«قطار و مادربزرگ» داستان «يولي»، پسري است كه به دليل گرفتاري كاري پدر و مادرش به تنهايي با قطار به ديدن خاله و دخترخاله‌اش در شهر ديگري مي‌رود.
يولي دوست دارد در قطار با خانواده‌اي همسفر شود كه كودك هم‌سن او داشته باشند تا در طول راه با او بازي كند؛ اما در كوپه‌اي كه يك پيرزن مسافر آن است جا پيدا مي‌كند و اين موضوع باعث ناراحتي يولي مي‌شود اما حادثه‌ي گم شدن بليت يولي و پيدا شدن آن به كمك پيرزن، سردي و سكوت رابطه‌ي آن دو را مي‌شكند.
پيرزن كه خود را خانم بروكنر معرفي مي‌كند از يولي مي‌خواهد او را مادربزرگ صدا بزند: پيرزن شيريني بزرگي به يولي مي‌دهد و با افتخار مي‌گويد: خودم پخته‌ام. اسم من بروكنر است؛ خانم بروكنر. مي‌تواني «تو» خطاب كني. فكر كن كه مادربزرگت هستم. يولي شروع به حرف زدن مي‌كند و مي‌گويد: «خانم بروكنر، تو هم....»، حس مي‌كند «خانم» با «تو» جور در نمي‌آيد و خنده‌دار به نظر مي‌رسد براي همين حرف خود را ناتمام مي‌گذارد.
خانم بروكنر متوجه مي‌شود و مي‌گويد: «بهتر است به من مادر بزرگ بگويي، راحت‌تر است.»
مادربزرگ در طول سفر 2 ساعته‌شان با يادآوري خاطرات دوران كودكي و شيطنت‌هاي كودكان خود و خواندن شعر و طرح بازي و معما تصورات يولي از همسفر شدن با يك پيرزن را عوض مي‌كند.
«قطار و مادربزرگ» را «پاول مار» نوشته است.
يكي ديگر از ترجمه‌هاي بهروزكيا از ادبيات آلماني براي نوجوانان «اُلي و اُكان» اثر «هربرت گونتر» است.
نويسنده در اين كتاب به موضوع فرزندخواندگي پرداخته است كه البته بهروزكيا معتقد است: «اين مقوله ادامه بحث جشن ايتام است كه در كشور خودمان در ماه مبارك رمضان شاهد آن هستيم.»
اُلي پسربچه هفت‌ساله‌اي است كه بچه‌هاي بزرگ‌تر مدرسه او را اذيت مي‌كنند. او آرزو دارد كاش برادر بزرگ‌تري داشت تا او را در مقابل بچه‌هاي كلاس بالاتر حمايت كند. با آوردن اُكان از پرورشگاه، آرزوي او در داشتن برادر بزرگ‌تر برآورده مي‌شود؛ اما اُكان كه فقط 2 سال از اُلي بزرگ‌تر است، پسري ساكت، آرام و مودب است. پدر و مادر اُلي توجه زيادي به اُكان دارند و همين حس حسادت اُلي را برمي‌انگيزد. برادر بزرگ‌تري كه اُلي تصورش را مي‌كرد، برادر ديگري بود تا اين‌كه يك روز اُكان برخلاف ظاهر آرام و كم‌حرفش با بچه‌هاي شرور مدرسه در حمايت از اُلي درگير مي‌شود و كم‌كم آن دو راه نزديك شدن به يكديگر را پيدا مي‌كنند.
«اُلي و اُكان» هم مانند كتاب قبلي توسط سوره‌ي مهر براي دومين بار منتشر شده است.
«كمال بهروزكيا» مترجم اين كتاب‌ها متولد 1329 در تهران است. او كه سال‌ها به شغل معلمي پرداخته، كار ترجمه را از سال 1358 شروع كرده است.
كتاب «تند پا و باد پا» با ترجمه‌ي او، در دوره‌ي يازدهم كتاب سال جمهوري اسلامي ايران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به عنوان كتاب سال برگزيده شد.
«دايى من فرانتس»، «آتش بعدى»، «اسب آبى پرنده»، «راز كشتى بادبانى» و «چهره‌ى پشت شيشه» برخي از ترجمه‌هاي او براي كودكان و نوجوانان هستند.
نظر شما