وي افزود: 6 سال پيش شاهنامه را در فرانسه، ژاپن و امريكا اجرا كردم تا كساني كه در داخل كشور زندگي ميكردند، از رو رفتند و توانستم دو آلبوم در ايران توليد كنم.
شاهنامه يا فوتبال، كدام اهميت بيشتري دارند؟
صاحب آلبوم «گل صد برگ» همچنین توضيح داد: براي شاهنامه بايد اتفاق ويژهاي بيفتد. ميبينيد كه براي فوتبال چه كار ميكنند اما براي شاهنامه كه شرف و كيش و آيين ما ايرانيهاست، اين سالن خالي است. اين علاقه را از مردم گرفتهاند. اميدوارم در سالهاي آينده براي شاهنامه كارهايي جدي انجام دهند نه از جنس كارهاي ساختگي و بي ريشه كه تا به حال شاهدش بودهايم. شاهنامه حيثيت قوم ايراني است. خوشبختانه به تازگي نسيمي كه بوي فرهنگ از آن به مشام ميرسد، وزيدن گرفته و اميدوارم با برنامههاي جدي و پيگير نخستين گامها براي اثر بزرگ فردوسي برداشته شود.
اين خواننده موسيقي سنتي ايراني اضافه كرد: طي اين سالها جريانهاي مخالفي نيز عليه شاهنامه وجود داشته و ما خوش شانس نبوديم كه از مواهبي كه به ما رسيده، نهايت استفاده را ببريم. آنچه امروز بايد ارج نهاد، ايستادگي نقالان در فضايي نامناسب و روشن نگاه داشتن شعلهاي كم سو از شاهنامه است. اميدوارم روزي مثل دهههاي پيشين شاهنامهخواني متداول شود. اگر امروز نتوانيم اين رشتههاي فرهنگي را حفظ كنيم، جامعه دچار بي فرهنگي ميشود؛ چنانچه امروز اين اتفاق افتاده است.
صاحب آلبوم «بي قرار» يادآور شد: كساني كه در اين ميان دلسوزند بايد برنامههاي ريشهاي و اصولي درباره شاهنامه اتخاذ كنند. از 30 سال پيش در هر برنامهاي كه به ويژه در دانشگاهها درباره شاهنامه تدارك ديدهاند، به دليل عشق شخصي حضور يافتهام. هميشه آرزو داشتم شاهنامه را وارد كارهايم كنم اما غير از نقالي كه آن را هم درست نشنيدهايم، مأخذ ديگري نداشتم.
100 سال هيچ خوانندهاي شاهنامه نخواند
ناظري گفت: در 100 سال اخير هيچ خواننده مطرحي دست روي شاهنامه نگذاشته. براي چنين كاري احتياج داشتيم تا گروههاي تحقيق، موسيقي و نقالي در اختيارمان بگذارند، اما ما با دست خالي داستان ضحاك و كاوه آهنگر را اجرا كرديم. از بنيادهايي كه در اين راه قدمهايي برميدارند سپاسگزارم و اميدوارم روزي شاهنامه كه ضامن حيثت ماست، در مدرسهها، دانشگاهها و مراكز علمي طنين انداز شود.
دختر 13 ساله تاجیک حافظ شاهنامه بود
حسين طاهري، مدير كل مركز هنرهاي نمايشي نيز در اين نشست گفت: از بخشهاي خصوصي كه سعي ميكنند فرهنگ شاهنامه خواني را زنده نگاه دارند، سپاسگزارم. چند سال پيش در سفري به تاجيكستان دختر 13 سالهاي را ديدم كه حافظ شاهنامه بود. با ديدن او به ياد حافظان قرآن كريم افتادم و البته غصه هم خوردم كه چرا در بخشهاي ديگر دنيا به شاهنامه، اين گوهر مكتوب ما ايرانيان توجه ويژه دارند اما ما در كشورمان كمتر به اثر فردوسي اهميت ميدهيم.
در اين نشست مناجاتخواني و نمايشخواني شاهنامه با ضرب توسط يكي از هنرمندان جوان اجرا شد و سپس مهدي چاياني، نقال از استان همدانی قطعاتي از شاهنامه را اجرا كرد. ژ
بعد از چاياني، سيد مصطفي سعيدي، چهره پيشكسوت نقالي ايران روي صحنه آمد و ضمن اجراي بخشي از هفت خوان رستم گفت: 12 ساله بودم كه شاهنامه را نقل ميكردم. جوانترين نقال شاهنامه محسوب ميشدم و هيچ گاه بدون وضو شاهنامه نميخواندم. وي به قياس برخي از آيات قرآن كريم با ابياتي از شاهنامه فردوسي پرداخت و گفت آيا اين سخنان در شاهنامه همان معاني قرآن نيست؟
ميثم موحدي، رييس هيأت مديره بنياد فردوسي نيز گفت: در سال 2011 هنر نقالي در يونسكو به ثبت جهاني رسيد اما سه سال گذشت تا ما بتوانيم اين مهم را جشن بگيريم. سه نهاد يعني بنياد فردوسي، ميراث فرهنگي و مركز هنرهاي نمايشي باني اين ثبت بودند. نبايد فكر كنيم كه با به ثبت رسيدن اين هنر، كار ما به پايان رسيده است بلكه بايد اين هنر را بازشناسي كنيم و كارهاي ارزندهتري در اين حوزه انجام دهيم.
آيين گراميداشت و جشن روز ملي فروسي و اعطاي سند رسمي «هنر نقالي» در يونسكو به نهادهاي پشتيبان جهاني، عصر جمعه 26 ارديبهشت در سالن اصلي تئاتر شهر برگزار شد.
نظر شما