ابراهيمي ديناني به خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) گفت: تا به حال نديده‌ام در رسانه‌هاي ديداري و شنيداري كتاب‌هاي مهم فلسفي نقد دقیق و موشکافانه شود.

وي با تاکید بر اینکه خبرنگار حوزه فلسفه بايد بتواند كتاب فلسفی بفهمد و از آن انتقاد كند گفت: خبرنگار حوزه فلسفه كتاب بايد بداند كه به طور مثال موضوع كتابم چيست و چه اشكالي دارد و به ايرادهاي كتاب پي ببرد. چنين كاري را در رسانه‌هاي ديگر هم نمي‌بينيم. خوشبختانه در اين روزها كتاب به بهترين شكل منتشر مي‌شود اما گروه فلسفه خبرگزاري‌ها و رسانه‌ها نيز بايد نقاداني داشته باشند كه كتاب‌ها را بخوانند و به نقايص كتاب‌ها و محسناتش پي ببرند.

اين پژوهشگر فلسفه ادامه داد: سردبيران و اشخاصي كه دست‌اندركار حوزه خبر، رسانه و روزنامه‌نگاري‌اند بايد ملاك‌هاي خبري خبرنگار حوزه فلسفه را تعيين كنند و اگر به فرض من نويسنده به عرصه رسانه ورودي ندارم، خبرنگار خوب حوزه فلسفه بايد بداند كه فلان كتاب ارزش فلسفي دارد يا نه يا اگر نمي‌تواند اين موضوع را تشخيص دهند با اهل فلسفه صحبت كنند.

ديناني گفت: خبرنگار حوزه فلسفه بايد جامع‌الاطراف باشد. اگر هم خبرنگاري در اين حوزه نمي‌تواند چنين كاري انجام دهد بايد كتاب را به دست اهلش سپرد تا با فصول و محتواي كتاب آشنا شود. در واقع جاي معرفي كتاب‌هاي خوب فلسفي را در ايران خالي مي‌بينم. درباره كتاب «دفتر عقل و آيت عشق» من كه در سه جلد منتشر شده تا به حال كسي حرفي نزده يا كتاب «ماجراي فكر فلسفي در جهان اسلام» تا به حال در هيچ رسانه‌اي چنان‌كه انتظار داشتم معرفي و نقد نكرده‌اند. من در هيچ رسانه‌اي نديده‌ام كه چنين فعاليت پيگير و منحصر به فردي را دنبال كنند. اگر هم كسي چيزي نوشته صرفاً خواسته به اصطلاح براي خالي نبودن عريضه سردستي كاري بكند.

اين مولف آثارفلسفی گفت: بايد به من ابراهيمي ديناني بگويند كه اشتباه كتاب‌هايت كجاست. اگر مي‌خواهيد كار درستي انجام دهيد بايد كار نقد را جدی بگیرید. مشخصاً كتابي را انتخاب كنيد و بگوييد غرض و هدفتان از چاپ اين كتاب در عرصه فلسفه چيست. به نظر من فعلاً نقد و معرفي كتاب فلسفي مانند ساندويچ‌خوري مطبوعاتي است اما بعضي‌ها به جاي معرفي كتاب در دنياي امروز ساندويچ‌خوري مي‌كنند... به نوعي گويي همه رسانه‌ها در عرصه كتاب به دنبال فست‌فود فکری مي‌گردند!