به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، مجموعه شعر «اسطبل» در برگیرنده 45 قطعه شعر در سه دفتر است. معمار به عنوان شاعر این مجموعه شعرهای این دفتر را ادامه شعرهای دو مجموعه «پارو زدن در خاک» و «مرگ در ساحل آمونیاک» می‌داند.

وی پیش‌تر درباره این مجموعه شعر به «ایبنا» گفته بود: در شعرهای این مجموعه  سعی داشته‌‌ام به لحاظ فرم شیوه‌ای ساده و ساختارمندتر را نسبت به گذشته به ‌کار گیرم. این شعرها پیرامون موضوع زندگی و تجربه‌های شخصی من سروده شده‌اند.

همچنین طبق گفته معمار، ویژگی‌های شعر جنوب که «موج ناب» از اساسی‌‌ترین جریان‌های شعری آن به حساب می‌آید، در میان شعرهای این مجموعه و به ویژه دفتر دوم آن دیده می‌شود.

چاپ دوم مجموعه شعر «اسطبل» در 96 صفحه از سوی نشر چشمه راهی بازار کتاب شد. 

هفتمین مجموعه شعر معمار نیز با عنوان «خواهرخونه» دربرگیرنده بیش از 60 قطعه شعر در چهار دفتر است که از سوی نشر نگاه به چاپ رسید. در دفتر نخست این مجموعه شعرهایی با حال و هوای جنگ آمده است و دفتر دوم شعرهای شخصی‌تر و پیرامون دغدغه‌های زندگی شخصی‌ شاعر را شامل می‌شود. شعرهای دفتر سوم مرگ محور هستند و دفتر چهارم شعرهای عاطفی را شامل می‌شود.

معمار درباره دیگر کتاب‌هایش به «ایبنا» گفت: نگارش و تدوین کتاب «جریان‌شناسی شعر معاصر» به اتمام رسیده است و آن‌را برای چاپ به نشر نگاه سپرده‌ام.

وی ادامه داد: علاوه بر این تا شهریور امسال دو مجموعه شعر «جنازه مریم بنت سعید» و «عاشقانه‌های زنی که دوستش دارم» در یک دفتر مستقل از سوی نشر بوتیمار به بازار کتاب می آید.

این شاعر توضیح داد: مجموعه شعر «جنازه مریم بنت سعید» در سال 1383 و دفتر شعر «عاشقانه‌های زنی که دوستش دارم» در سال 1384 از سوی نشر پاندا منتشر و روانه بازار نشر شده‌اند.

وی در ادامه به ساختار سروده‌هایش در آخرین مجموعه شعر خود با عنوان «خواهرخونه» اشاره و تشریح کرد: همان‌طور که گفتم شعرهای دفتر «اسطبل» در ادامه دو مجموعه «پارو زدن در خاک» و «مرگ در ساحل آمونیاک» هستند، اما معتقدم روند این شعرها در مجموعه شعر «خواهرخونه» از نظر فرم و ساختار به اوج خود رسیده است.

وی در پایان و با اشاره به فضاي كلي شعرهایش در آخرین مجموعه شعر خود، درباره انتشار مجموعه شعری دیگر در آینده توضیح داد: تا حدود دو سال دیگر هیچ مجموعه شعری را منتشر نخواهم کرد؛ چراکه دنبال فضا و جریان جدیدی در شعرهایم هستم. این موضوع به شدت ذهن من ‌را به خود مشغول کرده است و برهمین اساس به احتمال زياد در مجموعه‌های بعدی سبک و سیاق شعرهایم تغییر خواهد کرد.

داریوش معمار متولد نهم اردیبهشت ۱۳۵۸ در آبادان، شاعر، منتقد و روزنامه‌نگار است. وی از سال ۱۳۷۵فعالیت مطبوعاتی خود را آغاز کرده است. تاکنون از این شاعر هفت مجموعه شعر «موهایم هم موجی است»، «عاشقانه‌های زنی که دوستش دارم»، «جنازه مریم بنت سعید»، «مرگ در ساحل آمونیاک»، «پارو زدن در خاک»، «اسطبل»، «خواهرخونه» و«ساعت‌های بی خیزاب»(گزیده اشعار منصور بنی مجیدی به انتخاب و مقدمه داریوش معمار) منتشر شده است.

کتاب «تفریق جمعی»(تحلیل آثار 13 شاعر نوپرداز از نیما تا امروز» نیز به کوشش معیار توسط انتشارات نگاه منتشر و راهی بازار نشر شد.