به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، گردشگری و سیاحت با امنیت سیاسی و اقتصادی رابطه تنگاتنگی دارد زیرا وجود گردشگران بسیار در یک کشور، از وجود امنیت سیاسی و اقتصادی آن حکایت دارد. رونق گردشگری بین کشورها، ثبات منطقه‌ای را به همراه دارد و در یک فرآیند کلی‌تر به ثبات تمام جهان می‌انجامد. «گردشگری و سیاحت از منظر قرآن و معصومین(ع)» تالیف دکتر طهماسب طالبی و رضا قنبری و «تحلیل رفتار جهانگردی و تعامل فرهنگی» تالیف دکتر طهماسب طالبی و مهدیه صالحی است. نویسندگان این دو کتاب کوشیده‌اند به جهانگردی و سفر از منظر قرآن کریم و معصومین و از دیدگاه فرهنگی بپردازند.

طهماسب طالبی درباره گردشگری و شرح این دو کتاب گفت: یکی از دروسی که در کارشناسی ارشد برای دانشجویان گردشگری تدریس می‌شود،  همین بحث تحلیل رفتار جهانگردی و تعامل فرهنگی است که براساس آن سرفصل‌های کتاب « تحلیل رفتار جهانگردی و تعامل فرهنگی» تدوین شده است. گونه‌های گردشگری و مفاهیم فرهنگی در گردشگری و مشکلاتی که در زمینه گردشگری وجود دارد در این کتاب بررسی شده است.
 
وی با اشاره به کتاب «گردشگری و سیاحت از منظر قرآن و معصومین» بیان کرد: فرهنگ گردشگری بسیار مهم است. اول باید در کشور خودمان این فرهنگ را نهادینه کنیم. اگر فرهنگ نهادینه شود، بسیاری از مشکلات حوزه گردشگری حل می‌شود. گردشگری باید با معرفت همراه باشد. باید با معرفت برویم و با معرفت هم برگردیم. در قرآن کریم بسیار به گردشگری اهمیت داده شده است. در قرآن کریم آمده است به سیر و سیاحت بپردازید، ببینید و تفکر کنید. تدبر و اندیشیدن در سفر بسیار مهم است. سفر می‌تواند درس زندگی بسیار بزرگی باشد.

 

طالبی در ادامه گفت: بزرگترین منبعی که به گردشگری سفارش کرده قرآن کریم است. تاکیدات بسیاری در مورد گردشگری دارد. می‌فرماید، بهترین قصص را برای چه بیان می‌کنیم؟ خواندن فقط مهم نیست، بلکه اندیشیدن مهم است. بعد از ظهور اسلام سیر و سفر در دنیای اسلام وارد مراحل جدیدی شد. در سفر باید روحیه مدارا و رافت داشت. رونق سفر و گردشگری باعث به وجود آمدن شغل‌های مختلف شده است. متداول شدن سفر در دنیای اسلام به دلیل تاکیدات قرآن کریم بود. 13 آیه در قرآن کریم به سیر و سیاحت سفارش کرده است. از ائمه نیز احادیث زیادی در اهمیت سفر بیان شده است. در مورد جستجوی دانش می‌فرماید، دانش را بیاموزید هر چند اگر در چین باشد.
 
وی با اشاره به کتاب «تحلیل رفتار جهانگردی و تعامل فرهنگی» گفت: در این کتاب بیان شده است که دین مبین اسلام نسبت به مفهوم گردشگری و سیاحت دیدگاه مستقلی دارد. اسلام گردشگری را حمل بر امور والا و ارزش‌های اخلاقی می‌داند. چرا که این صنعت پیش از اسلام، دارای مفهومی مرتبط با مشقت روح و روان و نیز اجبار انسان برای سیر و سفر در زمین بود و با طلوع خورشید تابناک اسلام، خط بطلانی بر این مفهوم سلبی گردشگری کشیده شد.

این پژوهشگر حوزه گردشگری افزود: برای گردشگری و سفر دین اسلام آداب خاص خود را دارد و سفر را از لوازم زندگی و ضرورت‌هایش می‌داند. برای فریضه حج آداب خاص خود را دارد و برای دیگر سفرها هم احکامی دارد از جمله قصر و جمع نمازها در سفر و واجب نبودن روزه رمضان بر مسافر. می‌توانیم برنامه‌ای مشخص و اهدافی برای گردشگری برگرفته از تعالیم اسلامی داشته باشیم. می‌توانیم از صنعت گردشگری به عنوان وسیله‌ای برای دعوت به اسلام با شکل صحیح آن بهره بگیریم و برای مردم چهره نورانی اسلام را نشان دهیم.

 

طالبی با اشاره به زیارت امام حسین (ع) در اربعین گفت: راهی شدن خیل عظیمی از مشتاقان زیارت بارگاه امام سوم شیعیان نیز گردشگری مذهبی است که باید با معرفت انجام بگیرد. معرفت و شناخت در چنین سفرهایی بسیار مهم است. معرفت به اینکه برای زیارت چه شخصیت بزرگی عازم سفر می‌شویم. در طول تاریخ داریم بزرگانی را که مشرف می‌شدند برای چنین سفرهایی ولی از آنجایی که معرفت این اشخاص نسبت به مقام و جایگاه این بزرگواران کامل بود، جرات نمی‌کردند پایشان را داخل حرم بگذارند. باید از نظر شهودی و معرفتی به کنه اینکه این بزرگواران چه کسانی هستند، پی ببریم و آنگاه برای زیارت عازم شویم.
 
وی افزود: در چنین سفرهایی مانند سفر زیارت امام حسین (ع) شناخت و معرفت بسیار مهم است. زیارت جامعه کبیره را اگر با تدبر بخوانیم به شناخت امام حسین (ع) و جایگاه او دست پیدا می‌کنیم. اول باید شخصیت معصوم را بشناسیم و بعد عازم سفر شویم. به معرفت و شناخت قبل از سفر بیشتر تاکید می‌کنم. مغز زیارت را باید در نظر بگیریم که با چه کسانی روبرو هستیم. این بزرگواران انسان‌های کامل هستند. انسان کامل یعنی تجلی خدا بر روی زمین. پس سفر زیارتی باید با شناخت و معرفت انجام شود. تنها شور کافی نیست بلکه در سفر اربعین شور باید با شعور و معرفت و شناخت همراه باشد.


در این باره بخوانید: