به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از واشنگتن‌پست، اگر بخواهیم رمان‌های ورزشی را در جمع کتاب‌های ادبی امتیاز دهیم به‌طور حتم با توجه به شمار اندک این رمان‌ها امتیاز کمی باید برای این نوع از کتاب‌ها قائل شد ولی وقتی نوبت به رمان‌هایی مثل «موبی‌دیک» یا آثار ورزشی دان دلیلو، رابرت کوور و دیوید فاستر والاس می‌رسد، مطمئناً این نوع امتیازدهی مناسب نخواهد بود.
این نویسندگان ثابت کردند که می‌توان با نوشتن یک داستان بلند با موضوع ورزشی مخاطب کافی جذب کرد. کاری که آن‌ها در مورد ورزش‌های بیس‌بال و تنیس انجام دادند، شاید در سال‌های اخیر توسط «دیوید پیس» در مورد فوتبال انجام‌شده باشد.
وی با نوشتن رمان «دوزخیان یونایتد» در سال 2006 مخاطب بسیاری برای این نوع رمان‌ها کسب کرد و حالا با نوشتن رمان «قرمز یا مرگ» در مورد تیم و باشگاه لیورپول جای خود را در میان ادبیاتی‌های عاشق ورزش بازکرده است.
موضوع اصلی کتاب در مورد شغل و فعالیت‌های «بیل شانکلی» در تیم فوتبال لیورپول از سال 1959 تا 1974 است که توانست این تیم را از یک تیم معمولی به یک همیشه قهرمان در لیگ برتر انگلیس تبدیل کند.
«شنکلی» تا قبل از سال 1981 که در سن 68 سالگی از دنیا رفت یکی از محبوب‌ترین چهره‌های شهر لیورپول بود و حتی از وی مجسمه‌ای در ورودی ورزشگاه آنفیلد نصب‌شده است. یکی از خصوصیات اصلی رمان قرمز یا مرگ سبک نوشتاری «پیس» است که اغلب از جملات کوتاه و ناقص استفاده می‌کند و به‌نوعی می‌خواهد با استفاده از نقل‌قول و ضمایر استفاده کند تا بتواند به جملات خود نوعی هیجان موجود در تصاویر ورزشی ببخشد.
وی مثل رمان نویسان مشهور مثل همینگوی و الیوت با تکرار واژه‌ها و توضیحات در شرح وقایع زیبایی و هیجان خاصی به جملات می‌بخشد که کمتر در مورد رمان نویسان دیگر دیده می‌شود.
در نوشتن جملات این کتاب به‌عنوان یک رمان ورزشی وی از سبکی فراتر از نویسنده‌های همزمان خود استفاده می‌کند و سعی می‌کند سبکی از حوادث دوران باستان یونان و حماسه‌هایش را با سبک حماسه‌های قرون‌وسطی ترکیب کند.
هر بار که لیورپول می‌خواهد در آنفیلد جلوی تیمی بازی کند داستان طوری روایت می‌شود که قرار است آن‌ها دیوارهای شهر تروی را محاصره کنند. هر بازیکن با قهرمان‌های حماسی یونان و روم مقایسه می‌شوند. وی در صفحات انتهایی کتابش می‌نویسد: فوتبال دین من است و برای نوشتن جملات مذهبی باید از جملات عرفانی استفاده کرد.
برای مخاطبانی که داستان مستقیم و سرراست می‌خواهند یک دوجین کتاب درباره شنکلی وجود دارد ولی اگر بخواهید یک داستان حماسی درباره شنکلی بخوانید باید به جملات این کتاب مراجعه کنید.
مدت کوتاهی بعد از اعلام بازنشستگی، «شنکلی» فوتبال را یک کار سخت و بی‌رحم توصیف می‌کند که مثل یک رودخانه دائماً در حال جریان است و پیشرفت آن حدومرزی ندارد. وی فوتبال را شکلی از سوسیالیسم عنوان می‌کند که تغییر در آن کار سختی است و فردگرایی تیم را به سقوط می‌کشاند.
این نویسندگان ثابت کردند که می‌توان با نوشتن یک داستان بلند با موضوع ورزشی مخاطب کافی جذب کرد. کاری که آن‌ها در مورد ورزش‌های بیس‌بال و تنیس انجام دادند، شاید در سال‌های اخیر توسط «دیوید پیس» در مورد فوتبال انجام‌شده باشد.
وی با نوشتن رمان «دوزخیان یونایتد» در سال 2006 مخاطب بسیاری برای این نوع رمان‌ها کسب کرد و حالا با نوشتن رمان «قرمز یا مرگ» در مورد تیم و باشگاه لیورپول جای خود را در میان ادبیاتی‌های عاشق ورزش بازکرده است.
موضوع اصلی کتاب در مورد شغل و فعالیت‌های «بیل شانکلی» در تیم فوتبال لیورپول از سال 1959 تا 1974 است که توانست این تیم را از یک تیم معمولی به یک همیشه قهرمان در لیگ برتر انگلیس تبدیل کند.
«شنکلی» تا قبل از سال 1981 که در سن 68 سالگی از دنیا رفت یکی از محبوب‌ترین چهره‌های شهر لیورپول بود و حتی از وی مجسمه‌ای در ورودی ورزشگاه آنفیلد نصب‌شده است. یکی از خصوصیات اصلی رمان قرمز یا مرگ سبک نوشتاری «پیس» است که اغلب از جملات کوتاه و ناقص استفاده می‌کند و به‌نوعی می‌خواهد با استفاده از نقل‌قول و ضمایر استفاده کند تا بتواند به جملات خود نوعی هیجان موجود در تصاویر ورزشی ببخشد.
وی مثل رمان نویسان مشهور مثل همینگوی و الیوت با تکرار واژه‌ها و توضیحات در شرح وقایع زیبایی و هیجان خاصی به جملات می‌بخشد که کمتر در مورد رمان نویسان دیگر دیده می‌شود.
در نوشتن جملات این کتاب به‌عنوان یک رمان ورزشی وی از سبکی فراتر از نویسنده‌های همزمان خود استفاده می‌کند و سعی می‌کند سبکی از حوادث دوران باستان یونان و حماسه‌هایش را با سبک حماسه‌های قرون‌وسطی ترکیب کند.
هر بار که لیورپول می‌خواهد در آنفیلد جلوی تیمی بازی کند داستان طوری روایت می‌شود که قرار است آن‌ها دیوارهای شهر تروی را محاصره کنند. هر بازیکن با قهرمان‌های حماسی یونان و روم مقایسه می‌شوند. وی در صفحات انتهایی کتابش می‌نویسد: فوتبال دین من است و برای نوشتن جملات مذهبی باید از جملات عرفانی استفاده کرد.
برای مخاطبانی که داستان مستقیم و سرراست می‌خواهند یک دوجین کتاب درباره شنکلی وجود دارد ولی اگر بخواهید یک داستان حماسی درباره شنکلی بخوانید باید به جملات این کتاب مراجعه کنید.
مدت کوتاهی بعد از اعلام بازنشستگی، «شنکلی» فوتبال را یک کار سخت و بی‌رحم توصیف می‌کند که مثل یک رودخانه دائماً در حال جریان است و پیشرفت آن حدومرزی ندارد. وی فوتبال را شکلی از سوسیالیسم عنوان می‌کند که تغییر در آن کار سختی است و فردگرایی تیم را به سقوط می‌کشاند.
نظر شما