روزمرگی در نظام آموزشی.
وقتی تمام هدف نظام اجتماعی خود را تولید آرمان متناسب با اهداف خلقت و ایجاد توان و ظرفیت برخورد با شرایط ابلاغ می‌کنیم، باید به فکر این باشیم که برای تحقق چنین هدفی بالاترین نیاز ما ایجاد سازمان و سیستم آموزش قوی است که بتواند ضمن انتقال مباحث تئوریک به جوانان، آن مباحث را در جریان یک فرآیند آموزشی ـ تمرینی هدفمند به مهارت تبدیل کند تا جوانان در خدمت این نظام برای برعهده گرفتن نقش‌هایی که آرمان مدون و مهارت موردنیاز برای ارائه تحلیل از شرایط آنها را مشخص و معین نموده است، آماده شوند.
به راستی آیا با آن چه امروز معلمین ما که باید به عنوان رهبران هدایت فکری جوانان و الگوی خودسازی جوانان شناخته می‌شوند و می‌بایست بد و خوب رفتار را برای آنها تصویر نمایند، به آن گرفتارند و ما از پرداختن و حل این معضلات غافل بوده‌ایم می‌توان چنین پروسه‌ای را راه‌اندازی نمود؟
مسلم است که در کنار مربیان خسته، نمی‌توان نسلی را پرورش داد که بداند در فردایی که ساختن و اداره‌ی جامعه بر عهده‌ی او گذاشته خواهد شد، چه چیزی را بخواهد و برای تحقق آن وظایف خود را مشخص نماید.
صفحه 64 و 65/ جوانان و آسیب‌ها / آذر آقاداداشی/ انتشارات کتابدار طوس/ چاپ اول/ سال 1392/ 160 صفحه/ 5000 تومان
یکشنبه ۲ تیر ۱۳۹۲ - ۱۸:۰۰
نظر شما