کاخی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) درباره بزرگداشت نیما یوشیج گفت: امسال پنجاهمین سال درگذشت نیما یوشیج بود اما هیچ مراسمی برای بزرگداشت او برگزار نشد ؛ چراکه اگر چنین بود برای سخنرانی و یا حضور در چنین مراسمی از من دعوت به عمل می‌آمد.

وی توضیح داد: در سرزمین ما بزرگانی چون فردوسی،حافظ، خیام، نظامی مولانا و نیما وجود دارند که نیازی به برپایی مراسم بزرگداشت ندارند. اما برپایی چنین مراسمی در بزرگ کردن نام افرادی که مسوول برگزاری آن هستند، کمک می‌کند. به بیان دیگر با برپایی این مراسم خود را بزرگ و ماندگار می‌کنیم که یاد این بزرگان در ذهن و خاطره ما زنده بوده است.

این شاعر در ادامه به حرکت نیما در شعر فارسی اشاره و تصریح کرد: نیما در برابر ۱۲۰۰ سال قدمت ادب فارسی و بزرگانی چون نظامی، مولانا، سعدی، حافظ و فردوسی یک‌تنه ایستاد و ملاک‌ها و موسیقی شعر فارسی را تغییر داد. تغییر تاریخی بزرگ و ریشه‌دار کار ساده‌ای نیست؛ اما نیما موفق شد آن‌را انجام دهد و مسیر شعر را تغییر داد. درختی در باغ شعر فارسی کاشت که هنوز پس از گذشت این همه‌سال شاهد بار دادن آن هستیم.

وی افزود: مهدی اخوان ثالث، فرغ فرخ‌زاد، احمد شاملو و سهراب سپهری و دیگر بزرگان شعر معاصر ما که کتاب‌های شعر درخوری نیز به یادگار گذاشتند همگی از ثمره‌های درخت نیما هستند.

کاخی با تاکید بر انتشار کتاب‌های متعددی در این زمینه اظهار داشت: از جمله کتاب‌هایی که برای معرفی و تشریح حرکت صورت گرفته توسط نیما منتشر شده می‌توان به «بدعت‌ها و بدایع نیما یوشیج» و «عطا و لقای نیما یوشیج» نوشته مهدی اخوان‌ثالث، «بوطیقای شعر نو» اثر شاپور جورکش و «یادمان نیما یوشیج» نوشته سیروس طاهباز و محمدرضا لاهوتی اشاره کرد. شاید بتوان گفت این کتاب‌ها توانسته‌اند حق مطلب را در معرفی نیما ادا کنند.

وی در پایان یادآور شد: جای آن بود که به مناسبت پنجاهمین سالگرد در گذشت نیما یوشیج با برپایی بزرگداشتی یاد او را در ذهن‌هایی که فراموش کرده‌اند بیدار می‌کردیم و نشان می‌دادیم که چنین بزرگانی همواره در یاد و خاطره ما زنده‌اند.

علی اسفندیاری یا علی نوری مشهور به نیما یوشیج متولد ۲۱ آبان ۱۲۷۴ در دهکده یوش استان مازندران، بنیانگذار شعر نو فارسی است. او در ۱۳ دی ۱۳۳۸ درگذشت.