سرویس تاریخ و سیاست خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - مسعود بهزادیراد، کارشناس ارشد گردشگری: در دنیای امروز هر صنعت و قشری روز مخصوص خود را در تقویم سالیانه دارد و روز جهانی گردشگری مختص افرادی است که اهل سفر بوده و خود را در قبال ترویج فرهنگ سفر، حمایت از محیط، جامعه های محلی و درآمدهای این صنعت مسئول می دانند و روز جهانی گردشگری فرصتی است تا دست اندرکاران و متخصصان این صنعت دور هم جمع شوند و به بررسی مشکلات و چالش های پیش رو پرداخته و به راه حلی مناسب دست یابند. چهل و چهار سال قبل، بنا به تصمیم بخش گردشگری سازمان ملل متحد مقرر شد تا روز ۲۷ سپتامبر برابر با ششم مهر روز جهانی گردشگری نامیده شود و به برگزاری مراسم، هرسال در یک کشور به پیشنهاد سازمان ملل متحد منتهی شود.
با پیشرفت جوامع، بخش گردشگری، مانند بسیاری از بخشهای دیگر، باید تغییر کند تا به عنوان یک کاتالیزور برای رفاه در مقیاس جهانی عمل کند. ارتقای رفاه افراد، حفاظت از محیط زیست طبیعی، تحریک پیشرفت اقتصادی و تقویت هماهنگی بینالمللی از اهداف کلیدی است که جوهر اساسی گردشگری سازمان ملل است و جوامع براساس اهداف سازمان جهانی گردشگری می توانند رشد مناسب و توسعه پایدار گردشگری در منطقه خود داشته باشند.
شعاری که برای مناسبت روز جهانی و هفته گردشگری در هر سال انتخاب میشود، اهمیت بالایی دارد چرا که نشان دهنده این مساله است که تمرکز این رویداد روی چه موضوعاتی خواهد بود. شعارهایی که در سالهای گذشته با توجه به فراخور زمان و شرایط دنیا حتی در زمان همهگیری و … شعارهای تاثیرگزار و قابل اهمیت از حیث توجه به وقایع روز دنیا بود. شعارهایی همچون:
گردشگری و مشاغل: آیندهای بهتر برای همه، در سال ۲۰۱۹، گردشگری و توسعه روستایی، در سال ۲۰۲۰
گردشگری برای رشد فراگیر، در سال ۲۰۲۱، تجدیدنظر درباره گردشگری، در سال ۲۰۲۲
گردشگری و سرمایهگذاریهای سبز، در سال ۲۰۲۳، و در نهایت گردشگری و صلح در سال ۲۰۲۴.
شعار گردشگری و صلح، اهمیت موضوع صلح را جهان امروز متذکر میشود و نشان دهنده این مهم است که گردشگر میتواند سفیر صلح و دوستی باشد. پیوند فرهنگها، نژادها، اقوام و تاثیرات مثبت اجتماعی و رفتارهای مصالحت آمیز همگی در ارتقای روابط بین مملکتها موثر است که با گردشگری نشر یافته که میتواند جهانی در صلح و عدالت به ارمغان آورد.
در روز جهانی گردشگری توجه به ارتباط عمیق بین گردشگری و صلح قابل بررسی است و میتوان اشاره کرد که گردشگری پایدار میتواند جوامع را از طریق ایجاد شغل، تقویت مشارکت و تقویت اقتصادهای محلی متحول کند. همچنین با ارزش گذاری و حفظ میراث فرهنگی و طبیعی میتوان به کاهش تنشها و پرورش همزیستی مسالمتآمیز کمک کرد و در نهایت گردشگری میتواند وابستگی متقابل اقتصادی بین همسایگان را تقویت کند، و به تشویق همکاری و توسعه مسالمتآمیز بین آنها بپردازد.
تمرکز شعار امسال براستفاده از گردشگری به عنوان پلی ما بین فرهنگها، ترویج رفتار دوستانه، کاهش درگیریها و صلح بین مردم است و گردشگری زبان صلح و دوستی است. در عصر پرشتاب فناوری و پیشرفت در عصر ارتباطات و فناوریهای نوین، هیچ کشوری نمیتواند در انزوا زندگی کرده و خود را بی نیاز از دیگران بداند و نیاز مند ارتباطات گسترده در سایه صلح هستند که این امر از طریق گردشگری محقق خواهد شد.
صنعت گردشگری از هرگونه جنگ، نزاع، درگیری و تنش داخلی و خارجی گریزان است و زبان آن، زبان گفتگو و صلح است. دولتها باید تلاش کنند تا با بهرهگیری از این ظرفیت عظیم و ارزشمند به تقویت دیپلماسی بین المللی خود بپردازند. چراکه صنعت گردشگری میتواند به عنوان ابزاری مؤثر برای ترویج و گسترش صلح، دوستی و همزیستی مسالمتآمیز در جهان عمل کند.
راهکارهایی در راستای شعار گردشگری و صلح جهت نقش گردشگری در ترویج صلح حائز اهمیت است. گردشگران از طرق مختلف می توانند به صلح پایدار در مناطق رسیده و گردشگری نیز می تواند کمکی شایان در این مسیر باشد. اموری چون احترام به فرهنگها و سنتهای محلی، اهمیت به رفتار گردشگری مسوولانه، توجه و حمایت از اقتصاد محلی جامعه میزبان، حفظ محیط زیست و اهمیت به آن، ترویج تعاملات مسالمت آمیز در جوامع میزبان و...
قابل ذکر است که شعار گردشگری امسال فرصتی مناسب برای ایران عزیز دربردارد تا با هدف اشاعه صلح و دوستی و ارسال پیام مهرورزانه ایران به جهانیان از طریق گردشگری به جذب گردشگران بپردازد. بخصوص با تبادل گردشگران بین کشورها میتواند به کاهش قضاوت های منفی کمک کرده و تصویر ذهنی گردشگران و ملل مختلف جهان را در مورد مقاصد گردشگری یا کشورهای مقصد مثبت نماید و در نتیجه به ایجاد صلح و پایداری آن کمک کند. که در نهایت در رسیدن به این امر می تواند زمینه های درآمدزایی و ایجاد اشتغال را بالا برده و با ایجاد رونق در گردشگری شرایط جذب گردشگران را فراهم کرده و به توسعه پایدار گردشگری نیز دست یابد.
نظر شما