به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از بی.بی.سی، پروفسور جان مولان منتقدی که در سال 2008 یکی از داوران انتخاب بهترین برنده بوکر از میان همه دوره های برگزاری بوکر و در سال 2009 نیز یکی از داوران سال این جایزه بود، می گوید: چنین تصمیمی، مخاطره‌آمیز است.

 وی گفت: گرچه به نظر می رسد با این تصمیم ما به داستانهای خوب بیشتری اجازه ورود به این رقابت را می دهیم، اما شاید با این تصمیم هویت جایزه را که همین حالا هم به حد کافی طیفهای مختلفی را دربرمی گیرد، کمرنگ کرده باشیم.

وی می افزاید: قانون 45 ساله این جایزه که باید به نویسنده ای از بریتانیا، ایرلند یا از کشورهای مشترک المنافع تعلق بگیرد، به این معناست که باید در فهرست نهایی امسال کتابهایی از سراسر جهان را با یک هویت مشترک در یک جایزه جمع کنی و آوردن کتابهای آمریکایی شاید بیشتر از همه، هویت این جایزه را به خطر بیندازد.

او معتقد است: چنین رقابتی به این می‌ماند که بخواهید رقابتی ادبی را به سطح ورزشی برسانید.

وی می گوید: به این ترتیب ما تونی موریسون را در برابر هیلاری مانتل قرار می دهیم یا جاناتان فرانزن را در برابر یان مک اوان و من فکر می کنم این واقعا مایه تاسف است.

وی می گوید: بزرگترین مساله درباره بوکر این بود که همیشه چیزی برای شگفتی وجود داشت. فراموش نکنید که گاهی نویسندگانی برنده این جایزه شدند که هیچکس اسمی از آنها نشنیده بود و بعد تواناییهایشان را در عرصه نوشتن به اثبات رساندند.