نويسنده پيشكسوت كشورمان در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، درباره برگزاري كلاس‌هاي داستان‌نويسي، گفت: اين كلاس‌ها بايد توسط كارشناسان و متخصصان اين حوزه برگزار شوند و مستمر باشند.

يوسفي با بيان اين‌كه بيشتر كلاس‌هاي داستان‌نويسي براي نوجوانان از سوي فرهنگسراها برگزار مي‌شوند، اظهار كرد: اين كار سازمان فرهنگي ـ هنري شهرداري تهران قابل ستايش است و با توجه به استقبال و علاقه‌مندي نوجوانان بسيار موثر بوده است. 

محمدرضا يوسفي افزود: يكي از مشكلات برگزاري اين كلاس‌ها،  دسترسي نداشتن كودكان و نوجوانان به آن‌هاست؛ چون در اين‌باره درست اطلاع‌رساني نمي‌شود. به نظر مي‌رسد بهترين نهادي كه مي‌تواند اين كلاس‌ها را برگزار كند، آموزش و پرورش است؛ چرا كه بيشترين دسترسي را به كودكان دارد و به‌راحتي مي‌تواند استعداد‌هاي آنان را در حوزه‌هاي گوناگون پرورش دهد.

اين نويسنده حوزه كودك و نوجوان، با بيان اين‌كه در گذشته كلاس انشا را براي آشنايي كودكان و نوجوانان با نويسندگي در برنامه درسي مدارس گنجاندند، گفت: متاسفانه كلاس انشا در مدارس پاسخگوي نياز بچه‌هاي امروز نيست و نسبت به زمان‌هاي قديم هيچ تغييري نكرده است. معمولاً كلاس انشا در مدارس جدي گرفته نمي‌شود و معلمان بي‌تجربه اين كلاس را اداره مي‌كنند.

يوسفي ادامه داد: در كلاس انشا بايد تمام هنرهاي نويسندگي و مهارت‌هاي نوشتن توسط معلمان آموزش‌ديده به بچه‌ها منتقل شوند. اين مهارت‌ها نيز بايد از طريق دانش‌سراهايي كه آموزگاران را آماده ورود به مدارس مي‌كنند، آموزش داده شود.

وي بيان كرد: كودكان و نوجوانان امروز بايد مقاله‌نويسي، داستان‌نويسي، خاطره‌نگاري و ساير هنرهاي نويسندگي را در مدرسه آموزش ببينند. زماني اين مساله تخصصي شود، دانش‌آموزان هم مهارت‌هايي را مي‌آموزند.

نويسنده كتاب «ستاره‌اي به نام غول» گفت: متاسفانه امروز، نگاه به انشا مانند زمان‌هاي قديم است كه به نوعي زنگ تفريحي براي بچه‌ها به‌شمار مي‌آيد؛ اما مسوولان بايد اهميت بيشتري براي استعدادهاي بچه‌ها قايل باشند؛ زيرا هر پيشرفتي در كشور از طريق كودكان شكل مي‌گيرد؛ همان‌طور كه شخصيت انسان‌ها در كودكي شكل مي‌گيرد.

او تاكيد كرد: باورم بر اين است كه اسم انشا بايد به نويسندگي تغيير كند، همچنين در اين كلاس‌ها از متخصصاني كه توانايي انتقال اين دانش را دارند، استفاده شود تا كودكان بهترين بهره‌وري را داشته باشند.