از نظر دین اسلام 

تردیدی وجود ندارد که هیچ مکتبی مانند اسلام به طبیعت و محیط ‌زیست اهمیت نداده است. قرآن کریم در بسیاری از آیات انسان‌ها را به مطالعه طبیعت و عناصر آن فراخوانده است. در بخشی از آیه 191 سوره شریف آل عمران آمده است: «... و یتفکرون فی خلق السموات و الارض...» هم‌چنین خداوند در آیه 20 سوره شریفه لقمان می‌فرماید: «الم تروا ان الله سخر لکم ما فی السموات و ما فی‌الارض...».
بسیاری از سوره‌های قرآن کریم به نام یکی از عناصر طبیعت است مانند: سوره شریفه بقره، رعد، نحل، نور، نمل، عنکبوت، دخان، نجم، جن، فجر، شمس، حدید، لیل، ضحی، قمر، تین، علق، ناس، فلق و بروج
همچنین در موارد زیادی به جلوه‌های گوناگون طبیعت سوگند یاد شده است مانند آیات اول و دوم سوره تین (والتین و الزیتون و طور سینین)، آیات اول سوره‌های شریفه فجر (والفجر)، نجم (والنجم)، طور (والطور)، ضحی (والضحی)، ذاریات (والذاریات) و آیات دیگری از این سوره‌های شریفه. و نیز آیات 1 تا 7 سوره شریفه شمس (والشمس و ضحیها و القمر اذا تلیها و النهار اذا جلیها و الیل اذا یغشها و السماء و ما بنیها و الارض و ما طحیها و نفس و ما سویها.)

صفحات 159 و 160/ حقوق کیفری محیط‌زیست/ دکتر ناصر قاسمی/ انتشارات خرسندی/ چاپ اول/ سال 1391/ 272 صفحه/ 9500 تومان