غلامعلی افروز، مولف ده‌ها کتاب در حوزه روان‌شناسی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره انتظارات خود به عنوان نویسنده از مدیریت جدید دفتر توسعه کتاب و کتابخوانی گفت: ما آزادی قلم داریم اما تا جایی که منجر به خود آزاری و دیگر آزاری نشود بنابراین حد این آزادی تا قلمرویی است که ادبیات نویسنده به خود آزاری و دیگر آزاری نرسد. 

وی ادامه داد: آزادی بیان باید موجب شود  نویسندگان ما حرف جدیدی بزنند و آن را در قالب کتاب‌های جدید منتشر کنند. چندی پیش فردی کتابی به من داد که موضوعش مشابه کتاب دیگری در سال 1349 بود در واقع 90 درصد مطالبش شبیه آن کتاب بود با وجود این باید بگویم آن کتاب سال 49 بسیار بهتر از اثری بود که متعلق به این دوره بود. بنابراین باید فضایی به وجود بیاید که مولفان حرف‌های جدیدی بزنند.

وی با اشاره به پدیده کتاب‌سازی نیز اظهار کرد: امروز برخی جوانان کتاب‌های خارجی را دانلود  و بعد با استفاده از مترجمان آنلاین آن را ترجمه مقدماتی و ویراستاری می‌کنند و به ناشر هم پول می‌دهند و حق تالیف هم نمی‌گیرند، این در شأن جامعه فرهنگی نیست. متاسفانه ناشر هم کتاب را به داوری نمی‌گذارد و کتاب در حالی‌که خوانا نیست و غلط  علمی، فنی و ادبی دارد منتشر می‌شود.

این استاد دانشگاه تهران گفت: افراد به دلیل تب مولف بودن، کتاب‌سازی می‌کنند. برخی ناشران هم پول بیشتری می‌گیرند و کتاب را  100نسخه، 100 نسخه چاپ می‌کنند تا کتاب به چاپ‌های بالاتری برسد. بعد می‌بینیم که کتابی  به چاپ شانزدهم می‌رسد در حالی که هزار نسخه از آن چاپ نشده است.

افروز با تاکید بر این‌که آشفتگی در حوزه کتاب وجود دارد عنوان کرد: مدتی پیش کتابی با عنوان «هفتاد گام برای خوشبختی» دیدم که ترجمه شده بود. در گام چهاردهم بیان شده بود که رابطه جنسی برقرار کنید در حالیکه مترجم می‌توانست ترجمه کند که ازدواج کنید. این کتاب را من به یکی از مسئولان ارشاد هم دادم.

وی عنوان کرد: امیدوارم  نظارت روی محتوای کتاب‌ها بیشتر شود چون بسیاری از کتاب‌های ما ویرایش فنی و علمی می‌خواهد .در نظر داشته باشید که ممیزی به معنای گرفتن آزادی بیان نیست اما مدیریت جدید دفتر توسعه کتاب و کتابخوانی باید روی این موضوع نظارت بیشتری داشته باشد.