مريم حسینی، عضو هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه الزهراء به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: ما در حوزه ادبیات داستانی و شعر نویسندگان توانمندی چون ساعدی،‌ فروغ،‌ شاملو و بسیاری دیگر داریم که داستان‌ها و نمایشنامه‌های قوی و ساختارمندی را قلم زده‌اند. اما متاسفانه ناآشنایی دانش‌پژوهانی که از فضای مدارس وارد فضای دانشگاهی شده و به عنوان دانشجوی ادبیات تحصیل می‌کنند با این آثار سبب شده که ما همچنان شاهد فقدان حضور تحلیل‌ها و پژوهش‌های ارزشمند از آثار این بزرگان باشیم.

وی درباره آثار منتشر شده در کتابهای درسی گفت: معتقدم این آثار نیز آن‌گونه که باید هویت و ویژگی‌های ادبی آثار ادیبان کشورمان را منعکس نمی‌کنند. به عنوان نمونه درباره آثار نیما باید گفت که آثار بسیار قدرتمند تر و شاخص تری از این شاعر نامدار و معاصر کشورمان موجود است که متاسفانه در کتابهای درسی مد نظر قرار نگرفته و آثاری که هم اکنون در کتابهای درسی از نیما موجود است جزو بهترین آثار این شاعر نیست.

نویسنده کتاب «پیر پرده‌نشین » درباره شیوه تدوین کتابهای درسی ادبیات گفت: به نظر من افرادی که برای گزینش آثار و تدوین کتابهای درسی انتخاب می شوند باید از متخصصان مختلف حوزه ادبیات باشند. کسی که تخصصش در حوزه ادبیات داستانی معاصر است با کارشناسی که در زمینه ادبیات داستانی کلاسیک توانایی دارد، قطعا نگاه‌های متفاوتی در انتخاب دارند.

وی ادامه داد: به نظر من نباید نوع نگاه سیاسی و اعتقادی یک شاعر یا ادیب باعث شود که نامش از کتاب‌های فارسی حذف کرد. صحبت ما در کتابهای درسی درباره ذات ادبیات است و آنچه این افراد را به چهره‌های شاخص ادبی تبدیل کرده، کیفیت آثارشان بوده است. از طرفی نمی توان کتمان کرد که اکثر این چهره ها فارغ از نگاه دینی و اعتقادیشان، دارای جهان‌بینی و نگاه عمیق به مسائل هستی بوده اند که با حذف نام و آثارشان از کتابهای درسی این مفاهیم ارزشمند نیز مغفول می‌ماند.

وی درباره آسیب‌شناسی تدریس درس ادبیات در مدارس کشورمان گفت: ما با چهار طیف از مدرسان مواجهیم. دسته اول معلمانی هستند که متاسفانه خود نیز شناخت لازم را درباره شخصیت های ادبی و شاخصه آثار چهره های معرفی شده در کتاب فارسی ندارند. چندی قبل با معلمی از دبیرستانی مواجه شدم که درباره معنی یک شعر نیما که در کتاب درسی آمده درک درستی نداشت. گروه دوم کسانی هستند که فاقد رغبت لازم برای تدریس هستند. این طیف متاسفانه  نمی‌توانند شاگردانشان را به ادبیات علاقمند کنند. دسته سوم نیز مدرسانی را شامل می‌شوند که در روش تدریس و انتقال مفاهیم مشکل دارند و گروه چهارم معلمانی هستند که در هر دو حوزه دانش و شیوه  تدریس توانمندند که البته تعدادشان بسیار کم است.

وی تصریح کرد: معتقدم ادبیات اگر درست تدریس شود، در مخاطبانش علاقمندی ایجاد می‌کند. اما متاسفانه تصویری که به عنوان ادبیات ذهن بسیاری از مخاطبان شکل گرفته مجموعه‌ای از عبارات و معانی و کلمات دشوار است.

پیشینه این پرونده در خبرگزاری کتاب:
نظر اسماعیل امینی، مهدی غبرایی، ابوتراب خسروی، محمدهاشم اکبریانی، جواد مجابی، نعمت الله سلیمانی، سیروس نیرو، حمیدرضا شکارسری، نوش‌آفرین انصاری، محمدمهدی رسولی، عباس جهانگیریان، فتح الله بی‌نیاز شهرام اقبال‌زاده، عباسعلی براتی ‌پور، سیامک گلشیری، جعفر ابراهیمی(شاهد)، اکبر بهداروند، کامران شرفشاهی کیومرث منشی‌زاده  و حسن احمدی را در این باره بخوانید.