به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، «فرمان کوروش بزرگ» به قلم دکتر عبدالمجيد ارفعي مستقيما از زبان بابلي نو به فارسي و انگليسي ترجمه شده و کهن‌ترين سندي است كه به حقوق بشر پرداخته است.

«فرمان كوروش بزرگ» هفتمين جلد از مجموعه پژوهش‌هاي ايران باستان است كه به كوشش مرکز دايره‌المعارف بزرگ اسلامي (مرکز پژوهش‌هاي ايراني و اسلامي) منتشر مي‌شود. نخستين جلد اين مجموعه در سال 1384 منتشر شد. 

اين مجموعه‌ها به همت مدير و سر‌ويرستار مركز دايره‌المعارف بزرگ اسلامي دکتر حسن رضائي باغ‌بيدي و ياري‌هاي دانشمندان عرصه ايران‌شناسي ارايه مي‌شود و آخرين دستاوردهاي علمي را در همه زمينه‌هاي مربوط به ايران باستان در اختيار دانش‌پژوهان و ايران دوستان قرار مي‌دهد.

عبدالمجيد ارفعي درباره ترجمه منشور كوروش هخامنشي به خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) گفت: لوحه استوانه‌اي کوروش بزرگ در سال 1879 ميلادي توسط «هرمز رسام» در شهر بابل يافت شد. نخستين آوانويسي لوحه توسط «سر هنري راولينسون» در «مجله انجمن سلطنتي آسيايي» سري جديد شماره 12 (سال 1885 ميلادي) منتشر شد.

اين كارشناس زبان‌هاي باستاني خاطرنشان كرد: نخستين نسخه‌برداري توسط «تئوفيلوس گ. پينچس» در کتاب «سنگ نبشته‌هاي آسياي غربي» معروف به «پنج راولينسون» در مجلد پنجم شماره 35 در سال 1882 ميلادي به چاپ رسيد.

وي افزود: در اين اواخر تحقيقات جديد نشان داد که قسمتي از يک لوحه استوانه‌اي که آن را منتسب به «نبونئيد» پادشاه بابل مي‌دانستند و در موزه دانشگاه «ييل» در آمريکا نگهداري مي‌شد و در کتاب سنگ نبشته‌هاي بابلي در مجموعه «ج.ب. نيس» مجلد دوم شماره 32 به چاپ رسيده، جزئي از لوحه کوروش بزرگ از سطر 36 تا 43 است.

ارفعي يادآور شد: از اين رو قطعه مزبور به انگلستان برده و به لوحه اصلي ملحق شد. متن اين قطعه همراه با متن لوحه اصلي يکجا در سال 1975 ميلادي، به همراه تصحيحات و يادداشت‌هاي سودمند پروفسور «پاول ريچارد برگر» استاد دانشگاه «مونستر» آلمان در مجله آشورشناسي مجلد 64 (جولاي 1975) به چاپ رسيد.

وي افزود: «فرمان كوروش بزرگ» پس از گذشت 31 سال با مقدمه‌اي مفصل و تغيير اصطلاحاتي منتشر شده است زيرا روز به روز بر آگاهي‌هاي ما درباره زبان‌هاي باستان افزوده مي‌شود. طبيعي است كه تغييراتي جزيي هم در خواندن منشور كوروش پديد مي‌آيد. اين تغييرات در حرف‌نويسي و آوانويسي‌ها پيش مي‌آيد.

در مقدمه اين كتاب نوشته شده است: باشد که جوانان برومند اين مرز و بوم با خواندن متن اين استوانه سترگ، فرهنگ اصيل خود را بيشتر بشناسند و آثار و ارزش‌هاي بازمانده از نياکان خود را پاس بدارند.