به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) به نقل از روزنامه اكسپرس فرانسه، به رغم انتخاب «ديويد لو برتون» نويسنده كتاب «فرياد» (نشر متايه) براي دريافت نخستين جايزه دانش و پژوهش فرانسه، او از دريافت جايزه سر باز زده كه علت اصلي آن حضور ماكسيم برونري در جمع داوران جايزه است.
لو برتون، انسان‌شناس و جامعه‌شناس فرانسوي پس از تماس با خانم لارنس بياوا، رئيس هيأت داوران جايزه دانش و پژوهش فرانسه، عدم پذيرش جايزه را با تأسف اعلام مي‌كند.
چنين تصميمي را برتون به دو علت اتخاذ كرده است: پس از رسانه‌اي شدن حضور ماكسيم برونري در جمع داوران جايزه، دانشگاه رنه دكارت پاريس نيز در بيانيه‌اي ارتباطش با اين جايزه را منتفي اعلام كرد و به دنبال آن هم نشر متايه (ناشر كتاب برتون) حمايت خود را از جايزه دانش و پژوهش قطع كرد. از سوي ديگر نيز اهداي جايزه توسط داوراني كه برونري عضوي از آنهاست دليل ديگر برتون براي عدم قبول آن است.
ماكسيم برونري نويسنده كتاب «يك زندگي معمولي» روز 14 ژوئيه 2002 بنا به گرايشات راست افراطي و وابستگي فكري‌اش در گذشته به نئو نازيسم در خيابان شانزليزه پاريس با شليك دو گلوله ترور نافرجامي به جان ژاك شيراك، رييس جمهور وقت فرانسه مرتكب شده بود.
هر سال با فرارسيدن 14 ژوئيه يا همان روز باستيل، بزرگترين رژه ارتش فرانسه در خيابان شانزه‌ليزه پاريس انجام مي‌شود. صبح 14 ژوئيه 2002 هنگام سان ديدن ژاك شيراك از رژه نظامي نيروي زميني فرانسه، ماكسيم برونري با مخفي كردن اسلحه كمري كاليبر 22 در يك كيف گيتار به طور ناشيانه‌اي به اتومبيل حامل رييس‌جمهور شليك مي‌كند. بنا به گزارش پليس شليك‌هاي دور از هم به علت بي‌تجربگي و عدم آمادگي فرد تروريست، عمليات سوء قصد را با عدم موفقيت همراه كرد.
پس از انجام تحقيقات روشن مي‌شود برونري دانشجوي دوره عالي مديريت به حزب افراطي «واحد راديكال» (Unité Radicale) تعلق دارد كه در پي اجراي اين عمليات اين حزب در فرانسه منحل مي‌شود. همچنين پيش از آن زمان برونري در يك انتخابات محلي به عنوان نامزد حزب راست «جنبش ملي جمهوري‌خواه» شركت كرده بود.
سال 2004 دادگاه برونري تشكيل شد و به علت تشخيص عدم تعادل رواني فرد، ترور او را نه يك عمل سياسي بلكه اقدامي ناشي از احساسات ارزيابي و او را به ده سال زندان محكوم كرد. او پس از تحمل هفت سال محكوميت، 3 اوت 2009 از زندان آزاد شد. امسال نيز كتاب «يك زندگي معمولي: من خواستم ژاك شيراك را به قتل برسانم» نوشته ماكسيم برونري و كريستين رول با مقدمه كريستوف بورسيه در 224 صفحه از سوي انتشارات دنوئل پاريس به بازار آمد.
در همين حال لارنس بياوا كه اين جايزه را براي نخستين بار با همكاري دانشگاه سوربون (پاريس 1 و 4)، دانشگاه رنه دكارت و انجمن علوم فرانسه به راه انداخته بود، در كمال نااميدي و اندوه گفته بود هرگز حاضر نيست نام ماكسيم برونري را از فهرست اعضاي 19 نفره هيأت داوران جايزه دانش و پژوهش فرانسه حذف كند. از سويي نيز بياوا مبلغ جايزه نقدي را از 1200 يورو به 3 هزار يورو افزايش داد اما با وجود اين ديويد لو برتون از پذيرش جايزه امتناع كرد. خودداري برتون از دريافت جايزه و استعفاي زنجيره‌اي تعدادي از داوران جايزه دانش و پژوهش فرانسه چون لارنس دو كامبرون، كلر فراك، فابريس لاردرو، لورن مالكا، آرنو ويويان، كارول زالبرگ و اليت ابكاسيس همه تلاش‌هاي لارنس بياوا را براي برگزاري نخستين دوره جايزه نقش بر آب كرد. از اين رو مراسمي كه قرار بود روز 20 نوامبر (29 آبان) در سالن سن دني رستوران پروكوپ پاريس برگزار شود، منتفي شده است.
لو برتون، انسان‌شناس و جامعه‌شناس فرانسوي پس از تماس با خانم لارنس بياوا، رئيس هيأت داوران جايزه دانش و پژوهش فرانسه، عدم پذيرش جايزه را با تأسف اعلام مي‌كند.
چنين تصميمي را برتون به دو علت اتخاذ كرده است: پس از رسانه‌اي شدن حضور ماكسيم برونري در جمع داوران جايزه، دانشگاه رنه دكارت پاريس نيز در بيانيه‌اي ارتباطش با اين جايزه را منتفي اعلام كرد و به دنبال آن هم نشر متايه (ناشر كتاب برتون) حمايت خود را از جايزه دانش و پژوهش قطع كرد. از سوي ديگر نيز اهداي جايزه توسط داوراني كه برونري عضوي از آنهاست دليل ديگر برتون براي عدم قبول آن است.
ماكسيم برونري نويسنده كتاب «يك زندگي معمولي» روز 14 ژوئيه 2002 بنا به گرايشات راست افراطي و وابستگي فكري‌اش در گذشته به نئو نازيسم در خيابان شانزليزه پاريس با شليك دو گلوله ترور نافرجامي به جان ژاك شيراك، رييس جمهور وقت فرانسه مرتكب شده بود.
هر سال با فرارسيدن 14 ژوئيه يا همان روز باستيل، بزرگترين رژه ارتش فرانسه در خيابان شانزه‌ليزه پاريس انجام مي‌شود. صبح 14 ژوئيه 2002 هنگام سان ديدن ژاك شيراك از رژه نظامي نيروي زميني فرانسه، ماكسيم برونري با مخفي كردن اسلحه كمري كاليبر 22 در يك كيف گيتار به طور ناشيانه‌اي به اتومبيل حامل رييس‌جمهور شليك مي‌كند. بنا به گزارش پليس شليك‌هاي دور از هم به علت بي‌تجربگي و عدم آمادگي فرد تروريست، عمليات سوء قصد را با عدم موفقيت همراه كرد.
پس از انجام تحقيقات روشن مي‌شود برونري دانشجوي دوره عالي مديريت به حزب افراطي «واحد راديكال» (Unité Radicale) تعلق دارد كه در پي اجراي اين عمليات اين حزب در فرانسه منحل مي‌شود. همچنين پيش از آن زمان برونري در يك انتخابات محلي به عنوان نامزد حزب راست «جنبش ملي جمهوري‌خواه» شركت كرده بود.
سال 2004 دادگاه برونري تشكيل شد و به علت تشخيص عدم تعادل رواني فرد، ترور او را نه يك عمل سياسي بلكه اقدامي ناشي از احساسات ارزيابي و او را به ده سال زندان محكوم كرد. او پس از تحمل هفت سال محكوميت، 3 اوت 2009 از زندان آزاد شد. امسال نيز كتاب «يك زندگي معمولي: من خواستم ژاك شيراك را به قتل برسانم» نوشته ماكسيم برونري و كريستين رول با مقدمه كريستوف بورسيه در 224 صفحه از سوي انتشارات دنوئل پاريس به بازار آمد.
در همين حال لارنس بياوا كه اين جايزه را براي نخستين بار با همكاري دانشگاه سوربون (پاريس 1 و 4)، دانشگاه رنه دكارت و انجمن علوم فرانسه به راه انداخته بود، در كمال نااميدي و اندوه گفته بود هرگز حاضر نيست نام ماكسيم برونري را از فهرست اعضاي 19 نفره هيأت داوران جايزه دانش و پژوهش فرانسه حذف كند. از سويي نيز بياوا مبلغ جايزه نقدي را از 1200 يورو به 3 هزار يورو افزايش داد اما با وجود اين ديويد لو برتون از پذيرش جايزه امتناع كرد. خودداري برتون از دريافت جايزه و استعفاي زنجيره‌اي تعدادي از داوران جايزه دانش و پژوهش فرانسه چون لارنس دو كامبرون، كلر فراك، فابريس لاردرو، لورن مالكا، آرنو ويويان، كارول زالبرگ و اليت ابكاسيس همه تلاش‌هاي لارنس بياوا را براي برگزاري نخستين دوره جايزه نقش بر آب كرد. از اين رو مراسمي كه قرار بود روز 20 نوامبر (29 آبان) در سالن سن دني رستوران پروكوپ پاريس برگزار شود، منتفي شده است.
نظر شما