مجموعهای از شعرهای عاشقانه گونتر گراس و تعدادی از سرودههای اجتماعی و سیاسی این شاعر با ترجمه علی عبداللهی در کتابی با عنوان «عشق با پاهای چوبین» منتشر شد. این کتاب با سه یادداشت درباره گونتر گراس آغاز شده است.-
این کتاب با سه یادداشت درباره گونتر گراس آغاز میشود. یادداشت نخست «آه آنابللی تباه!» (جستاری درباره دو شعر عاشقانه» نام دارد. یادداشت دوم «پرندهای که آشیانه خود را به گند میکشد!» (گونتر گراس، کنشگر سیاسی) و یادداشت سوم «اتم و بحران مالی در کلام شاعر خشمگین!» (معرفی دو شعر تازه گراس درباره ایران و بحران مالی یونان» است.
در ادامه نیز 53 قطعه شعر از سرودههای عاشقانه و همچنین اشعاری با مضامین سیاسی و اجتماعی گراس آمده است. از قطعه شعر گراس با عنوان «آنچه باید گفت» درباره فعالیت صلحآمیز هستهای ایران و حمایت این شاعر از این برنامه و دیگری «رسوایی اروپا» شعری درباره بحران مالی یونان که در این کتاب دیده میشود.
«گیلاسها»، «نارسیس»، «عشق»، «پراگ، بعد از آن»، «ناباوری»، «یورش ناموفق»، «سه هفته بعدتر»، «ترانه کودکانه!»، «گوشهنشینی»، «واکنشها»، «در دمای صد درجه» و «چوب درخت» عنوان تعدادی از این شعرها هستند.
پیشتر عبداللهی در گفتوگو با «ایبنا» از گراس به عنوان شاعر سیاسی روز نام برده و گفته بود: «گراس شاعر سیاسی، اجتماعی و بسیار منتقد است و درباره مسایل گوناگون حوزه سیاست یا دغدغههای اجتماعی شعری سروده است، البته بخشی از سرودههای این شاعر از مضامین و درونمایه عاطفی برخوردارند.»
وی فضای شعرهای گراس را بیشتر گروتسک و تلخ معرفی کرد و یادآور شد: «تم طنز نیز در کارهای این شاعر دیده میشود، این طنز، طنزی تلخ و سیاه است.»
عبداللهی در یادداشتهایی که بر این کتاب نوشته است ضمن معرفی گراس و ویژگی شعرهای او در آغاز توضیحاتی درباره دو شعر عاشقانه گراس با نامهای «گیلاسها» و «نورماندی» ارایه کرده است و در یادداشت دیگر درباره فعالیت و دیدگاههای سیاسی گراس و در یادداشت آخر درباره دو شعر «رسوایی اروپا» و «آنچه باید گفت» مسایلی را مطرح کرده است.
گونتر ویلهلم گراس زاده ۱۶ اکتبر ۱۹۲۷، شاعر، نویسنده، مجسمهساز و نقاش آلمانی است. او عضو برجسته گروه ۴۷ و از نویسندگان معروف آلمان است.
وی جایزه گئورگ بوشنر در سال ۱۹۶۵، جایزه توماس مان در سال ۱۹۹۶، جایزه شاهزاده آستوریا در سال ۱۹۹۹، جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۹۹ و دکترای افتخاری از دانشگاه آزاد برلین در سال ۲۰۰۵ را به خود اختصاص داده است.
«طبل حلبی»، «موش و گربه»، «سالهای سگی»، «مجموعه اشعار»، «از دفتر خاطرات یک حلزون»، «کفچه ماهی» (سفره ماهی)، «مادهموش» (دنباله طبل حلبی)، «قرن من»، «بر گام خرچنگ»، «آخرین رقص»، «داستانهای هانس کریستیان آندرسن از دیدگاه گونتر گراس» و «پوست کندن پیاز» از آثار این شاعر و نویسنده هستند.
مشهورترین رمان او «طبل حلبی» است که نمونه برجستهای از سبک رئالیسم جادوئی در اروپا به شمار میآید. این رمان سال ۱۹۵۹ منتشر و باعث شهرت گراس شد. رمان مشهور دیگر او «سالهای سگی» نام دارد که سال ۱۹۶۳ منتشر شد و به تلفیق واقعیت با تخیل مشهور است. او سال ۱۹۸۶ پس از سالها سکوت، رمان «ماده موش» را منتشر کرد.
مجموعه شعر «عشق با پاهای چوبین» (عاشقانههای گونتر گراس و چند شعر دیگر) با ترجمه علی عبداللهی در 84 صفحه و قیمت چهار هزار تومان از سوی نشر سرزمین اهورایی منتشر و راهی بازار کتاب شده است.
نظر شما