به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کیانا آرشید در نشست نقد و بررسی رمان «گندم‌هایم را بباف» که ۱۷ تیر در فرهنگسرای اندیشه برگزار شد، گفت: این رمان روایتگر جنگ جهانی اول در جنوب کشور است. این داستان از خاطرات پدربزرگم شروع شد. وی خاطرات کودکی‌اش را از جنوب، نیروهای متفقین و رشادت‌های مردم نقل می‌کرد و همین باعث شد که من دست به قلم بشوم و این رمان را بنویسم. زن برای من شبیه سرزمین است، برای همین «عطیه» داستان برای من نماد کشورم بود.

مهدیه کوهیکار، منتقد ادبی نیز به نقش زن در این داستان پرداخت و با استناد به نظریه سیمین دوبووار، نگاه ابژه جنسی به زن را تشریح و شخصیت‌های رمان را بر اساس این دیدگاه واکاوی کرد.

کتاب «گندم‌هایم را بباف» بخش کوچکی از ستمی که در هنگام جنگ جهانی اول، بر مردم ایران رفته است. را نشان می‌دهد. در خلاصه این داستان آمده است: «با آغاز جنگ جهانی اول، پای سربازان بریتانیایی به ایران باز شد. یکی از شهرهایی که آنها به آن پا گذاشتد، دزفول بود. در این میان، «عطیه»، دختری که چشم‌انتظار آمدن برادر از تهران است، تا زودتر به خانه بخت برود، از سوی یک سرباز انگلیسی مورد تعرض قرار می‌گیرد.عطیه که روزگارش را سیاه‌شده می‌بیند، خودش را به آب و آتش می‌زند بلکه از این مخمصه و از شر انگلیسی رها شود؛ اما گفتن این حرف به همین سادگی‌ها هم نیست! اکنون او است و عشقی که در حال از دست‌دادن است و برادرانی که به خون سربازان اشغالگر انگلیسی تشنه‌اند. آیا این دختر ۱۷ ساله می‌تواند پای اشغالگران بریتانیایی را از دزفول دور کند؟»