاقات پیش‌بینی‌نشده از جمله سوانح طبیعی ظرفیت بازگشت به وضعیت قبل از سانحه را با کمترین خسارات در همهٔ حوزه‌ها داشته و در حداقل زمان ممکن به کارکرد طبیعی خویش بازگردد. یک شهر تاب‌آور از لحاظ اقتصادی شرایط مطلوب‌تری نسبت به یک شهر معمولی دارد؛ به این دلیل که بعد از سانحه از هزینه‌های مستقیم و غیرمستقیم ناشی از آن کاسته، و توانایی کنترل خسارات ناشی از عدم بهره‌برداری از محصولات کشاورزی و دامی و توقف کار بعد از سانحه را دارد.

این کتاب به ویژگی‌ها یک شهر تاب‌آور از تمام لحاظ توجه کرده و عوامل ایجاد تاب‌آوری شهرهای مختلف را باظرافت تمام‌وکمال مورد بررسی قرار داده است.

بنابراین تاب‌آور شدن فضای زیست شهروندان، شامل پیش‌بینی چشم‌اندازی همه‌جانبه برای شهر، بناها و زیرساخت‌های محیط زندگی آن‌هاست که خود شامل ایجاد رابطه‌ای مطلوب بین پلان فضایی شهر، داشته‌های فیزیکی، کاربری‌ها و ابعاد اجتماعی، اقتصادی آن است.

کتابِ «شهر تاب‌آور، معماری اضطرار» برای دغدغه‌مندان به بحران‌های ایجاد شده در فضای شهر و کشور همچنین معماران مناسب و قابل‌استفاده است.

این کتاب نوشتهٔ وحید شالی امینی در نوبت اول با ۵۰۰ تیراژ در ۳۲۴ صفحه از انتشارات اول و آخر برای علاقه‌مندان به این حوزه منتشر شده است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها