ايبنا نوجوان: ديزَجي به خبرنگار ما گفت: هميشه معلم‌ها را دوست داشته‌ام اما خودم سابقه‌ي معلمي ندارم. فكر مي‌كنم با فعاليت‌هاي رسانه‌اي نيز مي‌توان كارهايي براي تعليم و تربيت انجام داد بنابراين تصميم گرفتم خاطرات خود را در قالب كتاب به نگارش درآورم.
وي گفت: هريك از اتفاق‌هاي روزمره‌ي زندگي ما كه به‌راحتي از كنار آن مي‌گذريم مي‌تواند درسي از زندگي باشد و نكته‌اي به ديگران بياموزد، به همين دليل تلاش كرده‌ام در اين كتاب تجربه‌هاي خود را بنويسم.
نويسنده‌ی معماهاي قرآني براي نوجوانان افزود: همان‌طور كه ما با خواندن خاطرات نويسندگان، نكاتي آموختيم، شايد نوجوانان نيز با خواندن اين خاطرات، چيزهايي بياموزند.
ديزجي براي مثال يكي از خاطرات خود را كه در كتابش نوشته است، اين‌گونه بيان كرد: «در مدرسه‌ي پسرم يكي از دانش‌آموزان دو سال پياپي رتبه‌ي نخست قرآني را آورد كه جايزه‌ي آن يك دستگاه دوچرخه بود، اين دانش‌آموز براي دومين بار كه به او دوچرخه دادند جايزه‌ي خود را به يكي ديگر از دانش‌آموزان هديه داد و گفت من يك دوچرخه دارم اما دوستم دوچرخه ندارد و من مي‌خواهم اين دوچرخه را به او هديه دهم.» اين خاطره درس گذشت به نوجوانان مي‌دهد.
وي افزود تا كنون حدود 100 مورد از اين خاطرات كوتاه و آموزنده را نوشته‌ام اما هنوز طرحم را به ناشر ارايه نكرده‌ام تا بدانم چند تا از اين مطالب چاپ مي‌شود.
سه‌شنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۰ - ۱۵:۳۸
نظر شما