بهرامی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) عنوان کرد: فضای اینترنت همیشه به همین شکل بوده و در بسیاری از زمینه‌ها باعث رشد بشر شده است. اینترنت باعث شد که جهش بزرگی در زندگی انسان ایجاد شودپس چگونه می‌توان منکر شد که با فضای سایبر تحولی در زندگی بشر رخ نداده است؟
 
این شاعر ادامه داد: اینترنت در کنار محسناتش معایبی هم داشته. از دور شدن آدم‌ها از یکدیگر گرفته تا سوء استفاده‌های مالی. ما در فضای دیجیتال سارق هم داریم. کسی که حساب آدم‌ها را خالی می‌کند ممکن است کتاب دیگری را هم بدزدد. ما البته در قدیم سارقی داشتیم که با دیلم در خانه‌ها را باز می‌کرد اما سرقت امروز سرقتی شیک‌تر است.
 
شاعر مجموعه شعر «اصلاً مهم که نیست» توضیح داد: در جامعه‌ای که میان‌بر رفتن برای فساد یک اصل پذیرفته شده است همیشه هستند کسانی که راه‌های سوء استفاده را پیدا می‌کنند. در مجموع کتاب‌های دیجیتال فرصتی بوده که همه از آن استفاده کرده‌اند. ساختار متناسب با ای‌بوک در کشور ما وجود نداشته و کتاب‌های دیجیتال ما به برخی از گونه‌ها محدود شده‌اند یعنی شما باید به خیابان انقلاب بروید تا CD یک کتاب را بخوانید. این حالت دیگر ای‌بوک نیست و درستش این است که من مخاطب وقتی در خانه نشسته‌ام و طی مسافت نمی‌کنم از کتابی استفاده کنم و آن را بخوانم. ما به دلیل ساختار توسعه یا نگاه‌های امنیتی‌مان زیرساخت متناسب با کتاب‌های دیجیتال نداشته‌ایم و وقتی چنین فقدانی وجود دارد از چیزی دفاع کرده و می‌کنیم که معیوب است. از سوی دیگر ما قانون کپی‌رایت را نپذیرفته‌ایم.
 
این شاعر و روزنامه‌نگار یادآور شد: اگر ما به کنوانسیون جهانی کپی رایت بپیوندیم دستاوردهای علمی‌مان خیلی بیشتر از قبل خواهد بود اما در چنین فضایی که به کپی‌رایت نپیوسته‌ایم اتفاقی که در حوزه کتاب‌های دیجیتال افتاده نه تنها نتیجه ساختار معیوب است بلکه چیزی جدای از شرایط غیر دیجیتال هم نیست. می‌خواهم بگویم که مگر حقوق مؤلف در کتاب‌های کاغذی‌مان به شکل کامل و تمام و کمال حل می‌شود؟  
 
علیرضا بهرامی، شاعر و روزنامه‌نگار است. از وی مجموعه شعرهای «اصلاً مهم که نیست»، «تا آخر دنیا برایت می‌نویسم» و «وقتی که برف می‌بارد» منتشر شده است.

پیشینه این سوژه در خبرگزاری کتاب ایران:
گفت‌وگو با مفتون امینی، کاوه بهمن ، محمود دولت‌آبادی، محمدجعفر یاحقی، محمود حسینی‌زاد، فیروز زنوزی جلالی، علیرضا طبایی و اکبر بهداروند و یادداشت اکبر اکسیر را بخوانید.