خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) ـ رشيد جعفرپور، نويسنده و محقق علوم سياسي و استاد دانشگاه؛ (ای رسول ما) مردان مومن را بگو تا چشم‌ها (از نگاه ناروا بپوشند) و عفتشان را محفوظ دارند که این برای پاکیزگی شما اصلح است. و البته خدا به هرچه کنید کاملاً آگاه است. ای رسول، زنان مومن را بگو تا چشم‌ها از نگاه ناروا بپوشند و عفت و پاکدامنی را حفظ کنند و زینت و آرایش خود جز آنچه قهراً ظاهر می‌شود بر بیگانه آشکار نسازند.(سوره نور،31) 

وقتی بینش اسلام را در مورد جامعه انساني مطالعه و بررسي مي‌كنيم، به روشنی درمی‌یابیم که جامعه بشری هنگامی خواهد توانست نسبت به رابطه زن و مرد، سلامت و کمال مطلوب خود را پیدا کند که دیدگاه‌های اسلام را بدون کم و زیاد و بدون افراط و تفریط درک کند و بکوشد آن را ارايه سازد.
 
اسلام می‌خواهد رشد فکری، اجتماعی، سیاسی، علمی و بالاتر از همه، معنوی زنان به حد مطلوب برسد و وجودشان برای جامعه و خانواده بشری بيشترين فایده و ثمره را داشته باشد. همه تعالیم اسلام از جمله مساله حجاب، بر این اساس‌ استوارند. بر اساس تعاليم اسلام، زن جلوه‌ای از جمال، محبت، خلاقیت و ربوبیت الهی و رکن اساسی در تعلیم و تربیت است. اگر زنان به این منزلت واقف شوند و در پاسداری از آن بکوشند، فرایند تربیتی و شخصیتی آنان و همه اجتماع سالم مي‌ماند و به‌خوبی پیش می‌رود. 

با اندکی تدبر در آیات قرآن، فلسفه حجاب را به‌گونه‌ای صریح می‌بینیم و درمی‌یابیم که احترام و حرمت زن، فلسفه حقیقی یا یکی از فلسفه‌های حجاب است. به‌ راستی اگر معرفت انسان به شریعت و تعالیم دینی بالا رفته و قرآن را که آئین‌نامه سعادت و کمال بشر است درک کند، به عظمت حجاب پی برده و می‌فهمد بدحجابی و بی‌حجابی ثمره نداشتن معرفت و شناخت حقیقی جایگاه زن در هستی است. 

کرامت انسانى زن، در سايه عفاف او تامين مي‌شود. حیا و عفاف، ویژگی درونی است و بنا به تعریف عالمان اخلاق، محدودیت و در تنگنا افتادن نفس در ارتکاب محرمات شرعی، عقلی و عرفی از ترس نکوهش است. نوع گفتار، رفتار و حتی تفکر افراد، زیرمجموعه این صفت است. عفاف، به انسان کمک می‌کند تا از چیرگی شهوت بر نفس جلوگیری کند. بنابراین، عفت، ويژگي درونی است.

حجاب، رفتار بیرونی و عینی است که از ارزش‌های دینی و به عبارتی، از ضروریات دین به شمار می‌آید. حیا، عفاف و حجاب، به هم پیوسته‌اند و هر یک، پیش‌نیاز دیگری به شمار می‌روند. به این معنا که با برنامه‌ریزی عمیق و گسترده دولت برای ایجاد فرهنگ حیا در سطح جامعه می‌توان به جامعه‌ای پاک دست یافت و جامعه عفیف در نمود بیرونی‌اش با حجاب دیده می‌شود. در واقع، حجاب مبتنی بر عفاف و عفاف بر پایه حیا استوار است. حجاب نمود بيروني عفاف و ثمره آن است. حجاب علاوه بر آثار شخصی و شخصیتی، دارای آثار اجتماعی است. جامعه‌ای که در آن بانوان با حفظ حدود و حقوق دیگران ظاهر می‌شوند، به سوی سعادت و سلامت روانی پیش خواهد رفت. اگر زنان جامعه باحجاب باشند، هم مردان از نظر طهارت روح و جسم سالم می‌مانند و هم در جامعه، سلامت خانوادگی حفظ خواهد شد و محیط خانواده تحت تاثیر خودنمایی‌‌های عده‌ای از زنان بدحجاب و بی‌حجاب قرار نمی‌گیرد و مراکز اجتماعی در کمال سلامت رفتاری خواهند بود. 

در اين راستا، نخستین وظیفه فرهيختگان، درک ضرورت کار فرهنگی و دینی است. چرا كه درک ضرورت کار فرهنگی در زمینه عفاف در بسترسازی فرهنگی نقش اساسی دارد. اگر نويسندگان برای رسیدن به ارزش‌های دینی دغدغه داشته باشند و نیروی خود را بر اين پدیده فرهنگی متمرکز کنند، به علت گستردگی دامنه و اهميت آن براي حفظ حريم خانواده و جامعه، زمینه رسیدن به مطلوب بیش از پیش فراهم خواهد شد. پدید آمدن چنین تمرکزی به نگرش نويسندگان متعهد و جهان‌بینی آنان بستگی دارد.
 
یافتن عوامل بدحجابی، بی‌توجهی به عفت عمومی و نیز عواملی که جامعه را از الگوی جامعه دینی دور می‌سازند و تحلیل آنها برای برنامه‌ریزی در بخش های دیگر، در درک ضرورت پرداختن به مباحث مربوط به نهادینه‌سازی و گسترش فرهنگ عفاف و حجاب، نقش مهمی دارد. نويسندگان متعهد بايد بكوشند با توجه به آسيب‌هاي موجود و هجمه نرم‌افزاري دشمن عليه عفاف و حجاب كتاب‌ها و مقالات متقن و متناسب با نسل جديد توليد كنند و از اين فرهنگ ناب اسلامي دفاع نمايند.