به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، سالینجر روز ۲۷ ژانویه در خانه شخصی‌اش در شهر کورنیش واقع در ایالت نیوهمپشایر آمریکا، درگذشته است.

به نوشته نیویورک تایمز، هارولد آبر، نماینده ادبی سالینجر،‌ با تایید مرگ این نویسنده،‌ درگذشت او را طبیعی به علت کهولت سن دانسته است.

در مجامع ادبی این شایعه وجود دارد که سالینجر در این سال‌های طولانی که به انزوا سپری کرده، احتمالا آثار فراوانی نوشته است که هرگز کسی از آن‌ها خبر ندارد. مشخص نیست اگر این شایعه واقعیت داشته باشد، چه سرنوشتی در انتظار آثار منتشر نشده این نویسنده است. بی‌شک منتقدان و علاقه‌مندان به آثار سالینجر امیدوارند این نوشته‌ها، اگر سالینجر پیش از مرگ آن‌ها را نابود نکرده باشد، منتشر شوند.

اطلاعات اندکی درباره زندگی سالینجر منتشر شده. او همواره تلاش میکرد که دیگران را به حریم زندگی‌اش راه ندهد. اما مشخص است که وی در سال ۱۹۱۹ در منهتن نیویورک از پدری یهودی و مادری مسیحی به دنیا آمده است. در ۱۹ سالگی چند ماهی را در اروپا گذرانده و در سال ۱۹۳۸ همزمان با بازگشتش به آمریکا در یکی از دانشگاه‌های نیویورک به تحصیل پرداخت، اما آن را نیمه‌تمام رها کرد.

اولین داستان سالینجر به نام «جوانان» در سال ۱۹۴۰ در مجله Story به چاپ رسید. چند سال‌ بعد (طی سال‌های ۱۹۴۵ و ۱۹۴۶) داستان «ناتور دشت» به شکل دنباله‌دار در آمریکا منتشر شد و سپس در سال ۱۹۵۱ روانه بازار کتاب این کشور و بریتانیا شد.

«ناتور دشت» به عنوان اولین کتاب سالینجر، طی مدت کمی برای او شهرت و محبوبیت فراوان به همراه آورد و بنگاه انتشاراتی «راندم هاوس» (Random House) در سال ۱۹۹۹ آن را به عنوان شصت و چهارمین رمان برتر قرن بیستم معرفی کرد. این کتاب در مناطقی از آمریکا، به‌عنوان کتاب «نامناسب» و «غیراخلاقی» شمرده شده و در فهرست کتاب‌های ممنوعه دهه ۱۹۹۰ - منتشر شده از سوی «انجمن کتابخانه‌های آمریکا» - قرار گرفت.

«فرانی و زویی»، «نه داستان» (در ایران با عنوان «دلتنگی‌های نقاش خیابان چهل و هشتم» (یکی از داستان‌های آن) ترجمه و منتشر شده) «تیرهای سقف را بالا بگذارید نجاران و سیمور: پیشگفتار» ، «جنگل واژگون» ، «نغمه غمگین» ، «هفته‌ای یه بار آدمو نمی‌کشه» و «یادداشت‌های شخصی یک سرباز»از جمله آثار کم‌شمارِِ سالینجر هستند.

سالینجر دارای شخصیت پردازی قوی در داستانهای خود است. جنبه مهم زندگی سالینجر مبهم بودن او برای منتقدان وهواداران او است. گوشه‌گیری و دور از دسترس بودن او باعث شده اطلاعات زیادی از زندگی روزمره او در سال‌های اخیر و این‌که آیا فعالیت ادبی داشته یا خیر، موجود نباشد.

از جروم دیوید (جی.دی) سالینجر، علاوه بر «ناتور دشت» (با نام «ناطور دشت» هم ترجمه شده است)، کتاب‌هایی چون «دلتنگی‌های نقاش خیابان چهل و هشتم»، «خاطرات شخصی یک سرباز»، «جنگل واژگون» و «فرانی و زویی» به فارسی ترجمه شده و در ایران منتشر شده‌اند.