انسیه موسویان در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، درباره وضعیت نقد در شعر کودک و نوجوان فارسی گفت: متأسفانه ما وضعیت خوب و مطلوبی در زمینه شعر کودک و نوجوان نداریم. سال‌های گذشته، نشریاتی داشتیم در حوزه نقد کودک و نوجوان؛ نشریاتی مثل «کتاب ماه کودک و نوجوان»، «پژوهشنامه ادبیات کودک و نوجوان» و نشریات داخلی در ارگان‌هایی مثل کانون پرورش فکری مانند نشریه «روشنان» که یک کار پژوهشی بود. درواقع می‌توانم بگویم تنور نقد داغ بود. به عنوان مثال محال بود که کتاب شعر جدیدی چاپ شود و من آن را نخوانم و نقد نکنم؛ زیرا برایم دغدغه بود و این جریان را دنبال می‌کردم.
او افزود: خود این داغ‌شدن تنور نقد، باعث می‌شد توجه ناشران و شاعران جلب شود؛ اما متأسفانه در چند سال اخیر علی‌رغم اینکه به لحاظ کمّی ممکن است در انتشار برخی از کتاب‌ها به‌خصوص شعر کودک رشد داشته باشیم و با وجود اینکه رشته ادبیات کودک و نوجوان در دانشگاه‌های ما در حال تدریس است، اما نقد، وضعیت نامطلوبی دارد. نتیجه‌اش هم همین است که می‌بینید؛ سیلی از کتاب‌های بازاری و سطح پایین منتشر می‌شود. ناشران هم که بیشتر به فکر فروش‌شان هستند و ناخودآگاه چاپ این‌طور کتاب‌ها که نظارت چندانی بر آن‌ها وجود ندارد و نقد و بررسی مناسبی درباره آن‌ها انجام نمی‌شود، باعث می‌شود ذائقه و سلیقه مخاطبان و خانواده‌ها هم به همان سطح، تنزل پیدا کند و رشد نکند.
این شاعر و منتقد ادبی ضمن بیان اینکه باید فکری جدی برای این حوزه شود، عنوان کرد: چاپ نشریه کاغذی شاید اکنون دشوار باشد؛ ولی با رشد فضای مجازی و امکاناتی که این فضا دارد، می‌شود اتاق‌های نقد و گفت‌وگویی راه‌اندازی کرد و خیلی جدی نقد را احیا کرد. برای رشد ادبیات کودک به‌ویژه در حوزه شعر، ما به نقد جدی، صریح و بی‌تعارف نیاز داریم؛ چون نقدهایی که در حوزه دانشگاهی می‌بینیم با چیزی که در فضای ادبیات کودک ما اتفاق می‌افتد، خیلی فاصله دارد. آن‌ها بیشتر روی نظریه‌های ادبی کار می‌کنند که خیلی برای شاعر، نویسنده و خانواده‌ای که می‌خواهد برای فرزندش کتاب انتخاب کند کاربردی نیست. درواقع فاصله‌ای که بین فضای دانشگاه و فضای زنده ادبیات کودک و نوجوان ما افتاده است، آسیب‌زاست؛ امیدوارم این فاصله از بین برود.
نظر شما