«ناانسان» و «غروبكنان» دو اثر شناخته شده و ترجمه شده دازاي به زبان انگليسي هستند. هر چند تعدادي ديگر از آثار نويسنده چون «بازگشت به تسوگارو»، «بامبوي آبي» و مجموعه داستان كوتاههاي او توسط مترجمان هميشگي او راف مككارتي و جيمز اوبرايان به انگليسي برگردانده شدهاند.
موضوع بيشتر آثار دازاي از قبل و بعد جنگ جهاني دوم بر افسردگي، عشقهاي ممنوعه، اعتياد به مواد مخدر و از خود بيگانگي بيهدف استوار است. آثار او با بسياري از داستانهاي معاصر نويسندگان ژاپني چون آثار هاروكي موراكامي قابل مقايسه هستند و در آنها مردم با يكديگر ارتباط دارند اما تنها آهنرباي آداب اجتماعي آنها را در كنار هم نگه داشته است.
داستانهاي دازاي هنوز هم محبوب نسل جديد ژاپني هستند و آثارش هر سال از سوي چندين ناشر ژاپني تجديد چاپ ميشوند. او 13 ژوئن سال 1948 با پشت سر گذاشته شدن جنگ جهاني دوم، در كانال تاماگاوا در توكيو خودكشي كرد.
نظر شما