خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - مرتضی قاضی، پژوهشگر و منتقد ادبیات پایداری: به مناسبت روز مقاومت اسلامی، کتاب‌های زیر برای مطالعه مناسب است. نخست کتاب «لهجه‌های غزه‌ای» اثر یوسف القدره حاصل نوشته‌های دو نفر است: یوسف القدره، شاعری ساکن خان‌یونس در باریکه غزه که با زاویه نگاهی باز، به تماشای رویدادهای اطرافش نشسته و آنها را به همراه تجربیات شخصی خود برای خواننده باز گفته است.
نفر دوم یک شاعره فلسطینی‌الاصل مقیم بلژیک به نام فاتنه الغره است. او که برای دیدن خانواده و برادرانش به غزه رفته بود، با شروع حملۀ زمینی اسرائیل به غزه در آنجا گرفتار شد و تا دو ماه بعد که موفق شد مجوز رفتن به مصر و سپس بلژیک را بگیرد، شش یادداشت از مجموعه یادداشت‌های این کتاب را نوشت.
خبرنگار غیر اعزامی
این کتاب نوشته سجاد محقق و در انتشارات خط مقدم منتشر شده است. جمیل‌الشیخ فعال رسانه‌ای و تنها خبرنگار حاضر در سه سال و نیم حصر شهرک‌های شیعه‌نشین فوعه و کفریا بود که در کتاب خبرنگار غیراعزامی خاطراتش را می‌خوانیم خاطراتی که حاصل ۵۶ ساعت گفتگو با اوست و از روزهای کودکی جمیل شروع می‌شود. کتاب شامل ۵ بخش است. مخاطب خبرنگار غیراعزامی در بخش اول کتاب، با کودکی و نوجوانی جمیل و تا حدودی با فرهنگ سوری آشنا می‌شود. اما زندگی جمیل تنها در وطنش خلاصه نشد، در بخش دوم کتاب حضور بیش از ۷ ساله او در ایران را می‌خوانیم، وقتی جمیل به تنهایی و برای تحصیل به ایران مهاجرت می‌کند. در بخش سوم کتاب روایتی از بحران سوریه، درگیری‌های دمشق و زینبیه و تنگ شدن حلقه‌ی محاصره در فوعه و کفریا در سال ۲۰۱۵ و درنهایت محاصره کامل فوعه را می‌خوانیم. در بخش چهارم کتاب می‌رسیم به روایت سه سال و نیم حصر فوعه و کفریا و آنچه بر مردم این سرزمین در محاصره رفته است، به روزهای تلخ و سنگین زندگی اهالی این دو شهرک شیعه‌نشین. بخش پایانی کتاب روایت روزهای سخت و دل کندن از وطن و چشیدن طعم غربت است.
مولف کتاب «خبرنگار غیراعزامی» با زبانی روان به روایت شنیده‌هایش از خاطرات جمیل‌الشیخ پرداخته است، خاطراتی پر جزئیات، جذاب و در عین حال گاهی تلخ که در نهایت خواننده را همراه خود می‌کشاند
محاصره سارایوو
محاصره سارایوو خاطرات کاوه ذاکری از جنگ بوسنی و هرزگوین است که در انتشارات سوره مهر به چاپ رسیده است. محاصره سارایوو طولانی‌ترین محاصره پایتخت یک کشور در تاریخ مدرن جنگ‌هاست که در جریان جنگ بوسنی اتفاق افتاد و ۱٬۴۲۵ روز به‌طول انجامید. پس از آنکه مسلمانان و کرووات‌های بوسنی و هرزگوین استقلال خود را از یوگسلاوی اعلام کردند، صرب‌های بوسنی جمهوری صرب بوسنی با ۱۳٬۰۰۰ نیرو سارایوو را محاصره کردند.از ۲ می ۱۹۹۲ صرب‌ها شهر را محاصره کردند.ارتش جمهوری بوسنی و هرزگوین با ۷۰٬۰۰۰ سرباز داخل شهر نمی‌توانستند حلقه محاصره را بشکنند. در مجموع ۱۳٬۹۵۲ نفر (شامل ۵٬۴۳۴ غیرنظامی) در جریان محاصره کشته شدند. کتاب محاصره سارایوو خاطرات یک رزمنده ایرانی از این محاصره طولانی است. ذاکری که مدرس تخریب و انفجار بوده، در بوسنی، نظامیان و داوطلبان مردمی را با شیوه خنثی کردن مین‌ها و تله‌های انفجاری آشنا می‌کرده است. او در کنار این آموزش‌ها به کمک رسانی و توزیع اقلام ضروری زندگی در میان مردم جنگ زده بوسنی هم می‌پرداخته است. کتاب محاصره سارایوو سرشار از رویدادهای تلخ و شیرین است و صداقت و صمیمیت و مردمی بودن نویسنده باعث می‌شود کتاب شیرین و لذت‌بخش و عبرت‌آموز باشد.
حقیقت سمیر
کتاب «حقیقت سمیر» نوشته یعقوب توکلی است. این کتاب مصاحبه نویسنده با سمیر سامی‌قنطار است. کتاب حقیقت سمیر را انتشارات سوره مهر برای علاقه‌مندان به ادبیات پایداری منتشر کرده است. هنگامی که قرار شد نویسنده با آقای سمیر سامی‌قنطار درباره سرگذشت سی‌سال زندان او در اسرائیل به گفت‌وگو بنشیند هم سمیرقنطار و هم بقیه دوستانش تصور می‌کردند که خبرنگاری آمده و می‌خواهد ساعتی گفت‌وگو کند و تمام شود. امانویسنده در همان آغاز به سمیر یادآور شد که در جوانی کتاب گزارش محاکمات نلسون ماندلا رهبر فقید مبارزات آفریقای جنوبی را که مطالعه کرده است و همچنان صبر و استقامت ماندلا در ذهن و جانش زنده است هرچند آن موقع که او کتاب را خوانده ماندلا زندانی بود و الان که این متن را می‌نویسد ماندلا در قید حیات نیست به سمیر یادآور شد که در صورت حوصله در گفت‌وگو سرگذشت بسیار عجیب او می‌تواند برای تاریخ و جهانیان ماندگار باشد.
فرآیند سؤالات و مباحثه به گونه‌ای چیده شد که خواننده در روند زمان قرار گیرد سمیر قنطار با حافظه بسیار دقیق با نظمی منطقی به این سؤالات جواب داد و روند تدوین نیز بر همین اساس شکل گرفت. این اثر با کتاب «قصّتی» نوشته جناب آقای حسان‌الزین تفاوت‌های اساسی دارد و نویسنده تلاش کرده است که حوادث جدی سیاسی و نظامی فلسطین و لبنان و تحولات آن را علاوه بر مسائل خاص خود سمیرقنطار مورد توجه قرار دهد که این مجموعه حاصل بیش از ۵۰ جلسه مصاحبه نویسنده با سمیرقنطار است.
صبح شام
کتاب «صبح شام» حاصل گردآوری‌های محمدمحسن مصحفی، علی اصغر محمدی و سعید فخرزاده است. انتشارات سوره مهر این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر حاوی اولین روایت ایرانی از بحران سوریه از خاطرات دکتر «حسین امیرعبداللهیان» است.
صبح شام مجموعه‌ای از خاطرات «حسین امیرعبداللهیان» از جنگ تروریستی سوریه را روایت کرده است. ابتکار تدوین این خاطرات به توصیهٔ حاج قاسم سلیمانی بازمی‌گردد. سردار سلیمانی یک سال قبل از درگذشت خود و در دیداری به حسین امیرعبداللهیان تأکید کرد که برای انتقال پیام رشادت‌ها، شهادت‌ها، شجاعت‌ها و حتی جنایات و خیانت‌ها در سوریه و منطقهٔ غرب آسیا، بخشی از خاطرات خود را مکتوب و منتشر کند. کتاب حاضر در ۳ بخش نوشته شده است. بخش اول «انتخاب به معاونت وزارت امورخارجه»، بخش دوم «یادداشت‌هایی از تلاش‌های دیپلماتیک و سفرهای مرتبط با تحولات منطقه» و بخش سوم «بحران سوریه و نقش بزرگ سردار سلیمانی در تأمین امنیت منطقه و ایران» نام گرفته‌اند.
تولد در سرزمین مارادونا
اسم این کتاب شاید ما را به یاد فوتبال و فوتبالیست‌ها بیندازد، اما در واقع این کتاب خاطرات یک هنرپیشه تئاتر است که در آرژانتین متولد شده. چیز چندانی از اسلام نمی‌دانسته و طبیعتاً چندان در قید و بند دین و احکام دینی نبوده. حالا اما او یک مبلغ مشهور دینی است که ما به اسم سهیل اسعد می‌شناسیمش. این کتاب خاطرات اوست که از آرژانتین شروع شده تا لبنان و بعدها ایران ادامه پیدا کرده است. سهیل اسعد را ما پیش از این بارها و بارها در برنامه‌های نلویزیونی دیده بودیمش که فارسی را با لهجه‌ای شیرین حرف می‌زند. او حالا و در این کتاب شده است راوی و قهرمان بهزاد دانشگر در آخرین کتاب از مجموعه «تولد دوباره» که با قلم مهری‌السادات معرک‌نژاد نوشته شده است.
«فوتبال توی آرژانتین یک فرهنگ است، یک فرهنگ جدانشدنی. هر پسربچه‌ای که توی این کشور به‌دنیا می‌آید همه برایش آرزوی مارادونا شدن دارند. آن‌قدر فوتبال مهم است که در هر محله‌ای یک استادیوم بزرگ و کامل فوتبال هست. ساعت پنج به بعد که بچه‌ها از مدرسه می‌آیند و استراحت می‌کنند، شهر یک‌دست می‌شود زمین فوتبال. اما من از همان ده‌دوازده‌سالگی علاقه‌ای به فوتبال نداشتم. عصرها بعد از مدرسه می‌رفتم درِ مغازۀ پدرم و بعد از دوسه‌ساعت، راهی باشگاه جودو می‌شدم؛ باشگاهی که صدمتریِ مغازه بود…»
نظر شما