به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) به نقل از اينفورمادور، چهاردهمين سالمرگ رافائل آلبرتي، شاعر توانمند اسپانيايي از سوی سازمان‌ها و نهادهاي مختلف اسپانيا برگزار شد. وي از  مهم‌ترين شاعران جنبش ادبي 27 اسپانيا محسوب مي‌شد.

از جمله اين برنامه‌ها مي‌توان به مراسم «شب سفيد»(نوچه بلانكا) اشاره كرد كه با حضور بيش از 50 چهره فرهنگي و سياسي برگزار و در آن اشعاري از شاعران جنبش 27 روخوانی شد.

رسيتالي نیز با عنوان «اشعاري براي برانگيختن وجدان» در گالري فالكون در شهر ابيدوي اسپانيا با حضور روبرتو سانچز راموس، عضو شوراي مركزي جناح چپ اسپانيا برگزار شد. در اين اجرا سانچز شعري از آلبرتي را با نام «چهارنعل» خواند. وی دليل انتخاب اين شعر را تحسين برانگيز بودن آن دانست و گفت: آلبرتي تنها كسي از جنبش 27 بود كه مرا مي‌شناخت.

رافائل آلبرتي 16 دسامبر 1902 در سانتا مارياي ايالت كاديس اسپانيا متولد شد. وي براي گذراندن دوره ابتدايي وارد مدرسه سن لوئيس گونسالس متعلق به فرقه يسوعيون شد، ولي به دليل تبعيت نكردن از قوانين سخت و يكنواخت اين مدرسه كه به گفته خود شاعر حس خفقان ایجاد می‌کرد، در چهارده سالگي از اين مدرسه اخراج شد.

يك سال بعد خانواده او به دليل شغل پدر، به مادريد نقل مكان كرد و رافائل نيز در آن جا به نقاشی مشغول شد. وي نبوغ خود و زيبايي‌شناسي مدرنيستی‌اش را در نقاشي،با همان آثار اوليه نشان داد و به زودي نقاشي‌هايش در سالن پاييز مادريد و همچنين در موسسه آتنه‌ئو به نمايش گذاشته شد.

آلبرتي نخستين اشعارش را قبل از مرگ پدرش سرود و اولين اثر وي در هتلي در گوادارراما و در حال گذراندن دوران استراحت بعد از بيماري ريوي‌اش خلق شد. اين اثر با نام «ملواني روي زمين» در سال 1925 چاپ شد و آلبرتي جايزه ملي ادبيات را براي اين اثر از آن خود كرد.

يك سال بعد كتاب «عاشق» وي كه روايت شاعرانه‌اي از سفری با اتومبيل بود، منتشر شد. وي سال‌هاي بعد كتاب‌هاي «صبح شب بو» ،‌«كال و كانتو» و «از فرشتگان» منتشر كرد.

سال 1927 آلبرتي همراه تعدادي از نويسندگان سبك سوررئاليسم، بزرگداشتي را براي لوئيس گونگورا(1561-1627)، شاعر پرآوازه دوران باروك اسپانيا و سبك كولترانيسم كه همراه با رسيتالي از اشعار وي بود، برگزار كرد. اين بزرگداشت تاثير زيادي در شكل‌گيري جنبش ادبي 27 اسپانيا داشت. 

وي يك سال پس از ازدواج با ماريا ته‌رسا لئون، بانوي نويسنده اسپانيايي در سال 1930، نمايشنامه‌هاي «مرد خالي» ،‌«فرمين گالان» نوشت.

پس از گذشت چند سال از نوشتن آثاري به سبك سوررئاليسم، آلبرتي به حزب كمونيسم اسپانيا پيوست و مجموعه اشعار انقلابي خود را با عنوان «شعار»‌ و ‌«يك شبح اروپا را به هم مي‌ريزد» سرود. 

در جنگ داخلي اسپانيا، وي و همسرش به آرژانتين تبعيد شدند و سال 1962 به اسپانيا بازگشتند. او در اين سال‌ها كتاب «بيشه از دست رفته» را نوشت.

رافائل آلبرتي در طول زندگي برنده جوايز ادبي مهمي از جمله جايزه سروانتس در سال 1983 و جايزه اپرا اومنيا شد. اين شاعر شهير اسپانيايي، 28 اكتبر 1999، در نود و شش سالگي و در شهر محل تولدش، سانتا ماريا ، بدرود حيات گفت.