به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نشست «منشور اخلاق نویسندگی» عصر دیروز (23 شهریور) با حضور رضا حاجی آبادی، مدیرمسوول نشر هزاره ققنوس، یوسف علیخانی، نویسنده و مدیرمسوول نشر آموت و احسان عباسلو، داستان‌نويس و دبیر سرای اهل قلم برگزار شد. 

رضا حاجی‌آبادی در این نشست عنوان كرد: نخستین قوانین نشر از سال 1342 در کشور تصویب و از همان دوران خلا قوانین مناسب و گسترده دراين حوزه احساس می‌شد، اکنون نيز قوانین نشر کشور نیازمند بازنگری است. 

وی با بیان اینکه نباید مسوولیت تمام حوزه‌های نشر کتاب برعهده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد، افزود: خود ناشران نیز باید مسوولیت‌پذیر باشند و نظیر سایر حوزه‌های فرهنگی، اخلاقیات را رعایت کنند. منشور اخلاق نویسندگی نباید به سمت اجرایی شدن، حرکت کند و طرح آن درحد مسايل کارشناسی کفایت می‌کند، چراکه اخلاق از نظام و قانون خاصی تبعیت نمی‌کند. 

حاجی‌آبادی با اشاره به اینکه اخلاقیات باید خود به خود در جامعه ایجاد شود، افزود: آثار نویسندگان برآیند وضعیت جامعه است. انقلاب اسلامی ایران نتیجه نقل سینه به سینه و تاریخ شفاهی مردم است، نویسندگان می‌توانند با صدور اجازه دیجیتالی شدن آثار و پخش رایگان تعدادی از کتاب‌ها، نفوذ متقلبان به بازار نشر کشور را کم‌رونق کنند. 

وی با تاکید بر نقش حساس رسانه‌ها برای طرح مبحث اخلاقیات نویسندگی اظهار کرد: تا زمانی که رسانه‌ها وارد این موضوع نشوند، منشور اخلاق نویسندگی دغدغه نخواهد شد و بخشنامه‌ای برای آن صادر نمی‌شود. درصورتی که منشور در قالب قانون تدوین شود، نظیر بسیاری از قانون‌های اجتماعی با قدرت و پول کنارزده خواهد شد. 

همچنین یوسف علیخانی، مدیرمسوول نشر آموت درباره فعالیت خود در این انتشارات گفت: نشر آموت از سال 83 مجوز فعاليت گرفت اما در سال 87 كار رسمی خود را برای چاپ کتاب آغاز کرد. تاکنون پنجاه عنوان کتاب چاپ نخست از سوی نشر آموت منتشر شده و بیش از 30 عنوان نیز در مرحله دریافت مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار دارد.

وی افزود: درصورتی که متولی تدوین کتبی منشور اخلاق نویسندگی خانه کتاب و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باشند، تدوین منشور اخلاق نویسندگی امری قابل تامل خواهد بود، چراکه تدوین چنین منشوری نیازمند مشورت گروهی از نویسندگان و ناشران است. 

علیخانی یادآور شد: امروز، بزرگترین معضل نویسندگان، مساله قراردادهای نشر کتاب است. بسیاری از ناشران به ازای دریافت پول از نویسندگان، کتاب منتشر می‌کنند یا در ازای چاپ نخست کتاب، پولی به نویسنده پرداخت نمی‌کنند و این امر کاری خلاف اخلاق است.

وی با بیان اینکه ارادت ویژه‌ای به معاون فرهنگی وزیر اشاد و رییس اداره کتاب دارد، گفت: مشکل نویسندگان و ناشران، مدیران زیرین مجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هستند. با وجود اینکه ناشران به ممیزی آثار اعتقاد دارند اما تا کجا این ممیزی ادامه خواهد یافت؟ براساس مفاد قانون، نویسنده به قیم نیاز ندارد و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا ناشران نباید قیم نویسندگان شوند.

وی با بیان اینکه تمام مباحث پیشین منشور اخلاق نویسندگی را مطالعه کرده، گفت: اخلاق تنبیه و اجبار نیست، درصورتی که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تلاش کند تا چنین اخلاقیاتی در حوزه نویسندگی ایجاد شود، هرگز موفق نخواهد بود. ناشران یا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌توانند همچون پدری مهربان، دست نویسندگان را در نگارش آثار باز گذارند.

سپس رضا حاجی‌آبادی با اشاره به اهمیت فرهنگ مکتوب در ایران گفت: با وجود اهميت نشر مكتوب، به هیچ عنوان موافق منشور كتبي نیستم چراکه تاثیر رسانه‌های دیداری و شنیداری بیشتر از منشورات اخلاقی مکتوب ادارات و سازمان‌ها است.‌

سپس احسان عباسلو، منتقد و مدیر سرای اهل قلم گفت: بحث تدوین منشور اخلاق نویسندگی ربطی به قیومت از نویسندگان ندارد، مساله اصلی دادخواهی و حل مشکلات ریشه‌دار نویسندگان است. بسیاری از نویسندگان، خود علاقه‌مند به تدوین چنین منشوری برای دفاع و حفاظت از منافعشان هستند.

وی با بیان اینکه باید عینک بدبینی را از چشم برداریم، توضیح داد: درصورتی که ناراحتی هم از ممیزی یا بخش‌های مختلف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وجود دارد، نباید به همه حوزه‌ها بسط پيدا کند و شان نویسندگی و نشر کتاب، نیازمند حفاظت و پاسداشت از تمام حوزه‌ها است.